Artemis, ik vraag me idd wel eens af in wat voor kringen jij je begeeft, aangezien mannen zich altijd van allerlei kanten aan je lijken aan te bieden Hoe gaat dat in zijn werk dan? Wat zeggen ze dan tegen je?

Lol, ik vraag me dat zelf ook af hoor. Maar serieus, op het schoolplein nota bene... En voor zover ik weet geef ik niet direct aanleiding, ik kleed me niet overdreven sexy, ik doe geen pogingen om iemand te versieren... Ik ben gewoon ik.

En wat er dan gebeurt? Tja, afgelopen weken draait er een meneer een beetje om me heen, op het schoolplein, begint op een gegeven moment een praatje over iets onbenulligs, dus we kletsen wat, maken wat grapjes, s avonds duikt hij opeens op in de kroeg waar ik zit, zonder dat ik had gezegd dat ik daar zou zijn overigens, dan draait ie het gesprek op relaties, dat hij toch al wel lang bij zijn vrouw is, en dat dat soms saai is, en dat ik vast heel blij ben met mijn relatie, en hij ook wel hoor, maar....
En dat al zijn vrienden vreemdgaan en dat hij dat zo fout vindt, enzovoorts, en ondertussen steeds maar dubbelzinnige opmerkingen maken. En sowieso zijn dat geen gespreksonderwerpen die je met een moeder van school bespreekt lijkt mij Ik heb me op de vlakte gehouden, en ben vrij snel vertrokken, maar ik kan op mijn klompen aanvoelen dat als ik erop inga, dat dat eindigt in een affaire.
Of iemand voegt me toe op Facebook, begint een gesprekje en begint te vissen. Zodra een man zonder aanleiding begint met 'oh,jij hebt ook al lang een relatie, is dat nooit saai?' Of 'ik hou wel van mijn vrouw hoor, maar...' Dan is het meestal misse boel.

Op een gegeven moment kwam een leidinggevende op een vorige baan naar me toe, vertellen dat hij op vakantie is geweest, en ik zeg 'joh, wat ben je bruin geworden' waarna hij niet zijn arm ofzo laat zien, maar zijn shirt omhoog trekt... Eh. En de vergadering daarna komt hij naast me zitten, toevallig, is zijn papieren vergeten, toevallig, en raakte hij steeds per ongeluk even mijn been aan, en de dag erna had ik een oneerbaar voorstel in mijn mailbox.

De man waarmee ik een relatie had vorig jaar had ik 2x gesproken en toen kwam ik terug bij mijn pc en had ik een berichtje met 'wow, chemie' en verder niets.

Volgens één van de heren komt dat omdat ik heel open ben (ik heb het maar eens nagevraagd uiteindelijk) en graag een beetje flirt, alleen bedoel ik daar niets mee. Ik doe gewoon aardig en spontaan, niet bewust. En of dat nou het soort mannen is wat je aan wilt trekken is ook maar de vraag

Vaak voel ik direct al wel aan dat er een bepaalde spanning in de lucht hangt, dat wel. En in 99% van de gevallen doe ik daar niets mee en kap ik het af.

Ik verbaas me daar bij mij ook vaak over. Dan zijn ze misschien jonger.. maar ti's niet alsof ik op mijn voorhoofd heb geschreven dat ik er voor opensta ofzo. En dan blijven de voorstellen komen. Misschien flirt ik gewoon te veel als gewoon hoe ik ben en zien die mannen het anders. Geen idee.

Haha Artemis, jij sex on a stick sexy thing!

Hm, mijn man zegt het niet vaak, dat hij mij mooi of sexy vindt maar hij doet wel dingen waaruit blijkt dat ie dat vindt, hij zei laatst bijv: Heb jij nou die baby gekregen of ik? Doelend op dat mijn lichaam zo is als voor de zwangerschap weer. Hij zei laatst dat hij nu op het werk gek werd van de collega's die naar hem toe kwamen na een etentje: 'Zo J, dus dat ligt elke avond naast jou? Vandaar dat je nooit voor 10:00 binnen bent' En zijn directe collega zegt tegen hem als ik bel of sms: 'Zit Kardashian je weer te smsen' (omdat ik Armeens ben en hij mij blijkbaar op de Kardashians vindt lijken, I wish)

Verder ben ik het eens met Artemis, verslonzen heeft in mijn ogen ook niets te maken met dikker of dunner zijn, al hebben veel mannen wel een voorkeur, maar het is uiterst oncharmant wanneer iemand als een zoutzak naast je op de bank zit, klaagt over te dik te zijn, maar ondertussen wel een moorkop eet en 1,5 liter cola bij wegtikt.

En smaken verschillen hoor, ik ben echt een stevige dame, geen supermodel en ik loop niet in minirokjes en dergelijke. En toch zijn er zat mannen die me complimenten geven over mijn figuur. Die juist flinke heupen en kont sexy vinden. En die zien ook heus wel dat ik een buikje heb en geen 60 kg weeg.

