Oké, dat wist ik niet van een grote Puckababy. Maar daar mag ze toch niet eeuwig inliggen? Sorry heb ik geen verstand van.
Ik weet ook niet zo goed wat ik verder moet adviseren. Aan de ene kant denk ik: Misschien moet je echt cold turkey ervoor gaan: Zonder inbakeren (gewone slaapzak), in haar eigen bedje op haar eigen kamer, een echt goed slaapritueel ontwikkelen en slaaptraining doen, desnoods een vrij pittige cry it out (waar ik niet persé achtersta maar wel van in zie dat het kán helpen). Gewoon hardcore in één keer alle zaken op orde brengen, weliswaar waarschijnlijk door de hel gaan qua huilen, maar eenmaal er doorheen, heb je alles doorbroken.

Anderzijds vind ik het ook onmogelijk om te oordelen over hoe zwaar het is en wil ik het zeker niet bagatelliseren. Ik kan me er zelf echt niks bij voorstellen hoe zwaar het moet zijn hoe jij het al maanden hebt.

Als ik terugdenk aan hoe het bij Marsy ging (haar zoontje was al wel stuk ouder), ineens ging die knop om, en toen was het goed. Ik denk zelf dus ook wel echt dat jouw dochter dat misschien wel kan, maar ze moet het wel ook mogen proberen. Daarmee zeg ik niet dat je het fout doet (helemaal niet), maar ze móet leren onafhankelijk worden, en daarvoor moet je haar misschien ook de ruimte geven (dus alle zaken waar ze van afhankelijk is: jou, flesjes, inbakeren) weghalen. Echt een hardcore reset en vanaf daaruit een strict slaapritueel met de juiste slaapassociaties (haar nieuwe slaapzak, haar eigen kamer, knuffeltje en speentje, en níet mama, fles, inbakeren).

Ik weet echt niet of dit goed advies is of niet, jij kent je dochter het beste, maar misschien is zoiets wat even heel hard is maar daarna duidelijkheid geeft wel nodig voor haar.