Klinkt heel liefdevol Meg.

Ik wou dat ik de ballen had om gewoon te zeggen dat ik iets niet mooi vind!

Nou ja ik weet niet, ik vind het eigenlijk gewoon niet zo heel aardig om te zeggen. Tenminste, zoals Meg het nu stelt, met termen als 'zooi' en 'godsgruwelijk lelijk' en 'niet willen hebben'.
Gewoon vriendelijk aangeven dat het niet je smaak is, is natuurlijk prima. Maar ik vind de post van Meg echt heel onaardig klinken. Probeer je ook te bedenken dat schoonmoeder het allemaal goed bedoelt he.

Nouja, die term gebruikte ze niet tegenover haar schoonmoeder toch?

Wij hebben ook alweer dingen gekregen die ik echt heel erg lelijk vind, maargoed, dat hou je toch ben ik bang. Ik moet echt wel moed verzamelen om over grotere dingen dat eerlijk te zeggen.

Van een lelijk hobbelpaard zou ik ook wel balen hoor! Wij hebben niet zo'n groot huis, dus beneden in de woonkamer staat zo'n ding in de weg, op de slaapkamers van de kinderen past het niet en op zolder hebben wij daar ook echt geen ruimte voor, ben al blij dat we daar het hoogstnoodzakelijke kunnen bewaren. Gelukkig heb ik geen ouders die met dat soort dingen aankomen, maar anders zou ik wel netjes aangeven dat het niet onze smaak is en/of we er echt geen ruimte voor hebben. Maar snap je dilemma, Jip! Hopelijk komen jullie eruit.

Wat betreft mijn schoonmoeder ben ik ook niet de aardigste. Maar zoals Cotton als zei, ik gebruik idd die woorden niet naar haar toe.
Maar als jij keer op keer spullen in huis krijgt, waar je niets van wilt/mee kan, dan is het op een gegeven moment toch ook gewoon klaar?
Mijn man en ik hadden duidelijk aangegeven dat we niets hoefden te hebben uit de kringloop (we kennen haar smaak en zijn wat dat betreft snobs) Ze is aangekomen met (vieze) knuffeltjes/ kleding, speelgoed dat stuk was. Of ze het nou goed bedoelt of niet, waarom zou je blijven aankomen met spullen waarvan we hebben aangegeven ze niet te willen? Weet je hoe frustrerend het is als iemand steeds maar aankomt met spullen waarvan je denkt, wat moet ik hiermee? Het ging niet over een keer, maar over keer op keer.
En tuurlijk waren er wel een paar dingetjes die mijn dochter wel kon gebruiken. Dat ligt ook heus wel tussen haar speelgoed. Maar dat waren dan ook echt maar enkele dingen.

Oh dat van Meg herken ik eigenlijk wel. Mijn schoonvader nam ook overal vandaag spul mee en aan voor mijn kinderen. En ik vind tweedehands echt niet erg maar op zijn minst schoon en heel als het kan.

Wij hebben hem inderdaad meerdere keren gezegd die spullen niet te willen en dat hij ons kan vragen wat wij voor onze kinderen willen of wat ze nodig hebben/leuk vinden. Daar luisterde hij ook niet naar (nu zei hij zelf al steeds kijk maar of het wat is en gooi anders maar weg) maar wij hebben de tassen met regelmaat mee teruggegeven. Nu is dee boodschap duidelijk en neemt hij niets meer mee (ja smoepje of geld).

Ik heb volgens mij niet vaak iets gehad wat ik niets vind. Wel kleertjes maar die heb ik ze 1x aangedaan en daarna weggegeven.

Ik zou het op de zolder neerzetten en af en toe eens naar beneden halen. Wat variatie is leuk en ondanks dat ik begrijp hoe vervelend het kan zijn wanneer zoiets groots niet je smaak is, vind ik het inderdaad ook een beetje ondankbaar om het helemaal weg te doen. Je blijft dit soort dingen altijd houden; je zult zelf ook wel eens een cadeautje krijgen wat je eigenlijk niet zo leuk vindt en dat gebeurt ook met je kind(eren). Maar eerlijk, je kunt daar heel erg moeilijk of onaardig om gaan doen, maar in mijn ervaring word je daar vanzelf echt makkelijker in. Ik tenminste wel. Mijn moeder kwam met zelfgemaakte poppendekentjes aan in een kleur en patroon die ik echt heel lelijk vind, terwijl ik zelf al zo'n leuk stofje in gedachten had. Het bedje staat pontificaal midden in de woonkamer. Tja, hoe belangrijk is dat nou eigenlijk? Want ik vind het lelijk, maar dochters vinden het geweldig. Loslaten. Er zijn veel ergere dingen, kind wordt er niet minder van en jij ook niet en bovenal: het is heel lief bedoeld, probeer daar waardering voor te vinden. Gewetensvraagje; had je het net zo vervelend gevonden als iemand anders met dat ding aan was komen zetten? Want ik lees tussen je regels door een beetje dat het ook een persoonlijk dingetje is met je vader misschien (herkenbaar...), maar dat kan ik verkeerd lezen hoor!

