07 Aug 2017 21:57
Re: Hoe gaat het met??
Wat een gemis, lieve meisjes.
Let's discover the world together.
.
Welkom op Zeg maar Yes!
| Waar het Yesforum stopte gaan wij door. Meld je nu ook aan en klets mee! Om deel te nemen aan een discussie op het forum moet je jezelf registreren. Hier kun je kletsen over alles wat je bezig houdt. Je kunt een discussie starten of reageren op andere topics. Wanneer je een nieuw topic opent, zorg er dan voor dat je dit in de juiste pijler doet, anders heb je kans dat deze door een van de burgemeesters wordt verplaatst. Zorg er ook voor dat je je aan de regels houdt. Deze kun je teruglezen in de Moderatortopics. Vragen of klachten over een topic? Stel of meld deze dan in het moderatortopic van de desbetreffende pijler of via de button met het uitroepteken in het topic zelf. Daarnaast kun je de burgemeesters ook een PM of een mail sturen naar het mailadres: zegmaaryes@gmail.com. Veel forumplezier! |
|
- FAQ
- • Registreren
- • Aanmelden
Hoe gaat het met??
61 berichten
• Pagina 2 van 3 • 1, 2, 3
08 Aug 2017 00:58
Re: Hoe gaat het met??
Ik word echt een beetje stil van al jullie mooie, lieve woorden. Dat zijn dingen waar ik nog steeds veel steun uit haal. En ik blijf het erg vinden dat er hier zoveel andere forummers zijn die al een dierbare moeten missen.
28 april 2015 - Lieve D, your first breath took ours away..
12 mei 2018 - Lieve J, little hero!
12 mei 2018 - Lieve J, little hero!
08 Aug 2017 01:20
Re: Hoe gaat het met??
Ik kan hier ook niet overheen zonder iets te zeggen. Het lijkt me verschrikkelijk je ouders te moeten missen en kan mij echt voorstellen hoe het moet voelen. Alleen dan niet echt (gelukkig) . Sterkte meiden!
08 Aug 2017 06:54
Re: Hoe gaat het met??
voor alle lieve meiden die ouders moeten missen. Het lijkt me zo iets verdrietigs. 08 Aug 2017 09:04
Re: Hoe gaat het met??
Ah Lady, zo moeilijk. En dan vraag ik er naar en weet ik niet wat ik moet er op moet zeggen. De foto op FB is inderdaad prachtig. 
08 Aug 2017 21:05
Re: Hoe gaat het met??
Cotton, je weet zelf denk ik ook uit ervaring wel dat het vragen naar al genoeg kan zijn. 
28 april 2015 - Lieve D, your first breath took ours away..
12 mei 2018 - Lieve J, little hero!
12 mei 2018 - Lieve J, little hero!
08 Aug 2017 21:28
Re: Hoe gaat het met??
Heel herkenbaar. Helaas moet ook ik mijn ouder missen. Het is echt zo zwaar. Mijn moeder is nu 1,5 jaar overleden en sindsdien voelt het leven als, tja, 'onecht' alsof alles een waas is. Ik denk zoveel aan haar, ik vind het bizar dat ze er gewoon niet meer is, ze is een herinnering en ze is mijn bestaan maar elke keer zie ik weer voor me dat mijn moeder zo levenloos en stil bij lag, ik vind het ongelofelijk zwaar te beseffen dat het lichaam dat ooit zoveel voor mij heeft gedaan er stil bij lag. En het rare van alles is, hoe ouder ik word hoe meer ik in mezelf mijn moeder zie maar ik vind het heel zwaar te horen dat ik op haar lijk.
09 Aug 2017 08:17
Re: Hoe gaat het met??
Ach meiden wat een verdriet 
ik moet ook mijn vader missen, in juni was het alweer 25 jaar geleden dat hij overleed. Ik vind het lastig, ik was nog zo jong dat hij nooit echt bewust deel van mijn leven heeft uitgemaakt. Soms voelt het wel eens alsof ik om die reden geen verdriet mag hebben. Een vriendin heeft zelfs wel eens letterlijk gezegd (toen de vader van een andere vriendin van haar net was overleden): wees maar blij dat jij zo jong was toen het gebeurde, jij hebt er gelukkig niks van meegekregen.
Ja, inderdaad. Echt blij joh, dat ik mijn eigen vader nooit bewust heb gekend, geen idee heb hoe hij praat, hoe hij klinkt, geen eigen herinneringen. Ik ben zo blij.
