Dapper, Geel!
Hoop dat het je helpt.
Hier ook flink chagrijnige buien laatste tijd. Niet heftig genoeg om naar de huisarts te gaan, maar voel me wel weer heel leeg of zo. Word niet uitgerust wakker, kind krijgt een kies en blèrt de godvergeten wereld bij elkaar als een programma afgelopen is en er reclame komt, i.p.v. de volgende serie of aflevering. Vent ruimt z'n bende niet op en wil schijnbaar geadopteerd worden i.p.v. getrouwd blijven of zo, want ik loop als z'n moeder achter z'n reet aan. Werk is bleh, mensen zijn bleh, auto's zijn bleh. Alles is bleh.
Maar... Ik denk dat 't bij mij vooral door oktober komt. Ik heb er gewoon zo'n hekel aan. We zitten nog niet helemaal in 't gevoel van 'Oké, het is vroeg donker, kaarsjes aan, dekentje, Little house on the prairie and we're good', maar we hebben wel afscheid genomen van de zomer en dan vooral de zon en het licht en daar word ik wel een beetje verdrietig van. In november gaan we meer richting de feestdagen en dat vind ik wel heel leuk. Ik moet dus nog even doorbijten.
Wat ik trouwens dan wel doe
Is me even uit de situatie die op dat moment horendol maakt, terugtrekken en even iets anders doen. Soms iets eenvoudig als de was. Maar dan heb ik even m'n verstand op nul kunnen zetten, de was is iig gedaan
En dan gaan we weer verder. Oh en me bedenken 'Kan ik hier iets aan doen? Ja, oké, doen. Nee? Let it go.' En veel blijven praten hielp bij mij ook, 'Joh, ik zit niet lekker in m'n vel, laat me even.' M'n man is ook al een paar keer even met de kleine naar de speeltuin gelopen. Gewoon, 20 minuutjes, zodat ik even mijn eigen muziek aan kon zetten en even op adem kon komen. Dan kan ik daarna weer beter tegen gezeur en gedoe.