Oh, grenzen aangeven ben ik trouwens wel voor als het de spuigaten uitloopt zoals bij Meg. Als je dat lastig vindt om heel direct te doen, kun je zoiets ook in de vorm van een grapje aangeven de eerste keren. Zo heb ik (schoon)ouders wel eens subtiel op een paar dingetjes gewezen die ik liever niet wenste rond de kinderen, meestal was dat vriendelijk maar doeltreffend.

Ik had het net zo vervelend gevonden. Iets is niet mooi of niet mooi. Het is ook echt een heel ruim hobbelpaard.

Haha Jip, ik zie nu zo'n enorm ding voor me in gedachten. Past je dochter er überhaupt al op?

Ik ben nu ook enorm nieuwsgierig naar het paard, haha.

Nee, ze past er nog niet op!

IK kreeg van een vriendin van mijn moeder een spenenbakje met een fopspeen erin.
Was van haar kleinkind geweest en maar paar keer gebruikt.

Haha, dat is ook wat zeg!

Ja ik hoop ook al steeds op een foto haha.

Als ik m uit de garage trek zal ik wel eens een foto maken.

Ik heb nu echt in gedachten dat het een mega groot ding is ofzo.

Is goed Jip!

En ik snap je ook wel hoor. En Meg ook wel. Zeker met dat tweedehands spul. Ik heb niks tegen tweedehands maar vind het dan wel prettig om het zelf uit te zoeken. Ik vond op zolder net ook nog een loopauto die we een keer hadden gekregen van vrienden. Ook tweedehands van marktplaats. Wat triggert die mensen dan om dat te kopen. Dat vind ik bijzonder. Maar de gedachte erachter is lief en weggooien doen we sowieso niet want dat vind ik ook weer zonde. Denk dat we die volgend jaar maar eens in de tuin gaan gebruiken dan ofzo.

Zo denk ik er 9 van de 10 keer ook over Marin. V heeft ook kleertjes gekregen die we niet mooi vinden. Die heeft ze gewoon een keertje aan gehad toen we wisten dat die personen zouden komen. Daar heb ik echt geen moeite mee. Maar dat ligt ook niet in de weg. Haha! Het is ook met liefde uitgezocht en dat bedenk ik me ook altijd maar.

Het is zoiets als dit, maar dan lelijk(er).

Haha ja dat is ook wel een unit. Wie weet kan je 'm komende zomer wel in de tuin zetten ofzo. Buitenpaard.

Oké, dat is wel een groot lelijk hobbelpaard. Ik snap bij zo'n groot ding ook eerlijk gezegd niet dat iemand het even overlegt, voordat het wordt gekocht. Niet iedereen heeft hier plaats voor.

Ik zou er zelf op terugkomen. Dat het ding echt te groot is voor bij jullie en dat jullie er daarom niets aan hebben.

Oh Jip, dit wil je vast niet horen, want het hobbelpaard is inderdaad enorm, maar zo’n hobbelpaard had mijn huisarts vroeger en dat is echt een fantastisch ding. Hij hobbelt heerlijk en is veel leuker dan een gewoon hobbelpaard. Ik zou hem verven en er een hip ding van maken.

En dan op den duur wel weer verkopen, want hoe lekker hij ook hobbelt, het zou mij ook veel te groot zijn. Kan hij niet bij je vader/schoonvader (ben dat even kwijt) zelf staan voor als jullie op bezoek komen?

Wij hadden vroeger ook zo'n ding al zag je het mechanisme niet. Maar dat was ook echt favoriet. Die van ons was nog wel groter echt voor wat oudere kinderen.

Het is dat dat ding zo groot is maar onze T zou dat fantastisch vinden.
Ik zou hek bewaren en inderdaad af en toe neerzetten. Eventueel in de tuin volgend jaar zomer.