Ouders en zwangerschap

07 Aug 2017 07:53 door SummerBeach

Hoi,

Inmiddels ben ik hoogzwanger van ons eerste kindje. Nu de bevalling nadert kijken we zo uit naar hem/haar.

Wij hebben goed contact met mijn ouders, maar ergens heb ik het gevoel dat zij verwachten hen gelijk te bellen als de bevalling begint... Terwijl ik dit liever samen met mijn man wil beleven en wel zie hoe het loopt...
Ze hadden tegen mn man gezegd dat we wel op tijd moeten bellen...
Krijg er nu best stress van, het idee dat er mensen zitten te wachten. Nu slaapt mm moeder er al nauwelijks van!

Daarnaast merk ik dat ik me zo laat beïnvloeden (nog) door hun... heb er wel last van...

Kinderdagverblijf vinden zij niks, dan past oma wel 2 dagen op maar wil ik dat?
Idee had ik zelf eerst ook nu zie ik hoe leuk kindjes van vriendinnen het hebben.

Ik wil zelf flexibeler gaan werken, dat geef ik dan aan maar dat hoeft niet ik heb zo'n goede baan.
Mijn moeder gaat wel minder werken.
Whatever krijg straks een kind waar ik 4 jaar op gewacht heb.

Cosleeper geleend van mijn vriendin, ik sliep ook gelijk al op eigen kamer.

Zo is er altijd wat....
Ik kom graag bij ze en ben super gek op ze.
Wil ze ook niet teleurstellen.

Maar ik voel dat ik zo sterk moet zijn om mijn eigen keuzes steeds te maken en niet hun in mijn achterhoofd mee te nemen...

Ligt ook vast aan mezelf en misschien versterken die hormonen dat gevoel...

07 Aug 2017 08:07 door Teun

Ik zou toch proberen je grenzen aan te geven bij je ouders. En om het positief te houden zou ik zoveel mogelijk benadrukken waar zij wel een rol kunnen spelen. Bijvoorbeeld vragen of ze het leuk vinden om 1x per week/2 weken op de passen. Als ze dat te weinig vinden kun je altijd uitleggen dat je je kind de andere dag(en) graag naar de opvang brengt omdat je dat goed vindt voor de ontwikkeling.

Wat betreft de bevalling zou ik ook nu vast duidelijk zijn: dat je ze belt als de baby er is en dat ze dan gauw langs mogen komen. Met een beetje pech duurt de bevalling meerdere dagen en dan is het geen fijn idee dat zij in de stress zitten en op updates zitten te wachten.

Als je kindje er is zal je nog vaker tegen deze 'strijd' aanlopen en het is het beste om zo duidelijk mogelijk te zijn en verwachtingen zoveel mogelijk van te voren al te managen.

Succes, laat het niet je laatste weken zwangerschap overschaduwen!

07 Aug 2017 08:32 door Jezzie

Ik snap en herken je gevoel hierin wel.
Maar ik zou wel duidelijk naar ze toe blijven. En als ze het er niet mee eens zijn, dan zullen ze misschien even teleurgesteld zijn, maar het is wel jullie kind. Dus dat moeten ze ook begrijpen.
Maar ze bedoelen het vast allemaal goed. Het is voor hun ook spannend, hun eerste kleinkind.

En inderdaad wat Teun ook zegt. Als je kindje er is zal dit nog wel vaker gebeuren.
Mijn schoonmoeder kon er gisteren ook niet tegen dat mijn man (geheel terecht) boos werd op de oudste. En toen wilde zij de boel gaan zussen. Toen heeft mijn man haar meteen duidelijk gemaakt dat het iets tussen hem en dochter was en zij zich er niet mee moest bemoeien.