Iedereen een hele dikke knuffel!
ik moet ook mijn vader missen, in juni was het alweer 25 jaar geleden dat hij overleed. Ik vind het lastig, ik was nog zo jong dat hij nooit echt bewust deel van mijn leven heeft uitgemaakt. Soms voelt het wel eens alsof ik om die reden geen verdriet mag hebben. Een vriendin heeft zelfs wel eens letterlijk gezegd (toen de vader van een andere vriendin van haar net was overleden): wees maar blij dat jij zo jong was toen het gebeurde, jij hebt er gelukkig niks van meegekregen. Ja, inderdaad. Echt blij joh, dat ik mijn eigen vader nooit bewust heb gekend, geen idee heb hoe hij praat, hoe hij klinkt, geen eigen herinneringen. Ik ben zo blij.
Iedereen een hele dikke knuffel!
♥
♥♥
♥♥
09 Aug 2017 08:57
Re: Hoe gaat het met??
Wat een nare opmerking Elliot. Ik denk dat vrijwel iedereen die een ouder is verloren blij is met de tijd die ze wél samen door hebben kunnen brengen. Dat je herinneringen kunt koesteren. Lijkt me heel moeilijk om die herinneringen niet te hebben. Sowieso vind ik dat je verdriet nooit moet vergelijken.
voor ieder die een ouder moet missen!
voor ieder die een ouder moet missen! ♥ feb 2016
♥ ♥ juli 2018
♥ ♥ juli 2018
09 Aug 2017 11:05
Re: Hoe gaat het met??
Ik snap niet dat ze zo'n opmerking naar jou maakt,maar ik snap de gedachten wel. Ik zelf heb mijn vader ook nooit gekent. Ik was inmers 8 toen hij overleed en mijn ouders waren al jaren gescheiden. Ik zag hem dus 1x in de 2 weken een weekend.
Je maakt het dan niet bewust mee en je voelt alle verdriet niet zo als dat je volwassen zou zijn. Maar het is ook inderdaad een groot nadeel. Ik denk namelijk heel vaak "hoe zou hij dat gevonden hebben". Geboorte van mijn zoon etc. En zo blijft er bij ontzettend veel dingen wel een vraagteken staan.
Je maakt het dan niet bewust mee en je voelt alle verdriet niet zo als dat je volwassen zou zijn. Maar het is ook inderdaad een groot nadeel. Ik denk namelijk heel vaak "hoe zou hij dat gevonden hebben". Geboorte van mijn zoon etc. En zo blijft er bij ontzettend veel dingen wel een vraagteken staan.
09 Aug 2017 11:07
Re: Hoe gaat het met??
Ik vind dat gewoon niet te vergelijken Betty, het zijn compleet verschillende dingen. Ik zou de opmerking nooit maken en ook niet zo denken.
♥
♥♥
♥♥
09 Aug 2017 11:14
Re: Hoe gaat het met??
Ik snap de gedachte ook wel alleen denk ik niet dat er over nagedacht is, want als je er even over nadenkt kan je zoiets niet meer denken lijkt me, laat staan uitspreken. Ik denk dat het op een heel andere manier net zo moeilijk is, als het al niet moeilijker is.
Ik weet hoe mijn vader was, waar hij van hield, z'n stomme trekjes en de mooie dingen. Hoe z'n lach klonk en hoe dom hij kon ouwehoeren. Hoe trots hij was op z'n kinderen en kleinkinderen (ook al zal hij mijn kinderen nooit kennen). Ik weet wie hij was, ook al is het niet allemaal mooi, ik weet het wel en ik kan er met mensen over praten. De verhalen die ik ken zijn niet de verhalen van anderen, maar m'n eigen.
Als je op zo'n jonge leeftijd je vader verliest zijn dat dingen waar je als volwassene vaak tegenaan loopt denk ik. Helemaal omdat anderen hem wel 20-30 jaar meegemaakt hebben en de verhalen vertellen waar je graag je eigen herinnering bij zou hebben.
Ik was 6 toen mijn pake overleed en ik vind dat soms best lastig omdat het zo'n enorm lieve en goede man was (weet ik dus van de verhalen). Ik had graag als volwassene ook nog eens met hem om de tafel gezeten. Helaas waren ze in de jaren '80 en '90 nog niet zo heel goed met open hart operaties en dat soort dingen, dus hij was nog maar heel jong toen hij al kwam te overlijden.
