Wat lief van je Lejow.

Ik denk aan Ikknutsel, Lady en alle andere meiden die een ouder of andere dierbare missen.

Ik vraag me altijd af: als je zegt dat je een kaarsje gaat branden, dóe je dat dan ook daadwerkelijk? En ga je er dan even voor stilstaan en aan diegene denken ofzo? Of is het ook een manier van zeggen, dat het kaarsje staat voor aan iemand denken?

Ik heb zelf één keer in mijn leven een kaarsje gebrand, voor Anne Faber.

Ik brand zeker wel eens een kaarje. En doe het precies zoals je het in je zin vraagt.

Ik brand echt een letterlijk kaarsje, of meerdere en denk dan even speciaal aan bepaalde mensen.

Ik heb het voor Bisq en Pompoen wel echt gedaan.

Ja ik zeg het niet zo vaak, maar ik brand wel eens letterlijk een kaarsje. Er staat hier ook een engeltje bij.

Mijn vriend en ik zijn vorige week nog naar een kapel gegaan om daar een kaarsje te branden. Ik heb hem voor mijn moeder gebrand. Haar gezondheid gaat hard achteruit en het elk jaar de vraag hoe lang ze nog bij ons is.

Ik doe het ook echt. Er is hier een schattig kapelletje waar ik iedere week naar toe loop dus brandt regelmatig een kaarsje voor iemand die het nodig heeft. Zeg dat ook tegen mijn zoon: 'vandaag branden we een kaarsje voor pietje omdat hij een beetje ziek is'. Nu met de kerst heb ik meer kaarsen staan dus brandt er ook 1 in huis voor andere.

Kaarsje branden doe ik ook echt. Meestal thuis, en mijn oudste dochter brand graag een kaarsje in de kerk voor mijn overleden opa/oma/tante.

Ik brand een kaarsje als ik weet dat iemand mij dierbaar bijvoorbeeld een examen moet doen, onderzoek ondergaat of uitslag van iets krijgt. Maar ook wanneer iemand is overleden de dagen voor de uitvaart. Ik brand nu vaak een kaarsje bij de foto van mijn tante omdat ik haar zo mis.

Mijn oma doet dit ook altijd. Brand overal kaarsjes voor. Van haar heb ik het overgenomen, mijn moeder doet het niet.

Wat mooi.

Ik brand ook letterlijk een kaarsje. Mijn oma brandde iédere dag een kaarsje bij haar Mariabeeldje. Toen ze het zelf niet kon moest opa haar beloven dat hij het voor haar deed. Ik heb dat beeldje nu en brandt iedere vrijdag nu voor haar een kaarsje.

Ik brand ook vaker een kaarsje, en dan ook letterlijk. Wel thuis, niet in een kapel of een kerk.
Als iemand een spannende uitslag krijgt, een examen doet, ziek is, of zomaar, ook voor wat geluk. Dan maak ik het kaarsje aan en denk aan diegene en het moment. En als ik alleen ben dan zeg ik ook wel eens wat dingen hardop terwijl ik het kaarsje aansteek.

Toen de mama van mijn schoonzus ging overlijden heb ik vaak een kaarsje gebrand, om zo toch een beetje "erbij" te zijn. Ik vind dit moeilijk te verwoorden, maar jullie snappen wel hoe ik dit bedoel.

Ik wil binnenkort een kaarsje branden voor mijn tante, ze gaat overlijden.

Heh?