07 Aug 2017 09:12 door Jip

Ik herken je stress maar al te goed! En het gaat vanzelf lopen zoals jij wil. Wel goed je grenzen aangeven. Wat betreft de geboorte: hier werd er ook gezeurd dat ze meteen wilden komen etc. Zo lang jij niet vertelt dat het kindje er is is er niks aan de hand. Daarna maakt het ze niet meer uit en zijn ze helemaal vol van hun kleinkind. Oma's hadden hier pech omdat V erg misselijk was de eerste week. Wij hebben haar toen zelf ook maar weinig vast gehouden (Ze was het comfortabelste in de kinderwagenbak die bijna rechtop stond) dus zij hebben haar pas na een paar dagen vast mogen houden. Dat was toen wel een ding. Zelf tot een sms van mijn schoonvader aan mijn man toe dat we wel een goede beurt zouden maken wanneer oma V even vast mocht houden.

07 Aug 2017 09:30 door Anoniem291

Hier wilden ze het ook graag weten als de bevalling begonnen was maar heb direct gezegd dat we het pas zouden laten weten als hij geboren was. Uiteindelijk ben ik ingeleid en ook dat niet laten weten.
Eerste week kon hij zich slecht op temperatuur houden dus kon maar kort uit de wagenbak en ik snap wel dat ze dat jammer vonden, ze zijn ook trots. Dus ik zou goed je grenzen aangeven.

Hier stoor ik me ook regelmatig als m'n schoonouders regelmatig ergens commentaar op hebben, maar dat vind ik aan mijn vriend om daar wat van te zeggen. Bij mijn ouders doe ik dat.

07 Aug 2017 09:31 door minoessepoes

Mijn ouders doen het helemaal niet gelukkig, mijn moeder weet heel veel omdat het altijd haar werk is geweest maar ik moet het echt vragen want ze wil geen advies opdringen.
Mijn schoonmoeder geeft om die reden geen advies, want mijn moeder weet toch veel meer. Ik zou in jou gevallen de adviezen over het slapen op eigen kamer ed aanhoren en vervolgens links laten liggen, maar ook jezelf niet gaan verdedigen of er een discussie over voeren..

Ik vond het wel super benauwend dat ze toen ik van de eerste zwanger was mijn schoonmoeder dagjes wilde komen en na de bevalling ook en dan expres door de week zodat ze S voor zichzelf had en niet met haar man hoefde te delen en dan was ze hier om half 10 ( dan vroeg ik of ze later kon komen omdat ik 'S ochtends zo spuugde maar ze stond toch gewoon zo vroeg voor de deur) en om 19:00 uur ging ze weer want dat was lekker makkelijk met de files, ze zat op de bank en liet zich bedienen. De eerste keer plande ik maar af en toe zo'n dagje in waar ik dan vreselijk tegen op zag, maar het nieuwe ging er snel vanaf en sinds mijn verlof afgelopen was is ze nooit meer geweer en wilde ze ook niet 1 dag in de maand oppassen.
De laatste weken van de tweede zwangerschap begon ze er weet over met een datum die al vast stond want ze had haar werk al geruild met een collega, ik kon toen echt niet en daarna heb ik haar er niet meer over gehoord, M is morgen 2 maanden.
Gister appte ze dat M bijna 3 maanden is en dat ze de maxi-cosi drager voor de bakfiets komend weekend wel even af konden geven want ze reden hier langs ( staat daar opgeslagen), ze zat er dus gewoon een hele maand naast. Erg veel interesse is er niet ( S en M zijn haar enige kleinkinderen).