Ik weet hoe mijn vader was, waar hij van hield, z'n stomme trekjes en de mooie dingen. Hoe z'n lach klonk en hoe dom hij kon ouwehoeren. Hoe trots hij was op z'n kinderen en kleinkinderen (ook al zal hij mijn kinderen nooit kennen). Ik weet wie hij was, ook al is het niet allemaal mooi, ik weet het wel en ik kan er met mensen over praten. De verhalen die ik ken zijn niet de verhalen van anderen, maar m'n eigen.
Als je op zo'n jonge leeftijd je vader verliest zijn dat dingen waar je als volwassene vaak tegenaan loopt denk ik. Helemaal omdat anderen hem wel 20-30 jaar meegemaakt hebben en de verhalen vertellen waar je graag je eigen herinnering bij zou hebben.
Ik was 6 toen mijn pake overleed en ik vind dat soms best lastig omdat het zo'n enorm lieve en goede man was (weet ik dus van de verhalen). Ik had graag als volwassene ook nog eens met hem om de tafel gezeten. Helaas waren ze in de jaren '80 en '90 nog niet zo heel goed met open hart operaties en dat soort dingen, dus hij was nog maar heel jong toen hij al kwam te overlijden.
09 Aug 2017 11:42
Re: Hoe gaat het met??
Ik begrijp dat die opmerking kwetsend is Elliot, maar ik had hem zelf bijna kunnen maken (niet uitgesproken waarschijnlijk, maar wel als gedachte). Onnadenkend natuurlijk, want door jouw uitleg snap ik dat dat een ontzettend domme opmerking is.
Je mist een stukje identiteit denk ik. Of in elk geval een stukje identiteitverklaring.
Ik heb dat zelfs al met mijn beppe, die overleed toen ik amper 2 was. Ik had haar graag gekend, maar nu zijn het slechts verhalen. Mijn pake overleed toen ik 7 was en hem heb ik 'gekend', maar toch voelt het als te kort en alsof er iets onvolledig is. Dus laat staan dat je je eigen vader of moeder moet missen..
Je mist een stukje identiteit denk ik. Of in elk geval een stukje identiteitverklaring.
Ik heb dat zelfs al met mijn beppe, die overleed toen ik amper 2 was. Ik had haar graag gekend, maar nu zijn het slechts verhalen. Mijn pake overleed toen ik 7 was en hem heb ik 'gekend', maar toch voelt het als te kort en alsof er iets onvolledig is. Dus laat staan dat je je eigen vader of moeder moet missen..
09 Aug 2017 11:58
Re: Hoe gaat het met??
Exogenesis schreef:Ik begrijp dat die opmerking kwetsend is Elliot, maar ik had hem zelf bijna kunnen maken (niet uitgesproken waarschijnlijk, maar wel als gedachte). Onnadenkend natuurlijk, want door jouw uitleg snap ik dat dat een ontzettend domme opmerking is.
Je mist een stukje identiteit denk ik. Of in elk geval een stukje identiteitverklaring.
Ik heb dat zelfs al met mijn beppe, die overleed toen ik amper 2 was. Ik had haar graag gekend, maar nu zijn het slechts verhalen. Mijn pake overleed toen ik 7 was en hem heb ik 'gekend', maar toch voelt het als te kort en alsof er iets onvolledig is. Dus laat staan dat je je eigen vader of moeder moet missen..
Mijn vader is overleden toen ik 2 was en ik weet dus ook niet veel meer over hem. Ik heb hier later wel verdriet van gehad, dat ik ben opgegroeid zonder vader. Maar het verhaal van ChiQ, Lady en zovelen meer vind ik persoonlijk veel erger ja. Vind ik he. Dat verdriet lijkt mij veel rauwer en heftiger en intenser omdat je iemand die je heel je leven hebt gekend moet missen. Dat is een open wond. Bij mij is het meer een litteken.
Neem niet weg dat ik de opmerkingen zou maken want dat is dom en onnodig. Maar ik snap het ergens wel ja.
09 Aug 2017 11:58
Re: Hoe gaat het met??
Wat een nare opmerking, Elliot.
Sterkte voor iedereen die een ouder moet missen
Sterkte voor iedereen die een ouder moet missen
26 september 2013
30 december 2015
11 juni 2019
30 december 2015
11 juni 2019
09 Aug 2017 12:26
Re: Hoe gaat het met??
