Gewoon lekker plannen! Er is niemand die vreemd opkijkt als je eventueel afzegt en je kunt de afleiding vast goed gebruiken.

Zelf heb ik vrij lang vanalles kunnen doen, natuurlijk wel met wat meer rustmomenten. Zo heb ik tot 36 weken kunnen werken, al was de laatste maand wel pittig met een hittegolf in september en geen airco. Ik ben met 40 weken nog in mijn eentje op kraamvisite geweest op een uur rijden. Zo'n 36 uur voor de bevalling ben ik nog heerlijk uit eten geweest. Ik vond het fijn om nog bezig te zijn en met vrienden/familie af te spreken.

Bij beide gewerkt tot 34 weken. Ik ging overal nog naar toe. Bij de jongste met 39.4 nog een barbecue gehad met familie en met 40 weken bevallen.

Ik heb beide keren tot 34 weken gewerkt. En maakte ook gewoon nog afspraken 'onder voorbehoud'. Mensen snappen heus wel dat je misschien geen zin hebt om nog veel te ondernemen.
Bij de tweede bracht ik mijn dochter op de fiets naar de psz, eind februari. Tot het van de vk niet meer mocht omdat zoon nog niet was ingedaald.

Het enige wat ik niet heb gedaan ia naar de 60e verjaardag van mijn moeder. Ze is de 26e jarig en ik was de 29e uitgerekend. Ze wonen hier 1,5 uur vandaan.
Uiteindelijk maar goed ook. Want 26 februari 's avonds laat begonnen de weeën en op 27 februari is zoon 's ochtends geboren.

Met 32 weken zijn wij nog op vakantie geweest en dus veel uiteten, dingen bezocht en veel gewandeld.
Ik ben met 36 weken nog naar m'n zus dr trouwjurken afspraak geweest en had nog een werk afspraak. Na 36 weken durfde ik niet meer 'de stad uit'.
Met 39 weken nog uiteten geweest en nog gaan varen.

Vanaf 34 weken ben ik denk ik wel rustiger aan gaan doen met boodschappen en heb ze laten bezorgen.

Dubbel..

Bij de oudste ging het allemaal heel voorspoedig. Ik heb gewerkt tot 34 weken (kinderopvang, dus fysiek zwaar), sporten lukte ook nog 2x per week tot een week of 34. Toen ik 40 weken zwanger was, ging ik op de fiets naar de pedicure, die was wel een beetje bang dat ik ter plekke weeën zou krijgen Uiteindelijk ben ik met 41.5 ingeleid en 41.6 bevallen.
Bij de jongste ging het wat moeizamer. Sporten moest ik rond de 25 weken al mee sporten, ik kreeg er veel harde buiken van. Werken wederom rond de 34 weken gestopt, autorijden lukte niet heel goed meer met mijn dikke buik en korte benen Maar waar ik in de eerste zwangerschap tot het einde fluitend overal heen ging op de fiets of te voet, lukte dat de tweede keer echt niet. Na 10 minuten lopen had ik overal pijn en moest ik echt even rustig aan doen. Boodschappen doen deed ik daardoor vaker met mijn zus samen, zodat zij me kon helpen met zowel de oudste als boodschappen tillen enzo.
Ik heb eigenlijk geen idee meer hoe ik dat met afspraken deed, maar mensen hebben er echt wel begrip voor als het tegen die tijd toch niet meer lukt, ook al was het al lang afgesproken.

Bij de eerste fietste ik met 40 weken nog gewoon en deed ik de boodschappen nog.
Ik ging ook nog overal heen (heb bij de 2e met 39 weken nog in een attractie in een pretpark gezeten om de weeën op te wekken, niet gelukt) met de auto, maar niet té ver (een uur was me wel lang zat zitten met zo'n dikke buik).

Bij de 1e gewerkt tot 34 weken, bij de 2e tot 36 (in het onderwijs).

Bij de 1e tot 29 weken paardgereden en bij de 2e tot iets van 22 (buikspieren trokken het niet meer).

Helaas hier al vroegtijdig minder moeten gaan werken in verband met bekkenklachten. Ook muziek op een laag pitje gezet maar dit had meerdere oorzaken.
Verder heb ik wel gewerkt tot week 34 en voor zover het kon dingen gedaan. Alleen de laatste weken kon ik nauwelijks meer lopen.

