Deze ga ik even volgen! As donderdag staat er nog een draaipoging gepland maar ik ben me wel al een beetje aan het orienteren voor wanneer het niet lukt..
Mensen in mijn omgeving praten allemaal heel makkelijk over een keizersnede maar een stuitbevalling lijkt mij veeel prettiger qua herstel?!

Ik denk dat het enorm verschilt Tante Toos.

Als ik lees over littekens van knipwonden, niet lekker kunnen zitten, problemen met seks en dat soort schade down under ben ik heel blij dat ik een keizersnede heb gehad waar ik echt geen centje pijn van heb gehad. Maarja er zijn ook mensen die bevallen vaginaal en lopen de dag erna weer vrolijk buiten en anderen die veel last hebben van de keizersnee.
Dusja dat is vooraf niet te zeggen denk ik.

Sneeuwwitje, gaat het om jou? Je bent nu toch al ver over tijd?

Geen ervaring overigens.

Gaat gaat om mij ja.. ben nu 41+2. Baby ligt sinds woensdag in stuit.
Versie gisteren is gelukt, probleemloos eigenlijk. We waren alleen nog niet thuis of hij lag alweer in stuit.

Dus ja wat nu is de vraag... met een keizersnee geen ervaring. Ben 3x (2x ingeleid dat wel) probleemloos bevallen.
Op dit moment ook te weinig/geen ontsluiting om te draaien en meteen de vliezen te breken helaas...

Wat gek dat je zo weinig info krijgt van het ziekenhuis en de verloskundige! Dat zou ik niet trekken, hoe kun je dan een gedegen beslissing nemen?

Mijn jongste lag de hele zwangerschap in stuit, of nouja iig vanaf een maand of 4/5. Ik heb 3 versies gehad. Alledrie zonder resultaat, hij viel niet te draaien. De bevalling van mijn oudste was vrij traumatisch door complicaties en voor mij was een stuitbevalling absoluut geen optie. Ik ben van de jongste dus bevallen dmv een keizersnede.

Ik weet niet of je je ideeen van het herstellen moet laten meewegen in het nemen van een besluit. Ik heb ze allebei meegemaakt en ik vond het herstellen van een ks echt geen peulenschil. Het is een rotwond die je er aan over houdt. Net zoals je rotwonden kunt hebben van een vaginale bevalling.

In jouw geval zou ik het grotendeels willen laten afhangen van wat de begeleidend gynaecoloog adviseert. Dat is degene met de kennis en ervaring. Daarom des te irritanter dat je weinig info krijgt. Kun je een gesprek met ze inplannen op héle korte termijn? Wat gebeurt er als je nu weeen krijgt?

Na lang zeuren mochten we vandaag op gesprek in het ziekenhuis.
De ligging is zo onstabiel dat ze zelfs inleiden in stuit niet aandurven vanwege alle risico’s
Er is een kleine kans dat ze maandag kunnen draaien en meteen vliezen breken. Anders wordt het een keizersnee helaas..

Fijn dat je terecht kon voor een gesprek! Misschien wel een geruststelling dat de keuze wordt gemaakt voor je door een professional? Hopelijk lukt het maandag met vliezen breken, dat zou heel mooi zijn!

Dat lijkt me. Iet fijn, ver overtijd gaan en dan deze onzekerheid. Ik duim voor je maandag!!!!!!

Jeetje Sneeuwwitje wat spannend..!

Mijn jongste lag helemaal overdwars. Dus met zn rug voor de uitgang. Volkomen of onvolkomen stuit, weet het even niet meer. Draai pogingen konden niet omdat hij zoveel ruimte had, tot 41+5 lag hij sowieso dwars. Toen ik me met 42weken moest melden in het ziekenhuis lag hij ineens goed.
Heb een ballon gekregen en de dag daarna werd ik aan het infuus gelegd. Uiteindelijk is het na 8uur toch een keizersnede geworden. Doordat hij niet was ingedaald en steeds dwars lag, mijn lichaam niet reageerde op de opwekkers werd het een keizersnede.

Mijn herstel ging echter boven verwachting, op dinsdag bevallen, op woensdag liep ik al weer rond en op vrijdag mocht ik naar huis.

Mocht het echter een stuitbevalling geweest zijn, zou ik hebben geweigerd!

Ik durfde een stuitbevalling niet aan. Ik werd juist heel goed geïnformeerd, raar dat jij er zo om moest vragen, slecht!
Succes, hopelijk komt het allemaal in orde!

Ik zou van de tweeling die beide in stuit lagen vaginaal bevallen. Werd aangeraden door de gyn, ook omdat een keizersnee een behoorlijke operatie is en ik daarvoor al 2x was bevallen van bijna 8-ponders. Mijn zus is een paar weken voor mij ook in stuit bevallen van haar tweede, probleemloos, dus dat gaf mij een steuntje in de rug.

Alleen had ik de pech bij de inleiding toen ze de vliezen braken, van de onderste baby de navelstreng mee naar buiten kwam, en ik alsnog een spoedkeizersnee kreeg.

Geloof ook niet dat ik het nu nog zou aandurven in stuit. Ik was ook heel bang voor een keizersnee maar die is me 100% meegevallen ookal ging het echt met behoorlijke paniek en snelheid. (8.30 braken ze de vliezen, ging dus mis, en onder grote spoed naar de ok en om 8.47 en 8.49 lagen ze beide op mij)
Het herstel is me ook heel erg meegevallen.

Ik durfde een stuitbevalling ook niet aan. Mijn oudste is met de vacuümpomp geboren. Mijn ziekenhuis was wel heel pro stuitbevallingen, maar ik heb zelf dus voor een keizersnede gekozen. Het herstel ging wel echt langzamer dan na mijn natuurlijke bevalling.

Vervelend dat jullie helemaal geen keuze hebben.