Mensen hebben vaak gewoon géén idee Elliot. Dat is met veel ondoordachte opmerkingen helaas het geval.
Ik vind dan ook niet dat je een 'ergheids niveau' kan hangen aan het feit of je ouder verloren bent met 2, 32 of 52..
In alle opzichten doet het pijn om een ouder te verliezen.
Als je jong bent, omdat je nooit je leven met diegene hebt kunnen delen
Als je van onze leeftijd bent, omdat het over het algemeen nog veel te jong is dat iemand overlijdt en vaak ook nog het nodige mist aan delen met elkaar (trouwen, kinderen enz)
en als je ouder bent, omdat het uberhaupt gewoon verdrietig is je ouders te moeten missen.
Ok.. dit staat er een beetje stom, maar hoop dat jullie begrijpen wat ik bedoel.
Ik moet ook mijn moeder missen, en vind het echt ronduit kut, maar dank de hemel op mijn blote knieën dat ze B nog heeft meegemaakt en ons heeft zien trouwen.
Ik vind dan ook niet dat je een 'ergheids niveau' kan hangen aan het feit of je ouder verloren bent met 2, 32 of 52..
In alle opzichten doet het pijn om een ouder te verliezen.
Als je jong bent, omdat je nooit je leven met diegene hebt kunnen delen
Als je van onze leeftijd bent, omdat het over het algemeen nog veel te jong is dat iemand overlijdt en vaak ook nog het nodige mist aan delen met elkaar (trouwen, kinderen enz)
en als je ouder bent, omdat het uberhaupt gewoon verdrietig is je ouders te moeten missen.
Ok.. dit staat er een beetje stom, maar hoop dat jullie begrijpen wat ik bedoel.
Ik moet ook mijn moeder missen, en vind het echt ronduit kut, maar dank de hemel op mijn blote knieën dat ze B nog heeft meegemaakt en ons heeft zien trouwen.
09 Aug 2017 16:36
Re: Hoe gaat het met??
Dat wist ik helemaal niet Carrie, wat verdrietig.
Lejow, daar ben ik inderdaad ook zo dankbaar voor.
Mijn grote angst is juist dat mijn moeder uiteindelijk een soort schim uit het verleden zal worden. Dat mensen af en toe zullen denken: "Ooh ja, de moeder van Lady is overleden, wanneer was dat ook alweer?" Of dat ik later zal zeggen dat mijn moeder dertig jaar geleden overleden is. Dat vind ik zo'n nare gedachte.
Chiq, ik lees tussen de regels door nog zoveel verdriet en gemis bij jou. Ik heb dan zo met je te doen om me vervolgens te realiseren dat we in hetzelfde schuitje zitten. Zo'n raar besef is dat!
Vandaag is het overigens elf maanden geleden dat ze overleed. Elf maanden.. Onvoorstelbaar.
Lejow, daar ben ik inderdaad ook zo dankbaar voor.
Mijn grote angst is juist dat mijn moeder uiteindelijk een soort schim uit het verleden zal worden. Dat mensen af en toe zullen denken: "Ooh ja, de moeder van Lady is overleden, wanneer was dat ook alweer?" Of dat ik later zal zeggen dat mijn moeder dertig jaar geleden overleden is. Dat vind ik zo'n nare gedachte.
Chiq, ik lees tussen de regels door nog zoveel verdriet en gemis bij jou. Ik heb dan zo met je te doen om me vervolgens te realiseren dat we in hetzelfde schuitje zitten. Zo'n raar besef is dat!
Vandaag is het overigens elf maanden geleden dat ze overleed. Elf maanden.. Onvoorstelbaar.
28 april 2015 - Lieve D, your first breath took ours away..
12 mei 2018 - Lieve J, little hero!
12 mei 2018 - Lieve J, little hero!
09 Aug 2017 16:38
Re: Hoe gaat het met??
Dat herken ik Lady. Ik tik straks de 3 jaar aan. Voor mijn man i december alweer 9.. volgend jaar is het dus 10 jaar geleden dat mijn schoonmoeder overleedt.
10 hele jaren.. 2 handen vol.
10 hele jaren.. 2 handen vol.
09 Aug 2017 17:45
Re: Hoe gaat het met??
Ik ben vooral bang dat ik op een gegeven moment niet meer weet hoe hij klonk. Ik kan de stem van mijn vader nu zo voor mij halen. In mijn gedachten hoor ik hem nog.
