Dat allemansvriend zijn herken ik wel bij mijn dochter en dat is volgens mij ook de oorzaak van het niet uitgenodigd worden, dat je je aandacht over zoveel kinderen verdelen moet dat je niet tot een select groepje behoort. Zij gaat met zo ontzettend veel kinderen om dat ze bij meisjes die zij wel als heel goede vriendin ziet omgekeerd niet bij de inner circle hoort en dus ook niet wordt uitgenodigd op partijtjes. Zij heeft dan wel een paar partijtjes per jaar, maar het gebeurt ook vaak dat ze net buiten de boot valt bij een meisje dat ze wel als een vriendin beschouwt, en dat begrijpt ze dan ook niet en dan is ze ontzettend teleurgesteld.

Met speeldates heb ik sowieso gemerkt dat het veel lastiger is geworden dan bij de kleuters en in groep 3. Veel meer kinderen gaan naar de BSO, veel meer gaan naar een clubje, en mijn dochter speelde altijd zowel met jongens als met meisjes, maar dat is sinds dit jaar wat meer gescheiden.

Zij is overigens niet de jongste, maar juist een van de oudere meisjes in de klas, want ze heeft langer gekleuterd.
Ze is wél veel kleiner dan de meeste meisjes van de klas, ook de meisjes die jonger zijn, zijn over het algemeen groter, en ze komt ook nog best jong over, dus je zou niet zeggen dat ze wat ouder is. Ik weet dus niet of leeftijd uitmaakt, of het anders is als hij de oudste is of dat je dan weer hetzelfde patroon gaat zien. Aan de ene kant is het misschien een fijn gevoel om met een schone lei te kunnen beginnen en alle energie in de sociale ontwikkeling te stoppen omdat hij de leerkant van groep 4 al grotendeels beheerst, aan de andere kant komt hij natuurlijk wel nieuw in een groep, wat ook wel weer moeilijk is, en ik weet ook niet of het fijn is als het te makkelijk is omdat hij alles al gehad heeft.

Wat zegt school erover?

Ik heb je ook een PB gestuurd.

Wat een lastige! Je krijgt natuurlijk geen garantie dat hij in een andere klas wel de aansluiting zal vinden. Of weet je al dat hij daar een klik met de kinderen heeft? Qua leeftijd zal hij er prima passen (ik zie nu ik volwassen ben pas dat oudere klasgenootjes best wel lastig waren voor mij, terwijl ik de stof prima kon handelen). Maar enkel en alleen om deze reden een klas over laten doen zou niet mijn voorkeur hebben, dan zou ik gaan voor investeren in de coach die hem op sociaal vlak helpt, tenzij je echt nu merkt dat hij er aan onderdoor gaat. Een veilig gevoel in de klas kan hem net juist wel weer dat duwtje geven om die contacten wel te maken, misschien dat de nieuwe frisse start in een andere klas al die boost geeft!

Mijn hart ik vind dit zó sneu. Ah. Ik heb geen tips maar zou het helpen als je zelf wat leuks organiseert en een paar kinderen uitnodigd? Zo leren ze elkaar misschien iets beter kennen?

Heel lastig en heel sneu zeg. In principe vind ik blijven zitten om sociaal emotionele redenen even valide als blijven zitten omdat je cognitief niet meekomt. Hij heeft nog een lang schoolleven voor zich en misschien werkt het voor hem wel goed als hij bij wat jongere kinderen zit en zelf ongeveer de oudste is. Misschien kost het hem dan minder moeite om zich staande te houden.
Ik heb in groep 2 kleuterverlenging gehad en ik denk dat ik hier sociaal emotioneel mijn hele schoolleven profijt van heb gehad.
Ik denk dat het heel goed is dat je er zo over nadenkt. Ik zou het ook bespreken met de leerkracht en evt de coach. Misschien hebben zij wel beredeneerde argumenten waarom het voor jouw zoon wel of niet goed zou zijn. Maar wat al gezegd is, je hebt natuurlijk nooit de garantie of hij dan beter meekomt. Maar dat is het lastige ook natuurlijk..

Reva, nee het zal altijd een hooggevoelig jongetje blijven en dus meer de negatieve prikkels oppikken dan de positieve, hij zat in groep 1 en 2 in een combinatie klas dus de kinderen van groep 3 kent hij opzich allemaal wel. Het heeft alleen niet zijn voorkeur maar de situatie nu heeft dat ook niet.

Ik hoop dat de nieuwe coach weer nieuwe inzichten heeft voor het sociale deel, maar jeetje wat is dit ongelofelijk moeilijk... Het breekt echt mijn hart.

Susan via PB ook al gezegd maar inderdaad wat jij allemaal omschrijft is herkenbaar en kan echt wat met jou adviezen via PB. De school zegt hier niet veel over, ze zijn geswitcht van directeur en deze man pakt alles wel heel goed aan, gaat vanaf het nieuwe schooljaar ook veel aanpakken, alleen daar heb ik nu niet zoveel aan. groep 4 staat wel bekend als een hele lastige klas waar geen eenheid in zit. Sprak toevallig net de juf voor komend jaar en die gaf wel aan dat deze klas heel veel te behalen valt dus dat vind ik wel een fijne gedachte, maar daarbij blijft het natuurlijk dat ik mijn kind verder moet helpen en het niet volledig vanuit school op te lossen is.

Ja Chiq, het doet mij ook echt zeer, de kinderen kennen elkaar eigenlijk al vanaf de kleuterklassen dus ze kennen elkaar erg goed. Moet wel zeggen dat ik daarover nagedacht heb, maar om weer teleurstellingen te voorkomen dat weer weg geschoven.

Joey, dat is dus ook mijn grootste punt, hij heeft nog heel lang te gaan op school, en wil inderdaad een veilige basis mee kunnen geven, de juffen van nu zijn oude dames waarvan 1 weggaat van school en de ander eigenlijk met pensioen zou moeten gaan, dus kan daar eigenlijk niet echt wat mee... Gelukkig dus wel volgend jaar een leuke juf die weet van aanpakken. Ik ga nog wel dit jaar met de IB-er om tafel misschien heeft zij nog suggesties of adviezen.

Ik ben wel heel blij met jullie reacties, soms loop ik dan net als mijn kind zo vast door mijn eigen emoties...

Op school doe je sociale contacten en vrienden op, maar misschien dat hij buiten school bij een clubje meer aansluiting kan vinden bij 'soort'-genootjes? Heeft je zoon een bepaalde hobby of iets wat hij heel leuk vindt? Misschien kan zoiets een stukje opvulling aan zijn gemis geven?