Frustrerend Linnie. Kan de gynaecoloog hem niet het één en ander duidelijk maken? Het geeft jou vast ook meer rust als hij het ook begrijpt.

Ik ben bij de 1e ingeleid met 38+2 wegens hoge bloeddruk. Ze wilde een ballon plaatsen, maar ik bleek al 2 cm ontsluiting te hebben. Om 09.00u zijn toen mijn vliezen gebroken. Er is toen een uurtje gewacht of mijn lichaam zelf iets zou doen, maar dat leek er niet op. Om 10.00u is toen een infuus aangesloten met weeënopwekkers op de laagste stand. Rond 11.00u kreeg ik de eerste weeën en om 12.30u had ik 4 cm ontsluiting. Om 14.30u zat ik op 8 cm en om 14.50u op volledige ontsluiting. Na 3 persweeën is mijn zoontje geboren om 14.58u. Ik kijk er echt met een goed gevoel op terug, ondanks dat mijn zoontje een matige start had (ondanks de toch wel vlotte bevalling).

Dat klinkt heel bekend, mijn vriend had precies hetzelfde. Hij is toen in gesprek gegaan met verpleegkundige en gynaecoloog die hem precies uitgelegd hebben waar ze bang voor waren. Bij mij was het trouwens ook nog zo dat mijn bloeddruk te hoog was.

Het heeft mijn vriend veel duidelijkheid gegeven, en het heeft er ook meteen voor gezorgd dat tijdens de bevalling alles heel duidelijk aan hem uitgelegd werd. (hij had namelijk aangegeven echt álles te willen weten)

Lastig Linnie, dat je partner het niet begrijpt. Ze gaan natuurlijk niet zomaar over op inleiden.

Ik ben ook ingeleid met 39+4. Ze waren bij L ook bang dat ze te groot was. Echter vond de ene gynaecoloog het niet noodzakelijk, de ander wel. Heel vreemd. Ik mocht het uiteindelijk zelf aangeven en aangezien ik heel veel bekkenklachten Had, besloten in te leiden.
Ik moest 's morgens om 5u bellen om te checken of er plek was en vervolgens moesten we er om 7u zijn. Ballon ingebracht maar die bleef niet zitten dus toch al voldoende ontsluiting. Vliezen zijn vervolgens doorgeprikt en L kreeg een plakker op haar hoofdje. Uiteindelijk is het uitgedraaid op een keizersnede omdat ze niet konden meten hoe het met L ging en mijn ontsluiting niet verder ging ondanks hevige rugweeen.
Heftig natuurlijk als het toch plots uitdraait op een keizersnede maar ben zeer goed begeleidt en heb helemaal geen nare herinneringen aan de bevalling.

Ik ben bij oudste (3 jaar geleden) ingeleid met een ballonkatheter, bij exact 41 weken. Het inbrengen was niet pijnlijk, erna mocht ik niet meer naar huis maar wellicht door medische indicatie waar ze best een ding van maakten (zeldzame ziekte). Ik denk dat de ballon zaterdag rond 9.30 ingebracht is, 's middags kwamen harde buiken die 's nachts duidelijker werden en rond 2.30 's nachts viel de ballon eruit en werden het echte weeën. Geen verder infuus oid gehad, wel een ruggenprik (been én rugweeën, ik wist niet wat me overkwam). Uiteindelijk is N. om 12.45 geboren. De ballon vond ik geen probleem, de ruggenprik wel. Tweede kwam spontaan en ging gelukkig prima zonder pijnstilling.

Ik ben bij de oudste (alweer 8 jaar geleden) ingeleid bij 37 weken dmv een hormoonveter. Ik heb drie dagen op een rij een hormoonveter gehad, toen een dag rust en dag erna had ik genoeg ontsluiting om de vliezen te breken. Ik kreeg van die hormoonveters al veel voorweeen en was dus best moe bij de bevalling zelf. De bevalling zelf vond ik niet prettig omdat m'n bewegingsruimte erg beperkt was door infuus, ctg banden en sensor op z'n hoofd. Mijn twee thuisbevallingen daarna waren veel prettiger omdat ik bv kon rondlopen, zitten en douchen wanneer ik wilde.

En ondanks dat mijn zoon een prachtig gewicht had voor de termijn (37+5 en 3300 gram) liet hij randprematuren gedrag zijn, suffig, snel geel zien, kreunen. Wij hadden een heel ervaren kraamverzorgster die hier heel goed op heeft gelet dus misschien iets voor jullie om ook naar te vragen.

Ik ben beide keren ingeleid i.v.m. suiker. De eerste keer met 38.1 en de tweede keer met 38.2. Beide keren geen ballon gekregen, bij de eerste had ik 2 cm ontsluiting en beide de tweede 2/3 cm ontsluiting. Beide bevallingen gingen snel, de eerste binnen 4,5 uur met lichte wee opwekkers waarna mijn lichaam het zelf overnam. Bij de tweede binnen 5 uur, maar dat kwam doordat ze een sterrenkijkertje was, als ze goed had gelegen was ze er binnen 3 uur geweest. Beide keren niks negatiefs ervaren en beide dames zijn kerngezond :-)

Ik ben bij de 2e ingeleid vanwege langdurig gebroken vliezen.
Ik had geluk, want ik bleek 2 cm ontsluiting te hebben.

19u zijn de weeënopwekkers aangezet, mn lijf nam het over en om 21.30u was ze er al. Heel fijne bevalling gehad, zonder pijnstilling.

Maar goed, zo vroeg heb ik geen ervaring mee. Sterkte met alles. Het komt vast goed!

Ik ben ook ingeleid met 38+1 weken omdat mijn vliezen waren gaan lekken 2 dagen ervoor. Moest meteen aan antibiotica en volgende dag ingeleid. Hier doen ze ws niet met ballon want heb er nog nooit van gehoord. Ik kreeg infuus met weeenopwekkers.

Hier bij de 2e ingeleid met 39+3 nadat mn vliezen waren gebroken en bleek dat ik meconium houdend vruchtwater had. En nog geen weeën.
Geen ballon. Gewoon weeën opwekkers. Om 6 uur begonnen met de opwekkers. Om 10.17 is zoon geboren.