Ik ben echt geen hoogblonde playboybunny met pornohakken en minirok. Dat is ook echt niet nodig om leuk te zijn.

Kaar Chiq, jij bént ook jaloersmakend mooi

Ik heb wel eens gelezen dat bepaalde mensen bepaalde feromonen uitscheidden en dat ze daarmee nog net een tikkeltje aantrekkelijker overkomen dan andere vrouwen en dat zijn dan idd geen lustobjecten die op pornohakken, 'ikkannetnietzienhoejejeschaamhaarbijhoudt'korterokjes etc! ik heb bijv een vriendin, ze is mooi, maar het is niet zo dat ze zo knap is dat mannen kwijlend aan haar voeten knielen en dat ze er halfnaakt bijloopt, maar ze straalt iets uit, iets wat niet onopgemerkt aan die mannen voorbij gaat.

Dat vind ik lief, dankjewel!

Zelfs de meest drukbezette en succesvolle mensen hebben de tijd om te sporten, het is maar net hoe hoog het op je prioriteitenlijstje staat. Bij jou staat sporten kennelijk niet zo hoog, prima hoor, maar zeg dat dan gewoon. Zeggen dat je geen tijd hebt om te sporten is gewoon klinkklare onzin.

Wat begeef jij je dan in een vreemde omgeving? Hier zat het - toen ik onder de 25 was - echt vol met mensen die al enkele jaren samen waren en samenwoonden. Gewoon leuke stellen, studerende/werkende/net afgestudeerd en gewoon hippe, leuke, levendige mensen die ook een goede relatie hebben/hadden. Jouw beeld van mannen is denk ik vertekend door je eigen ervaringen en door het feit dat je jezelf in een open relatie bevindt en hierdoor ook omgaat met mensen die ervan houden buiten de deur te eten.

Wil niet zeggen dat buiten jouw cirkeltje iedereen hetzelfde gedrag vertoont natuurlijk.

Uhm, ze zegt juist dat zij geen mannen kent rond die leeftijd die vreemd gaan.... dus denk niet dat heel jouw reactie met deze quote heel toepasselijk is. Met nadruk op het woord 'heel'.

Ze zegt dat ze weinig mensen van 25 min kent die samenwonen en een serieuze relatie hebben, ik zeg dat ik er een hele hoop ken, zeker toen ik zelf die leeftijd had. Veel stellen ontmoeten elkaar in mijn omgeving rond hun 22e 23e en beginnen dan een serieuze relatie waarin ze vrij snel gaan samenwonen en vanaf hun 28-30e bezig gaan met trouwen/kinderen.

Goh, jij was toch altijd voor pas relaties beginnen als je jezelf had ontwikkeld? Ik ken wel mensen met een relatie van die leeftijd, maar zeker geen samenwonende mensen op mijn eigen familie na, waar dat doodnormaal is. De rest ging toch echt pas aan samenwonen en kinderen beginnen na hun studie, en dan ben je al gauw 25. Niet dat ze daarvoor geen relaties hadden, dat zeg ik niet. Maar de meeste mensen van rond de 21/22/23 woonden nog op studentenkamers, en niet samen.

En daarbij: vrijwel niemand weet dat ik een open relatie heb, zeker de mensen op het schoolplein niet, dat vertel ik mensen niet, alleen mijn eigen goede vrienden en vriendinnen weten dat, dat zijn misschien 4/5 mensen. En het zijn niet 'bepaalde kringen' waar me dat overkomt, dat kan zowel op het werk als op het schoolplein zijn, twee werelden die niets met elkaar te maken hebben, totaal andere mensen aantrekken en waar al helemaal niemand op de hoogte is van hoe mijn relatie er in detail uitziet.

En Artemis, ik denk dat de aandacht die jij krijgt van mannen die bezet zijn voortkomt uit het feit dat jij een open relatie hebt met je man. Zoiets gaat snel rond. Voor een man die bezet is, is het prettig om iemand te neuken die in een open relatie zit. Weinig kans op verliefde gevoelens, of een vrouw die ineens een serieuze relatie met hem wilt (terwijl hij de liefde en veiligheid van zijn eigen vrouw helemaal niet kwijt wilt), maar wél de seks! Ideaal!

Ik zeg toch ook: ze ontmoeten elkaar op hun 22e/23e en gaan dan vrij snel samenwonen. Velen zijn op die leeftijd aan het afstuderen, of net klaar. Een serieuze relatie houdt voor mij trouwens niet in dat je persé samenwoont, want ook mensen die niet samenwonen en beide in een studentenkamer wonen kunnen prima een serieuze relatie onderhouden.

