Bliss heb je al eens melatonine time release 3mg geprobeerd? Die kun je online bestellen bij o.a. bodyshop en de time release versie geeft 8uur een vertraagde afgifte. Verschil met de 'normale' is (volgens mij) dat die meteen door je lichaam worden opgenomen waardoor je beter inslaapt maar met de time release slaap je beter door.

Zowel mijn zusje als ik hebben ook altijd moeite gehad met slapen, we slikken beide de time release en die werkt heel fijn! Mijn zusje kijkt ook vanaf 21.30u geen tv meer, legt haar mobiel aan de kant en ze gaat dan douchen, mediteren en een half uurtje lezen. Ze laat haar mobiel ook buiten de slaapkamer en gebruikt een ouderwetse wekker.. dit helpt haar heel goed! Ze is ook echt speciaal naar een slaapkliniek gegaan omdat ze er ook gek van werd en met dit ritme zorg je ervoor dat je lichaam weet dat het tijd is om te slapen. Plus geen licht meer van tv/telefoon. Ik doe dat allemaal niet maar ik kan mij wel heel goed voorstellen dat dit goed kan werken, misschien het proberen waard Bliss? Niets is zo k*t en rot dan slechte nachten/slecht slapen

Wat mij helpt tegen rusteloze ledematen is magnesium. Sowieso slaap ik er ook beter van, ik droomde altijd heel heftig en dat gaat nu beter.
Magnesium heb je in verschillende vormen, capsules, crème en vlokken voor in bad. De laatste 2 nemen het beste op geloof ik maar ik heb geen bad en heb echt een moeilijke huid dus ik gebruik capsules van Body&Fit shop of Vitakruid.

Oh, je bericht was al ouder. Wat zei de dokter?

@ Pannetoet: dat is inderdaad waar ik nu ook mee bezig ben, meer rust creëren voor het slapen. Dus minder schermen, heb al een paar keer zo'n meditatie gedaan en ik ben een keer 's avonds in bad gegaan. Alsnog heb ik de laatste nachten wel slaappillen gebruikt, maar ik heb wel beter geslapen dan vorige week (al lag ik vannacht ook nog anderhalf uur wakker ofzo en ben nu behoorlijk gesloopt weer). Die melatonine ga ik me nog eens in verdiepen. Heb ooit tabletjes geprobeerd en die hielpen helaas niks.

@ Kees: ik heb ook nachtrusttabletten met magnesium, maar daar merkte ik weinig van. Maar m'n armen zijn de laatste dagen minder rusteloos, volgens mij kwam dat echt door de extreme vermoeidheid van vorige week. Dus hopelijk gaat het langzaamaan iets beter.

De dokter heeft me doorverwezen naar de POH, daar dacht ik zelf ook al aan. Heb echt wat tips nodig om te ontspannen, dingen los te kunnen laten en mijn controledrang wat te verminderen, want dat is wel de grootste bron van stress. Heb 1 oktober de intake.

Magnesium helpt mij ook heel erg tegen restless legs. Ik vind die zakjes met bruis met 400mg citaat heel fijn (en betaalbaar).

Goed dat je met de POH gaat praten. Uiteindelijk is door de dag heen en vooral in de avond ontspannen ook echt cruciaal. Melatonine zou ik trouwens niet te snel zelf mee gaan rommelen. Dan kun je beter eerst inzetten op slaaphygiene en in de ochtend snel daglicht/lamp en in de avond donker, rustig, geen schermen en warme sokken etc. Dan stimuleer je je lichaam om zelf weer bioritme te volgen. Teveel melatonine kan ook zorgen dat het niet goed afgebroken wordt en je dan overdag weer drowsy en somber wordt en ook weer avond minder snel moe wordt omdat je niet duidelijk die piek toename hebt.

Ik heb m’n rug denk ik overbelast en weet niet meer waar ik het zoeken moet van de pijn.
Kan amper lopen of staan en er schieten constant enorme pijn scheuten doorheen.
Heb nu diclofenac, tramadol en pcm gehad en het helpt echt helemaal niets.
Weet even niet zo goed wat ik nu moet. Rust houden of juist wel bewegen (wat dus totaal niet lukt want ik gil letterlijk bij elke beweging)

Oh Feline wat vreselijk! Enige tip die ik je kan geven is toch blijven bewegen, anders wordt t nog erger.
Kleine stukjes lopen in huis of als je stil staat of op de grond ligt je heupen voorzichtig wiegen (je ene been langer maken dan de ander) of windshield wipers met je benen (voorzichtig).
Daarnaast zou je dit eens kunnen proberen https://www.youtube.com/watch?v=yK1SrN2O2u0

Verder warm houden met een pittenzak bijv kan nog weleens pijn verlichten.
Over 2 dagen naar de manueel therapeut. Dat is t enige wat echt helpt.

