Ik heb even getwijfeld of het hier moest of in Persoonlijk, maar ik heb toch maar voor deze pijler gekozen.

Zojuist kwam ik thuis na een lange dag forummen eh studeren en liep ik de keuken in. Ik wilde controleren of de goudvissen van mijn huisgenoot (inmiddels heb ik al huisvis en goudgenoot getypt) en mij al eten hadden gehad. Ik loop vrolijk naar ze toen en zie ineens een vis naast de kom liggen (en nog wel de mijne). En waar ik altijd vertrouwen hebben gehad in mijn koelbloedigheid, bleek ik heel anders te reageren. Ik begon te gillen en rende naar mijn kamer . Vervolgens heb ik mijn huisgenoot gebeld en met haar aan de telefoon ben ik gaan kijken. Ineens had hij echter bewogen! Ik schrok zo erg en ik stond echt te trillen. Ik heb me nog nooit zo'n loser gevoeld. Uiteindelijk heb ik hem met een plastic zakje gepakt en terug in het water gegooid toen ik zag dat hij bewogen had, maar nu voel ik me gewoon schuldig . Als ik dat meteen had gedaan, dan had hij vier minuten korter buiten de kom gelegen.
Eenmaal terug in het water begon hij langzaam met zijn kieuwen en mond te bewegen en nu zwemt hij gewoon weer rond . Mijn goudvis en ik zijn wel allebei getraumatiseerd nu, maar ik denk dat ik morgen wel kan gaan werken.

Ik dacht overigens dat vissen alleen in films uit kommen sprongen, maar niets blijkt minder waar. Wie van jullie heeft dit ook meegemaakt en reageerde wel normaal? Ik ben echt zo teleurgesteld in mezelf. Maar goed, dan weet ik dat ik een dode vissenfobie heb. Op wikipedia is daar nog geen term voor, alleen voor een algemene vissenfobie. Dus ik kan niet eens iets tofs zeggen als mensen vraag waar ik bang voor ben.

Fijn dat je mijn topic hebt gelezen op deze saaie vrijdagavond. Ik ben vooral blij dat mijn vis het weer doet.