En wat opvallend dat jij zoveel hoogeopgeleide mensen kent met vaste relaties en kinderen van die leeftijd, terwijl de gemiddelde cijfers heel anders zijn. Ik ben met mijn 30 jaar één van de jongste mensen op de school van mijn kinderen. De meeste ouders van klasgenootjes zijn zo'n 10 jaar ouder en hebben hun eerste kind op hun 31/32e gekregen, sommigen nog een stuk later. Mensen in mijn omgeving met kinderen in de leeftijd van mijn kinderen gaan meestal richting de 40, uitzonderingen daargelaten.

In mijn familie, vooral niet hoogopgeleide mensen, zijn er wel een aantal stellen die op hun 22e gingen samenwonen en op hun 24e aan kinderen begonnen. Maar die kom ik op school niet veel tegen, uitzonderingen daargelaten.

Ik zeg ook niet dat ze op hun 25e direct kinderen krijgen, dat is weer een heel ander verhaal, daaraan beginnen de meesten pas wanneer ze tegen de 30 lopen. Wel goed blijven lezen hè?

Die mensen kennen elkaar allemaal niet, en nogmaals, niemand weet dat verder. En er valt niets rond te gaan, als die mensen elkaar niet kennen/ niet weten dat ik een open relatie heb.

Daarbij heb ik die open relatie pas een jaar of twee, en was het daarvoor niet veel anders.

En wat doe je met die 1%?

Ik heb trouwens ook wel eens dat mannen mij aanspreken, zowel op FB, als op andere plekken (de kroeg, etc.), maar weet je wat? Zodra ik door heb welke kant het opgaat (wat eigenlijk in de meeste gevallen al direct vanaf het eerste bericht is, de eerste paar seconde van een gesprek), dan kap ik het direct af. Want weet je, ik ben getrouwd en ik heb totaal geen behoefte aan mannen die hem er even in willen hangen. Ik walg van dat soort types, heb daar voor mijn leven lang genoeg van gehad, toen ik nog single was en ben nu blij dat ik een lieve en betrouwbare man heb getroffen.

Mijn vriend is zeker tevreden met mij, hij laat vaak merken dat 'ie me prachtig vindt. Hij zou het fijn vinden als ik wat afval, maar dat hoeft voor hem niet veel te zijn.

Misschien moet je dan toch echt eens lezen hoe jouw reacties overkomen. Je zegt namelijk dat ze een vertekend beeld heeft van mannen door haar eigen ervaringen. Je zegt vanaf dan naar mijn denken meer iets over mannen die vreemd willen gaan, dan stellen van die leeftijd. Daarbij zegt ze dat dit minder serieuze relaties zijn in haar ogen, want die zijn niet al met kids en een huis. Precies wat jij later ook aanhaald dat ze dan een relatie krijgen en dan pas aan kinderen beginnen. Daarbij haak je nu op haar relatiekeuze wat niets te maken heeft met het feit dat mannen in haar omgeving vreemd gaan. Want ik heb geen open relatie en ik zie het ook constant in mijn omgeving. Dat haal ik ook aan. Echter zie ik in een dorp omgeving meer stellen met kinderen op jonge leeftijd en zij in de stad meer stellen met kinderen op een oudere leeftijd. Wie begeeft zich dan in een vreemde omgeving?

Daarbij haalt ze ook een voorbeeld aan waarin ze aangeeft dat ze zelfs naar huis is gegaan omdat ze het niet trok dat een man zulke dubbelzinnige opmerkingen aan het maken was. Dus daar zijn jullie het over eens. En die 1% die jij zo mooi citeer is misschien gewoon vrijgezel. Zij gaat tenminste niet vreemd, wees blij. En fijn dat jij een lieve en betrouwbare man heb getroffen (al zou ik hem best aan een test willen onderleggen). Maar zoals je ook goed aangeeft in je laatste post in dit topic is dat ook mannen jou aanspreken, dus er zijn er duidelijk genoeg die wel willen vreemdgaan.

Haha, je mag mijn man best aan een test 'onderleggen' hoor, Tabbie. Gelukkig zijn ze er nog: mannen die trouw zijn, écht ze bestaan. Ik schrik er soms van hoe cynisch en wantrouwend de vrouwen hier op het forum zijn. Lijkt me erg moeilijk om zo in het leven te staan.

Verder denk ik dat Artemis en ik een ander beeld hebben van wat een serieuze relatie inhoudt. Voor mij is het niet noodzakelijk om samen in één huis te wonen en kinderen te hebben. Ook een relatie zonder deze factoren kan serieus zijn. Voor mij heeft het veel meer te maken met eerlijk tegen elkaar zijn, vertrouwen hebben, trouw zijn, elkaar steunen en elkaar liefhebben.

Ik ben eerder blij dat ik niet zo goedgelovig in het leven sta als jij ED. Want wat zal het jou tegenvallen als je eens snoeihard op je bek gaat. Ik sta op en loop door, maar denk dat jij zal blijven liggen.