Bij de eerste bevalling hebben we heel duidelijk gezegd niks te zeggen tegen beide ouders, we wilde het samen doen zonder het gevoel te hebben iedereen op de hoogte te moeten houden. Mijn ouders vonden dat prima, maar mijn schoonmoeder reageerde heel lauw toen mijn man belde dat hij geboren was, zelfs zo dat hij zijn hart is gaan luchten bij de verpleging daarna en vroeg of ze vaker zo'n reactie horen.
De tweede keer wisten mijn ouders alles omdat ze op S zouden passen, ik had de hele zwangerschap niks van mijn schoonmoeder gehoord maar nu wist ze dat ik een controle had bij de verloskundige en belde ze dus. Ik lag aan de ctg en heb tegen mijn man gezegd dat hij het contact maar moest regelen, hij heeft toen een appje gestuurd dat we in het ziekenhuis waren en de baby waarschijnlijk snel zou komen. Toen hij belde dat hij geboren was benadrukte ze nog dat ze het zo fijn vond om te weten dat we daar waren. Ik vind het nog steeds gek dat je een moment wat niet om hou draait toch zo naar je toe kan trekken.
Ik zou gewoon aangeven dat je belt als je daar behoefte aan hebt, dus dat je het in principe niet doet maar als het heel lang duurt of je je moeders stem graag wil horen, je dan wel belt. En als je belt om de geboorte te vertellen gewoon aangeven hoe laat je iedereen daar wil hebben, gewoon meteen de regie in eigen handen houden en dat ook met je man afspreken.

07 Aug 2017 09:55 door Raven

Wij hebben het niemand laten weten. Ook om de reden die jij geeft.
Ik had geen zin in telkens nieuwsgierige berichten of hij er al zou zijn.

We hebben drie uur nadat hij geboren was gebeld en een tijd gegeven dat ze langs mochten komen.
Daar hebben ze zich netjes aan gehouden.

Ik denk dat je daar goede afspraken met je man over moet maken en duidelijk moet zijn naar je ouders daarover.

07 Aug 2017 09:58 door Anoniem328

Je zegt dat je het gevoel hebt dat ze verwachten dat je het ze laat weten als de bevalling begonnen is. Dus zeker weten doe je dat niet. Ik zou gewoon heel duidelijk zijn. Tijdens een gesprek binnenkort aangeven dat je ze pas belt na de bevalling en dan ook op het moment dat jullie er klaar voor zijn. Misschien vind je het lastig om dit zo direct aan te geven , maar het scheelt je enorm veel spanning die je blijkbaar nu al hebt, en als de bevalling eenmaal begint. Ik vind het zo belangrijk dat je de bevalling en alles eromheen op een manier doet zoals je dat zelf wilt zodat je er later met een goed gevoel op terug kunt kijken. Dit is niet iets waarbij je rekening moet houden met wat (schoon)ouders van je verwachten. Je moet echt voor jezelf kiezen in deze situatie. Dus heel eerlijk en duidelijk aangeven wat je van jullie wel en niet kunnen verwachten.

Voor wat betreft de adviezen zou ik gewoon voor 'het ene oor in het andere oor uit kiezen'. Ik heb zelf ook een schoonmoeder die soms met adviezen komt waar ik daadwerkelijk niks mee kan en waar ik het totaal niet mee eens ben. Ik ga de discussie niet eens met haar aan, want zij ziet bepaalde dingen zo zwart/wit, dus een discussie met haar ga je niet winnen. Zonde van m'n energie dus. Dus ik hoor het aan en ik begin over wat anders zonder dus iets met het advies te doen.
Als de adviezen je echt storen en je er echt last van hebt, dan zou ik ook dit eerlijk bij haar aangeven. Duidelijke communicatie is in dit soort situaties toch echt vaak de oplossing. Misschien heeft ze helemaal niet door dat ze zo doet en dat jij er last van hebt.

Wat betreft de kinderopvang. Ook dit doen zoals jullie dat willen. Het is jullie kind, jullie leven! Je moeder bepaalt niet zelf dat zij 2 dagen gaat oppassen. En zij bepaalt ook niet of jij wel of niet flexibel gaat werken. Kom op meid, kom voor jezelf op en zeg dat tegen haar. Het is je moeder. Tegen haar moet je toch eerlijk kunnen zijn?! Ik ben zelf wel een voorstander van opvang en als jou dat ook wat lijkt, dan moet je daar gewoon voor kiezen. Of eventueel 1 dag oppas door oma en 1 dag opvang. Hoe jullie het zelf maar willen.