Oh ja ik vond t fijn om op de grond te liggen en dan met m'n benen op een stapel kussens. Zodat je knieen 90 graden zijn. Wel heel voorzichtig weer opstaan.

Dankjewel voor je tips Max. Heb inderdaad net geprobeerd op de grond m’n benen van links naar rechts te bewegen maar toen kwam ik niet meer overeind 🤦🏼‍♀️
Ga zo m’n pittenzak maar opwarmen en lig al sinds gisteren met m’n benen over de bankleuning.
Moet morgen 13km naar het ziekenhuis fietsen (andere afspraak) dus hoop iets mobieler te zijn dan.

Bij mij helpt dan vooral ibuprofen heel goed. Niet plat liggen op de grond idd, dan kom je niet meer overeind. En toch proberen in beweging te blijven. Zo pijnlijk!

Kun je geen uber nemen? Klinkt erg ver. Ik had ook de eerste dagen dat ik dan ineens moest plassen en zelf niet meer overeind kon komen van de bank of grond. Dan moest ik blijven liggen tot iemand me kon helpen... het enige wat ik kan zeggen is dat t binnen een paar dagen echt beter gaat voelen.

Wat betreft het niet overeind kunnen komen: als je op je rug ligt, kun je je op je zij rollen en dan overeind komen. Dat lukt mij vaak wel als m’n rug zo in de kramp is geschoten.

Sterkte!

Ibu ga ik zo ook nog even nemen dan. En een maag beschermer is ook geen slecht idee denk ik 🥲

Ik moet midden in de spits morgen naar AMC dus uber zit dan rond de €40 enkele reis, vind ik beetje veel. Heb een elektrische fiets dus denk dat het wel gaat lukken.

Dat rollen doe ik nu ook maar idd. Fingers crossed dat ik me morgen beetje beter voel, drama dit. Wel onwijs lief, alle buren bieden hun hulp aan ❤️ Buurvrouw gaat nu eten halen voor me en andere buren hebben gister en vandaag met de hond gelopen.

Proberen zoveel mogelijk af te wisselen in beweging, de dosis paracetamol nemen zoals op de verpakking staat, ibu erbij mag prima.

Manueel therapeut kan vaak ook niet veel doen, net als een fysio niet. De richtlijn zegt ook dat we de eerste zes weken niks mogen doen. Natuurlijk herstel is er in die periode.

Vaak gaat het na twee drie dagen alweer iets beter.

Beterschap Feline!

Dat is zo vervelend als je rug niet mee werkt.
Ik had het in juli. Slikte ibuprofen en paracetamol.
Kwam smorgens mijn bed niet uit zonder hulp.
Kwam de dag door door veel af te wisselen. Schuifelen, zitten en liggen.

Sterkte en hopelijk lukt het morgen om te fietsen

Nou, leek gisteravond een klein beetje beter te gaan maar dat kwam door de 2 wijntjes denk ik :')

Vanochtend weer drama. Douchen lukt net en dan weer liggen om uit te rusten. Dat heldhaftige fietsen gaat dus ook niet lukken. Gelukkig heb ik de allerliefste buurman die sinds vandaag vakantie heeft en nu z'n bed al uit is om de hond uit te laten en mij naar het ziekenhuis te brengen en te halen. Zit op dag 3 vandaag dus hopelijk morgen verbetering.

Wat een ellende Feline. Helaas is het voor mij wel herkenbaar. Blijf de pijnstilling goed gebruiken en waar het kan in beweging blijven. Van de fysio heb ik toen wat lichte oefeningen gehad (bv op handen en knieën zitten, naar de grond kijken om je nek niet te belasten en heel rustig ‘kwispelen’ met je heupen, je rug niet door laten hangen) om er beweging in te houden. Door die oefeningen heel rustig te doen en verder weinig gekke dingen uit te halen, is het uiteindelijk heel langzaam weggetrokken. Maar soms kunnen kleine bewegingen (zoals het weer opstaan van de wc) je weer een paar stappen terug zetten, net als je het idee hebt dat het weer beter gaat.