Ik sluit mij aan hoe mooi Cotton het heeft verwoord. Het niet weten van zulke dingen lijkt mij nog erger dan het wel weten en het moeten missen. Hoe erg ik hem ook mis, gisteren al weer vier jaar, ik weet zulke dingen zelf.
Wat ik wel merkte toen mijn vader net was overleden is dat er mensen zijn die vinden dat het bij hen altijd erger was. En dan die verhalen ook tot in detail vertelde.
Ik sluit mij aan hoe mooi Cotton het heeft verwoord. Het niet weten van zulke dingen lijkt mij nog erger dan het wel weten en het moeten missen. Hoe erg ik hem ook mis, gisteren al weer vier jaar, ik weet zulke dingen zelf.
Wat ik wel merkte toen mijn vader net was overleden is dat er mensen zijn die vinden dat het bij hen altijd erger was. En dan die verhalen ook tot in detail vertelde.
10-08-2017 ♥
09 Aug 2017 19:15
Re: Hoe gaat het met??
Wat omschrijf je het mooi Isolt.
Uiteindelijk is het voor iedereen gewoon anders, en dus zinloos om emoties te vergelijken (als in: 'wat is er erger: dit of dat'). Ik heb zelf mijn hele volwassen leven een ingewikkelde band met mijn moeder, wat erg pijn kan doen. In gesprek met mensen die een ouder waren verloren durfde ik nooit hardop verbanden te leggen met mijn gevoelens, want ik had mijn ouders tenminste nog. Nu mijn vader overleden is, merk ik dat het voor mij persoonlijk echt even pijnlijk is om een ouder letterlijk te verliezen als het is om figuurlijk (de steun van) een ouder te missen (door die moeizame band).
Uiteindelijk is het voor iedereen gewoon anders, en dus zinloos om emoties te vergelijken (als in: 'wat is er erger: dit of dat'). Ik heb zelf mijn hele volwassen leven een ingewikkelde band met mijn moeder, wat erg pijn kan doen. In gesprek met mensen die een ouder waren verloren durfde ik nooit hardop verbanden te leggen met mijn gevoelens, want ik had mijn ouders tenminste nog. Nu mijn vader overleden is, merk ik dat het voor mij persoonlijk echt even pijnlijk is om een ouder letterlijk te verliezen als het is om figuurlijk (de steun van) een ouder te missen (door die moeizame band).
09 Aug 2017 22:21
Re: Hoe gaat het met??
Wat is dit een verdrietig maar mooi topic geworden. Sterkte aan alle meiden die een ouder moeten missen.
09 Aug 2017 22:36
Re: Hoe gaat het met??
Isolt schreef:Ik ben vooral bang dat ik op een gegeven moment niet meer weet hoe hij klonk. Ik kan de stem van mijn vader nu zo voor mij halen. In mijn gedachten hoor ik hem nog.
Ik sluit mij aan hoe mooi Cotton het heeft verwoord. Het niet weten van zulke dingen lijkt mij nog erger dan het wel weten en het moeten missen. Hoe erg ik hem ook mis, gisteren al weer vier jaar, ik weet zulke dingen zelf.
Wat ik wel merkte toen mijn vader net was overleden is dat er mensen zijn die vinden dat het bij hen altijd erger was. En dan die verhalen ook tot in detail vertelde.
Van mijn schoonmoeder hebben we praktisch niets. Foto's vond ze verschrikkelijk en filmen al helemaal. We hebben dus enkele foto's, maar bijv geen recente foto van haar en mijn vriend. *edit* man dus.. :O
Daarom heb ik van mijn moeder en B zo veel mogelijk foto's en filmpjes samen gemaakt, voor B later, maar ook voor mezelf, en om zo inderdaad haar stem niet te vergeten.
Laatst gewijzigd door Lejow op 10 Aug 2017 09:39, in totaal 1 keer gewijzigd.
09 Aug 2017 23:03
Re: Hoe gaat het met??
***
Laatst gewijzigd door Parel op 11 Aug 2017 18:09, in totaal 1 keer gewijzigd.
10 Aug 2017 00:20
Re: Hoe gaat het met??
Parel schreef:Verdriet zit in alle dingen, en hoeft en is niet te vergelijken, maar weet dat het er mag zijn. Je hoeft je voor niets of niemand groot te houden, dat is onzin.
Dit absoluut.
61 berichten
• Pagina 2 van 3 • 1, 2, 3
Wie is er online?
Gebruikers in dit forum: Minx