Je geeft aan dat je hoogzwanger bent dus als ik jou was zou ik echt zsm het gesprek met je moeder aangaan. Als jij niet duidelijk bent dan zal ze door blijven gaan met ongevraagde adviezen geven en jou proberen te sturen in jullie keuzes. Zo jammer en zonde dat je daar nu zoveel stress van hebt. Gewoon eerlijk zijn. Het zijn je ouders, ze zullen echt niet teleurgesteld in je zijn. Daar is ook geen enkele reden toe. Voor jezelf en je kindje opkomen nu!

07 Aug 2017 21:53 door Anoniem260

Volg je eigen plan :ja:

07 Aug 2017 22:00 door Anoniem315

Baas in eigen buik! En baas over eigen baby!

08 Aug 2017 10:33 door SummerBeach

Dank ja denk dat ik het toch nog maar keer aankaart....
Gelukkig zitten man en ik wel heel goed op 1 lijn. Dat is wel super fijn!

08 Aug 2017 11:22 door Fiederilsje

H is om 20:00 geboren en we zijn pas de volgende ochtend gaan bellen. Alleen mijn zus heb ik gebeld, ik moest het wel ff kwijt en we hebben een hele goede band.

Trek echt je eigen plan. Als je je visie (net) na de geboorte wijzigt, dan is dat een mooi kadootje. Fijn dat jullie op één lijn zitten. Maak daar gebruik van, je man mag best als woordvoerder fungeren (naast papa zijn natuurlijk!)

08 Aug 2017 11:51 door anoniem203

Ik snap dit soort berichten eigenlijk nooit. Wat is er mis mee om gelijk mensen in te lichten dat je bent bevallen? Laat wat weten wanneer jij er aan toe bent, geef door dat je pas over een x aantal uur bezoek wil en zet je telefoon uit. De opa's en oma's zijn alleen maar benieuwd of het goed is gegaan, of het een jongen/meisje is + de naam en ze willen het kindje even zien. Er wordt vaak vergeten dat je ouders ook opa en oma worden en dat ze daar ook erg naar uitgekeken hebben. Die mensen zijn gewoon blij en gelukkig dat hun kind een kindje heeft gekregen. Ik geef ze geen ongelijk.

En wbt het oppassen en de co-sleeper. Jullie zijn de ouders en jullie moeten het op jullie manier doen. Wil je kdv ga daar voor. En vraag je (schoon)moeder voor de keren dat niet hoeft te werken maar gewoon oppas nodig hebt als je naar de fysio/tandarts/avondje weg wil. Dan heb je 2 vliegen in één klap. Je moet het allemaal zelf invullen wat je zelf het beste/fijnste lijkt. Vaak willen ze gewoon wat advies geven. Hoor het aan en doe er wel of niet iets mee.

08 Aug 2017 12:18 door Anoniem328

Ava schreef:Ik snap dit soort berichten eigenlijk nooit. Wat is er mis mee om gelijk mensen in te lichten dat je bent bevallen? Laat wat weten wanneer jij er aan toe bent, geef door dat je pas over een x aantal uur bezoek wil en zet je telefoon uit. De opa's en oma's zijn alleen maar benieuwd of het goed is gegaan, of het een jongen/meisje is + de naam en ze willen het kindje even zien. Er wordt vaak vergeten dat je ouders ook opa en oma worden en dat ze daar ook erg naar uitgekeken hebben. Die mensen zijn gewoon blij en gelukkig dat hun kind een kindje heeft gekregen. Ik geef ze geen ongelijk.
.

Wat is er mis mee om even te wachten met bellen? Niet iedereen heeft daar behoefte aan meteen na de bevalling! En als je familie niet weet dat je aan het bevallen bent dan maken ze zich ook geen zorgen en is er al helemaal geen reden om direct te bellen. De hele bevalling en alles er omheen is al heftig genoeg. Het zou wat zijn zeg dat je ook nog eens je gevoel moet negeren omdat mensen wat van je verwachten.