Hoop dat het een volgende zwangerschap beter mag gaan haha.

Ik heb met 39+5 nog een groot deel van de dag Koningsdag gevierd met vriendinnen, terwijl ik wist dat ik de volgende ochtend een keizersnee zou krijgen .

tot 30 weken. Ik reed auto en toen ik thuis kwam verloskundige gebeld, omdat ik wat krampjes had en toen bleek ik al 5cm ontsluiting te hebben. Vanaf dat moment bedrust

Alle drie de keren tot 34 weken gewerkt en verder het gewone leven tot aan de bevalling kunnen doen, fietsen, feestje, wandelen, schoonmaken, boodschappen (wel minder tillen), dagje strand.

Tot 35 weken. Toen moest ik verplicht rust nemen omdat T niet genoeg groeide. Ik voelde mij wel prima verder want ik kon eigenlijk alles nog.

Bij de oudste heb ik gewerkt tot 33.1, bij de jongste tot 35.2. Verder deed ik tot het eind wel de normale dingen, al heb ik nooit zo'n druk sociaal leven, dus ook weinig afspraken evt af te zeggen. Alleen naar mijn ouders gingen we vanaf een week of 32 niet meer. Zij wonen op 2u rijden, ik vond 't ook gewoon niet meer fijn zo lang in de auto te zitten. Bij de zwangerschap van de oudste deden we de boodschappen op het laatst met zijn tweeen, bij de jongste alleen, dan ging ik wanneer de oudste op t kdv was. Kreeg wel vaak de vraag hoe lang ik nog moest toen, en ook standaard dat er iemand werd geregeld om me te helpen inpakken en de tassen in de auto te zetten.
Met 41 weken ben ik nog met mijn dochter naar een binnenspeeltuin gegaan om mijn zinnen te verzetten, baalde vreselijk dat strippen niet eens mogelijk was. En de avond voor ik ingeleid werd, dus met 41.6, zijn we nog met zijn tweeen gaan uiteten.

Bij de oudste helemaal niet ivm HG, eerste periode alleen maar heel ziek geweest, daarna wel weer een periode gewerkt met heel veel overgeven dus toen werd ik terug gevloten en heb ik het wel volgehouden om tot 34wkn halve dagen te werken, feestjes ed heb ik 9 maanden nauwelijks gedaan. Op de dag dat ik ingeleid was, was ik wel op de fiets naar het ziekenhuis gegaan, dat ging allemaal nog prima.

De tweede keer meteen aan de medicijnen, ik bleef misselijk maar spuugde niet dus wel wat meer gedaan maar van die medicijnem werd ik heel moe, dus veel leuke dingen doen zat er ook niet in, mijn ouders kwamen ook 1 dag in de week om te helpen met de oudste en het huishouden. Met 27wkn werd ik een tijdje meerdere keren per nacht wakker van de harde buiken die onprettig waren dus toen werd ik terug gevloten door de verloskundige en ben ik minder gaan werken. M groeide ook niet super goed en ik was nog steeds misselijk. Op zondag ben ik nog naar een verjaardag geweest op 1.5uur rijden van huis, wel met vluchtkoffer omdat M niet ingedaald was. Op donderdag ben ik ingeleid. Ook toen heb ik op dinsdag de oudste nog van de opvang opgehaald met de fiets, dat ging ook nog prima. Mijn buik was op het eind beide keren ook niet zo extreem groot.