Vervelend dat jij er ook last van hebt Kaat. Ik ga je oefening proberen! Heb het inderdaad ook vaker gehad maar niet zo erg als nu. Meestal één dag heel erg en dan wel weer beter dus dit is wel een beetje frustrerend.
Ga nu even proberen naar het park te fietsen met de hond, die is inmiddels ook onrustig. Daar kan ik op een bankje zitten, kan hij even lekker rennen.

Bluh, zit er nu even doorheen. Word van het kastje naar de muur gestuurd. Niemand belt me terug en ondertussen kan ik nog steeds amper lopen of staan en ben ik misselijk van de pijn.
De assistentes van m'n behandelend arts begrijpen me niet, die geven aan dat ik de maximale dosering pijnstillers krijg en maar moet wachten tot m'n consult eind oktober.
M'n huisarts heeft al 2 x beloofd terug te bellen maar doet dat ook niet. Ben bijna in staat om naar de eerste hulp te gaan. Ging gisteravond even rondje met de hond maar toen ik buiten was ben ik op een bankje gaan zitten en wist ik niet hoe ik nog naar huis moest. Zat ik dan, letterlijk 30 meter van m'n voordeur.

Oh jeetje Feline, wat een ellende! Het klinkt ook zo pijnlijk, ik heb echt met je te doen. Qua tips heb ik geen andere dan die je hierboven al gekregen hebt, ik hoop dat het snel beter wordt.

Lief dat je even reageert Giselle Ik heb eindelijk arts aan de lijn gehad en kan morgen diazepam ophalen, hopelijk kom ik dan eindelijk uit die verkramping.
Meteen voor morgenavond ook even sauna en stoombad geboekt hier iets verderop, lijkt me ook wel fijn.

Jeetje, vervelend Feline.
Heb je er al eens aan gedacht naar een manueel therapeut te gaan?
Ik heb zelf ook zulke rugpijn regelmatig. Dan schiet het erin en is lopen bijna onmogelijk en de pijn niet te doen. Sindsdien laat ik me regelmatig "kraken" en eigenlijk voel ik altijd vrijwel direct verlichting. Daarnaast is het natuurlijk nog steeds nodig je spieren te trainen en krijg je ook oefeningen.
En het klinkt heel stom; maar ontspan de spieren in je rug. Doordat je pijn hebt verkrampt de boel natuurlijk, maar dat maakt het ook bijna onmogelijk om nog te functioneren. Probeer op de momenten dat de pijn erg is, bewust de pijnlijke spieren te ontspannen.
Dit helpt bij mij altijd het beste. En natuurlijk het kraken. Na een dag of 2 is de pijn meestal zo goed als weg.

Dat is ook een goede tip Boerenkool. Ooit wel gedaan inderdaad! Misschien weer even een afspraak maken bij hem voor een sessie

Hoe is het met jou?

Hoop voor je dat het snel beter gaat. Weet hoe vervelend het is.

Het gaat hier.. redelijk denk ik. Roerige periode geweest van veel ziekenhuisbezoeken, bestralingen, onderzoeken. De periode met bestralingen was heftig. Ik had op den duur zoveel blaren en pijn in mijn mond waardoor ik niet meer kon eten en drinken. Dus alsnog aan de sonde, en morfine, heel veel morfine. Hoe erg ik ook niet wilde. Uiteindelijk heeft dat wel voor verlichting gezorgd en heb ik spijt dat ik niet eerder heb toegegeven.

Helaas hebben de bestralingen niet voldoende geholpen en blijken er meer plekken te zitten die niet met bestralingen te verhelpen zijn. Ik heb de afgelopen weken even rust gehad en wat aan kunnen sterken, want ik was door het weinige eten echt verzwakt. Heb inmiddels een ijzerinfuus gehad, b12, en andere vitamines. Voel me daardoor wel een stuk beter.
Mijn mond is zo goed als geheeld en eten en drinken gaat weer redelijk, alhoewel ik geen smaak heb sinds de operatie. Volgende week gaan we starten met chemo. *jeej*

Ik ben zelf ontzettend moe en het hele gedoe heeft ook een enorme weerslag op de kinderen. Vooral jongste zoon is niet te handelen. Die blijft het liefst de hele dag bij mij en is bij anderen echt niet gezellig of leuk. Ook dochter heeft het lastig. Die komt dan ineens met de vraag of ik dood ga, want ze had gehoord dat mensen met kanker vaak dood gaan.

Man en ik hebben komend weekend een weekendje Amsterdam gepland. Hoop dat we beiden een beetje tot rust kunnen komen, iets kunnen opladen en dan vol goede moed de komende periode in.