08 Aug 2017 12:44 door Fiederilsje

Mijn moeder zei dat ze zou komen zodra ze werd gebeld, dan is de keuze sowieso snel gemaakt. Maar buiten dat, vind ik het helemaal geen raar idee om even in je bubbel te blijven met je kersverse gezin. Ik kan me voorstellen dat bellen je dan weer even uit die bubbel haalt. Je kunt je natuurlijk altijd nog bedenken. Ik wilde absoluut m'n zus dus even spreken, had ik niet verwacht.

08 Aug 2017 12:47 door Marin

Ik heb het uitgebreid besproken met mijn moeder van te voren en ze wist dat ik absoluut niet wilde dat ze alvast naar het ziekenhuis kwam. Dat heeft ze ook niet gedaan. Ik had verder gezegd dat ik écht nog niet kon inschatten of ik wel of niet zou bellen als de bevalling begonnen was. Dat het evengoed kon dat het belletje pas kwam zodra hij geboren was. Dat valt toch ook niet te beslissen van te voren want je weet nooit wanneer en hoe de bevalling begint.

Uiteindelijk begon de bevalling om 5 uur 's middags en heeft mijn man m'n zus en moeder rond 9 uur 's avonds op de hoogte gesteld, toen we naar t ziekenhuis gingen. Dat vond ik toch wel fijn op dat moment. En in de ochtend er na belde ik dat onze zoon geboren was.

Verder ben ik het heel erg eens met dit:

mzcharlotte schreef:
Trek echt je eigen plan. Als je je visie (net) na de geboorte wijzigt, dan is dat een mooi kadootje. Fijn dat jullie op één lijn zitten. Maak daar gebruik van, je man mag best als woordvoerder fungeren (naast papa zijn natuurlijk!)

08 Aug 2017 13:58 door Niekske

Ik herken je gevoel en ik had/heb dat ook heel erg. Voor mijn ouders is onze dochter het eerste kleinkind en ik kreeg/krijg heel veel ongevraagd advies, vooral van mijn moeder. Ik heb een hele goede zwangerschap gehad, we zijn zelf 4 weken door Amerika gaan trekken (was al geboekt voor ik zwanger werd), maar mijn moeder vond het allemaal maar niks dat 'wij jonge vrouwen' vonden dat dat allemaal moest kunnen. Bij elke controle hing ze binnen een kwartier aan de telefoon als ik zelf nog niets had laten weten, dus ik heb op een gegeven moment niet meer elke controle laten weten. Uiteindelijk werd ik ingeleid en hebben we onze ouders wel verteld dat we naar het ziekenhuis gingen, maar nog geen idee hoe lang het zou gaan duren. En het verzoek om er tegen de rest van de familie niks over te zeggen. Hadden we ook beter niet kunnen doen, want mijn moeder belde elke paar uur voor een update en binnen een dag stond het in de familie-app :laughcry:

Ik vind het nu nog steeds lastig, ik probeer ook heel erg het positieve ervan in te zien, zoals Ava zegt, zij zijn kersverse opa en oma. Mijn schoonouders hadden al kleinkinderen en zij zijn een stuk relaxter, dus ik ga ervanuit dat het bij mijn ouders ook wel 'normaal' wordt.

08 Aug 2017 15:01 door anoniem203

Olijfje schreef:
Ava schreef:Ik snap dit soort berichten eigenlijk nooit. Wat is er mis mee om gelijk mensen in te lichten dat je bent bevallen? Laat wat weten wanneer jij er aan toe bent, geef door dat je pas over een x aantal uur bezoek wil en zet je telefoon uit. De opa's en oma's zijn alleen maar benieuwd of het goed is gegaan, of het een jongen/meisje is + de naam en ze willen het kindje even zien. Er wordt vaak vergeten dat je ouders ook opa en oma worden en dat ze daar ook erg naar uitgekeken hebben. Die mensen zijn gewoon blij en gelukkig dat hun kind een kindje heeft gekregen. Ik geef ze geen ongelijk.
.