Toen ik 6 weken zwanger was begon het hier al. Fietste in totaal 20 kilometer naar mijn werk en dat ging niet meer. Zoiets kun je ook niet afbouwen, want dan strandde ik halverwege. Met 12 weken ben ik 6 uur per week ziekgemeld en rond de 32 weken was dat opgelopen naar 16 uur per week. Ik liep toen ook het ziekenhuis plat (kleine baby die uiteindelijk gewoon gezond maar klein bleek), die uren gingen ook van het werk af.
De hobby die ik heb ging ik ook weinig meer heen. Dat was in de avond en koud. Meestal was ik dan pas rond 10 uur thuis, terwijl ik er liever om 9 uur al in lag.
In de weekeindes hield ik mijn sociale leven nog wel redelijk vol. Ging naar verjaardagen waar ik kon zitten en daar werd wel rekening mee gehouden. Kletsen met vrienden of bordspellenmiddagen gingen ook goed, ik gaf mijn grenzen aan en dan gingen ze naar huis. Ik had dit ook echt wel nodig, doordeweeks lag ik vooral op de bank te dutten.
Met 35 weken is mijn actieradius flink verkleind, toen vond ik in de auto zitten -ook als passagier- niet meer fijn.

Ik ben met 37.3 bevallen en die laatste week was echt helemaal niks meer. Boodschappen doen was al een opgave, terwijl dat 150 meter lopen is. Ik weet niet hoe dat was gegaan als ik over tijd gelopen was, al denk ik dat die laatste week al voortekenen waren dat het niet lang meer ging duren.

Ik vraag me altijd af hoe ik zou zijn als ik zwanger ben. Ik geloof dat ik wel een groots mietje zal zijn. Maar goed, dat weten we nu (nog) niet. Mijn schoonzusje zat met 40+ nog gewoon op de fiets. Het zag er niet uit, maar zijn heeft 40+ weken dat gedaan wat haar in het hoofd opkwam. Dus ook fietsen. Scheef op de fiets, want de buik paste niet tussen het stuur en zadel, het zag er ook niet uit, maar ze deed het wel. Ik zie mijn man en mezelf nog wijzen naar haar terwijl ze langsfietste. Zoveel respect voor haar. Al voor haar zwangerschap, maar tijdens en na haar zwangerschap nog meer.

40+6 en 40+3
Tot aan de bevallingen dus.

Wel vanaf 36 weken niet meer werken, wat heerlijk was,maar als het moest had ik dat nog wel langer volgehouden, vooral bij de oudste.

Vanaf 20 weken voor 50% de ziektewet ingegaan en elke middag geslapen.
Boodschappen deed ik verspreid over de week. Dan was ik er even uit en hoefde niet teveel te sjouwen.
Verjaardagen enzo ging ik wel heen maar vroeger naar huis.
Ik plande gewoon afspraken maar vanaf 38 weken alles onder voorbehoud.
Zo heb ik een etentje afgezegd omdat ik 3 dagen daarvoor was bevallen.

Haha ja he? Knap hoor en een leuk verhaal!

De laatste weken van mijn zwangerschap ging alles op een lager tempo, maar ik deed alles nog wel.
Op mijn uitgerekende dag hebben we een strandwandeling gemaakt (oke, wel iets korter dan normaal), lekker geluncht en 's avonds naar een feestje op 1.15u afstand van ons huis. Ik voelde me kiplekker dus zag er geen probleem in. Toen we 's nachts thuis kwamen van het feestje braken mijn vliezen.

Ik ben wel volledig ziekgemeld maar ben nog 3 dagen op werk, verder doe ik wel wat rustiger aan, maar ben gewoon nog aan het fietsen, wandelen, boodschappen doen, huishouden etc. Hoop dat ook gewoon te kunnen blijven doen nog de komende 10 weken maar ik plan voor november/december niet echt vooruit.

Ik was bij E. voor de helft ziek gemeld. Maar ging wel nog uiteten etc.
We zijn zelfs nog een keer rond de 37 weken bij mijn zusje blijven slapen in Limburg 1,5 uur rijden. De vluchttas en maxi cosi hadden we gewoon mee genomen. Voor mocht de bevalling daar beginnen.

Nu kijk ik hoe lang ik alles volhoud. Ben bijna op de helft en het gaat goed. Ik plan ook gewoon nog vanalles.

Ik ben met 20 weken 50% in de ziektewet gegaan.
Dat ging een tijdje goed maar met 31 weken kreeg ik zwangerschapsdiabetes en was totaal uitgeput. Ik ben toen volledig thuis komen zitten. En ben met 36.5 bevallen.

Tot het einde. Al had ik wel een week vakantie genomen om mijn dagen op te maken en al 3 dagen zwangerschapsverlof er op zitten toen ze kwam.