10 Okt 2017 07:19 door minoessepoes
Bij de oudste kon ik in de ochtend niks behalve spugen, tegen de middag was ik wel aangekleed en heb ik elke dag wel iets gedaan, 1 dag in de week kwam mijn vader voor de gezelligheid en om wat in huis te doen, ik deed zelf gewoon de boodschappen, heb wat eten voor de vriezer gekookt, hapjes voor de kraamvisite gemaakt en ingevroren, wasjes gedaan, wieg opgemaakt, boxkleed genaaid ed. Na 5 weken thuis kwam S.
Bij M was het heel anders, S ging 3 dagen in de week naar de opvang. De dagen dat S thuis was waren sowieso intensief hoog zwanger, 1 dag in de week kwamen mijn ouders om te helpen met hem en lekker met hem naar buiten te gaan. M kwam nadat ik nog geen 4 wkn thuis was, met een dag Hemelvaart, Pinksteren, een dag ziekenhuis, S is nog ziek geweest enz, waarbij ik dus niet echt rust had. Ik geloof dat ik in totaal 7 dagen thuis ben geweest zonder hem. In die dagen deed ik de boodschappen, ben ik naar de kapper geweest, heb ik ook weer hapjes gemaakt voor de kraamvisite, de laatste dingen klaar gemaakt, vluchttas gepakt, zo had ik elke dag wel een klusje. Daarnaast haalde ik S dan op tijd weer op met de fiets.
Ik ben nooit gaan slapen overdag en echt de hele dag niks doen heb ik ook nooit gedaan, zit ook niet in me, dan verveel ik me gewoon. De laatste keer had ik nog wel iets meer dagen "rust" gewild. Mijn verlof begon op 16 mei en op 8 juni werd ik opgenomen en ingeleid, maar daardoor kon ik wel 16wkn thuis blijven bij M, wat wel heel fijn was.
Ik zou gewoon doen wat goed voelt. Ik merkte dat gewoon het feit dat de wekker niet ging en dat ik niet op tijd ergens hoefde te zijn me al veel rust gaf en even iets langer in bed blijven en wat uitslapen al heel veel deed qua vermoeiheid. Ik zou me niet verplicht voelen om je vriend van alles aan te dragen, maar echt de hele dag niks doen lijkt me ook vreselijk en als je dan 8 weken thuis bent tot de kleine komt, lijkt het wachten mij wel heel lang!
25-11-2014 & 09-06-2017