Wat is er mis mee om even te wachten met bellen? Niet iedereen heeft daar behoefte aan meteen na de bevalling! En als je familie niet weet dat je aan het bevallen bent dan maken ze zich ook geen zorgen en is er al helemaal geen reden om direct te bellen. De hele bevalling en alles er omheen is al heftig genoeg. Het zou wat zijn zeg dat je ook nog eens je gevoel moet negeren omdat mensen wat van je verwachten.

Ik heb even dikgedrukt waar je ws overheen hebt gelezen. Als je familie het niet weet niet nee. En ik snap ook echt wel dat je niet 5 minuten na de bevalling je ouders belt maar zodra alle nodige dingen zijn gedaan en je weer geland bent kan je toch best bellen? Je (schoon)ouders zitten ws ook gewoon in spanning. Het gaat er mij om dat kerstverse ouders soms expres wachten omdat ze alle tijd willen nemen en in die bubbel willen blijven zitten en de opa's en oma's lang laten wachten voor een bezoek. Dat ze pas de volgende dag mogen komen kijken ofzo. Dat vind ik gewoon sneu. Laat ze dan gewoon eventjes op bezoek komen en neem daarna alle tijd voor je nieuwe baby denk ik dan.

08 Aug 2017 15:47 door Geel

Je moet gewoon lekker doen wat je op dat moment het prettigste vindt, want dat weet je niet van tevoren. En je ouders dat vertellen dat je dat doet, maar dat het heus allemaal goed komt.

09 Aug 2017 23:00 door Anoniem260

Ava, misschien bedoel je t anders, maar vind je woorden tegenstrijdig. "Als je eraan toe bent" tegen "ouders die alle tijd willen nemen en in die bubbel willen blijven" en dat je dat niet vind kunnen. Als dat iemands gevoel erbij is, moet dat dan toch gewoon zo gaan? Tis ook niet dat je pas na een week belt ofzo

09 Aug 2017 23:37 door Anoniem316

O echt, doe waar jij je goed bij voelt en behoefte aan hebt. Dan maar egoïstisch. Geeft niks. Dit is een periode die je nooit weer over kan doen dus laat je vooral niks opdringen door ouders of schoonouders.
Ik heb hier ook heel erg mee gezeten en heb echt mijn eigen plan getrokken. Werd echt totaal niet gewaardeerd maar ik ben de moeder (en mijn man de vader uiteraard) en als iets niet goed voelde/voelt, dan gebeurde/gebeurt het niet.
Je kan van te voren echt niet inschatten hoe het gaat. Dus geef aan jr ouders/schoonouders mee dat jullie de regie houden en dat jullie bepalen wie wanneer komt.

10 Aug 2017 08:55 door Anoniem328

Ava schreef:
Olijfje schreef:
Ava schreef:Ik snap dit soort berichten eigenlijk nooit. Wat is er mis mee om gelijk mensen in te lichten dat je bent bevallen? Laat wat weten wanneer jij er aan toe bent, geef door dat je pas over een x aantal uur bezoek wil en zet je telefoon uit. De opa's en oma's zijn alleen maar benieuwd of het goed is gegaan, of het een jongen/meisje is + de naam en ze willen het kindje even zien. Er wordt vaak vergeten dat je ouders ook opa en oma worden en dat ze daar ook erg naar uitgekeken hebben. Die mensen zijn gewoon blij en gelukkig dat hun kind een kindje heeft gekregen. Ik geef ze geen ongelijk.
.

Wat is er mis mee om even te wachten met bellen? Niet iedereen heeft daar behoefte aan meteen na de bevalling! En als je familie niet weet dat je aan het bevallen bent dan maken ze zich ook geen zorgen en is er al helemaal geen reden om direct te bellen. De hele bevalling en alles er omheen is al heftig genoeg. Het zou wat zijn zeg dat je ook nog eens je gevoel moet negeren omdat mensen wat van je verwachten.

Ik heb even dikgedrukt waar je ws overheen hebt gelezen. Als je familie het niet weet niet nee. En ik snap ook echt wel dat je niet 5 minuten na de bevalling je ouders belt maar zodra alle nodige dingen zijn gedaan en je weer geland bent kan je toch best bellen? Je (schoon)ouders zitten ws ook gewoon in spanning. Het gaat er mij om dat kerstverse ouders soms expres wachten omdat ze alle tijd willen nemen en in die bubbel willen blijven zitten en de opa's en oma's lang laten wachten voor een bezoek. Dat ze pas de volgende dag mogen komen kijken ofzo. Dat vind ik gewoon sneu. Laat ze dan gewoon eventjes op bezoek komen en neem daarna alle tijd voor je nieuwe baby denk ik dan.

Ik had het wel gelezen, maar wat Jerry al zegt, ik vind je bericht ook nogal tegenstrijdig. Je zegt 'wat is er mis mee om mensen gelijk te laten weten dat je bevallen bent' en vervolgens 'laat wat weten wanneer jij eraan toe bent'. Dat zijn dus 2 verschillende standpunten. Ik vind het gewoon raar dat in zo'n bijzondere en heftige situatie je het hélemaal zelf moet weten wanneer je mensen gaat inlichten. Als je, zoals jij dat zegt, nog wilt wachten en in een bubbel wil blijven zitten, wat is daar dan mis mee? Het is toch jouw gezin, jouw bevalling? Waarom tegen je gevoel ingaan?! En wat is er mis mee dat mensen pas (?) de volgende dag mogen komen kijken? Ik kan me heel goed voorstellen dat sommige mensen even willen bijkomen en even van hun eigen nieuwe gezinnetje willen genieten voordat het bezoek komt. Familie heeft nog hun hele leven om van de kleine te genieten, dan is een dagje wachten toch niet zo'n ding! Mijn familie zou dat in ieder geval helemaal begrijpen.

Ik weet nog heel goed van mijn vorige bevalling dat na een nacht bevallen en geen minuut slaap we 's middags thuiskwamen uit het ziekenuis om 3 uur en er vanaf 5 uur tot 9 uur onze ouders en zussen op bezoek zijn geweest. Steeds om beurten. Ik was kapot en kon ze wel wegkijken of het laatst. Dat dus nooit weer. Als de situatie weer zo zou zijn, dan zouden we ze inderdaad de volgende dag laten komen.

10 Aug 2017 09:30 door Nan

Wij wilden ook in de bubbel blijven zitten en niet de druk voelen van iedereen inlichten. J werd 2,5 week voor de uitgerekende datum geboren, dus niemand verwachtte dat ik al aan het bevallen was. Mijn ouders heb ik tijdens de weeën toch gebeld en achteraf gezien misschien toch beter niet kunnen doen. Toen ze er net was gebruikte mijn vriend mijn telefoon voor foto's en dachten ze dus dat ik online was op whatsapp. Gingen ze berichten sturen of ze er al was. Toen voelde ik toch druk om te gaan bellen.

10 Aug 2017 10:34 door Parel

Wij kregen bij L. (eerste kleinkind schoonouders) de maxicosi van hun. Toen ik met 34 weken belde om te vragen of hij al geleverd was en of wij hem mochten hebben om de uitzet gereed te maken kreeg ik als antwoord ; 'ik geef hem wanneer ik dat nodig vind' 'staat al eeuwen hier in de kast' 'als je weeën eerder beginnen, moet je maar bellen dan kom ik hem wel brengen' en toen ik zei dat we het graag samen wilden doen, en ik echt niet ging bellen als mijn weeën begonnen kreeg ik nog als klap op de vuurpijl 'het is niet alleen maar JOUW kind!!!'. Echt, mijn haren gingen overeind staan. Ze had nog een boel van die oneliners het eerste jaar, dus dat heeft ervoor gezorgd dat ze L. het eerste 1,5 jaar nauwelijks heeft gezien en na 1,5 jaar welgeteld 10 minuten heeft opgepast (en dat nog steeds heel weinig doet, ze is weer bezig met haar kuren die niet zo goed bij mijn kuren passen).

Mijn moeder daarentegen, die zei altijd 'ik hoor het wel als je me nodig hebt' en als ik dan zei dat ik mijn moeder best graag bij de bevalling of iets wilde hebben zei ze 'nou, dat ga ik echt niet doen hoor!' Nu was ze het 5e kleinkind van mijn ouders, dus het nieuwe was er wel vanaf. En wij zijn over het algemeen niet zo 'klef' dus ik snap mijn moeder wel, die vond het gewoon heel erg haar dochter pijn te zien lijden (en weet waarschijnlijk wel waar ik toe in staat ben met hormonen haha) Uiteindelijk heb ik mijn moeder gebeld tijdens mijn weeën - al vloekend en huilend en schreeuwend over dat ik nooit had geweten dat het zo'n pijn zou doen. Mijn moeder wist niet hoe ze het had 'en dat moest ik maar nooit meer doen' haha

Uiteindelijk heb ik mijn moeder gebeld beide keren toen ik gehecht werd (dat ging best pijnloos, op af en toe een pijnscheut bij het aantrekken van het knoopje na), dus heel kort na de bevalling. Mijn schoonouders heeft mijn man gedaan, nadat we helemaal gesetteld waren. Ik wilde juist wel heel graag het nieuws met iedereen delen, dus ik zat elke keer bovenop mijn telefoon nadat ze geboren waren.

Doe niets, maar dan vooral niets wat niet goed voelt en in jullie straatje past. Vanaf nu zijn JULLIE ouders, en moeten JULLIE voor dat ukkie zorgen. Jullie zijn de eindverantwoordelijke, en andere mensen boeien gewoon totaal niet. Egoïsme vind ik helemaal niet misplaatst in dit geval.

Qua opvang kan je misschien je moeder/schoonmoeder het 1e jaar voor je kleintje laten zorgen (dan zijn ze nog zo kwetsbaar, ze sneeuwen toch een beetje onder op een kdv - ik heb er jaren in gewerkt) en vanaf een jaar opvang inschakelen? Opvang/peuterspeelzaal is wel echt een aanrader vanaf dan, het helpt heel erg bij de ontwikkeling, ze kijken een heleboel af van anderen.

10 Aug 2017 10:34 door Parel

Je kan trouwens op whatsapp gewoon uitzetten dat mensen zien of je online bent ja of nee

Welkom op Zeg maar Yes!

Ouders en zwangerschap

Ouders en zwangerschap

Re: Ouders en zwangerschap

Re: Ouders en zwangerschap

Re: Ouders en zwangerschap

Re: Ouders en zwangerschap

Re: Ouders en zwangerschap

Re: Ouders en zwangerschap

Re: Ouders en zwangerschap

Re: Ouders en zwangerschap

Re: Ouders en zwangerschap

Re: Ouders en zwangerschap

Re: Ouders en zwangerschap

Re: Ouders en zwangerschap

Re: Ouders en zwangerschap

Re: Ouders en zwangerschap

Re: Ouders en zwangerschap

Re: Ouders en zwangerschap

Re: Ouders en zwangerschap

Re: Ouders en zwangerschap

Re: Ouders en zwangerschap

Re: Ouders en zwangerschap

Re: Ouders en zwangerschap

Re: Ouders en zwangerschap

Re: Ouders en zwangerschap

Re: Ouders en zwangerschap

Wie is er online?