Bij de eerste was ik al een aantal weken wat meer vermoeid, had ik wat vage buikpijn en was ik bij vlagen misselijk. Ik dacht aan een griepje, maar het hield weken aan. Ik stond op het punt om naar de huisarts te gaan, maar bleek dus zwanger. Ik testte positief met 8 weken zwangerschap.

Bij de tweede gingen we bewust voor een kindje en had ik klachten vanaf de innesteling. Ik ben van week 3 tot week 22 misselijk geweest en mijn eetlust was compleet weg. Ik wist eigenlijk zonder te testen dat ik zwanger was. Ik testte positief met 3 weken 4 dagen dagen.

Oh ik bleef janken. Om echt van alles en nog wat ik was belachelijk overgevoelig. Daarna kwam de extreme vermoeidheid, rond 4 weken en rond 7 weken kwam de misselijkheid. Met 14 weken was alles weer een beetje normaal. De vermoeidheid is echter wel altijd gebleven, die is nu pas aan 't overgaan. (Mijn zoon is bijna 16 maanden)

Ik merkte het pas met de positieve test maar achteraf had ik het eerder kunnen raden, want tijdens het sporten, had ik enorm pijnlijke borsten. Ik dacht dat mijn sport bh uitgelubberd was, dus ik heb em toen voor de wedstrijd nog op zijn strakst staan sjorren, maar dat hielp erg weinig. Heb ook echt nog 2 of 3 wedstrijden gespeeld op die manier, zonder de link te leggen tussen gevoelige borsten en zwanger zijn

Met 6-7 weken kwam de misselijkheid, niet heel erg, maar wel net genoeg om de hele dag lamlendig te zijn. Echt zo'n weeïg gevoel de hele dag, en dan in de ochtend en in de avond was het erger. Als ik afleiding had (werk bijvoorbeeld) was het wel te doen, maar in die tijd moest ik ook surveilleren bij eindexamens en dan zit je dus gewoon alleen maar voor je uit (of nee, naar de leerlingen) te staren in een examenzaal waar het 25+ graden was. Ik heb toen uiteindelijk al met 10 weken op mijn werk verteld dat ik zwanger was, want ik trok dat echt niet meer! Met 16-17 weken trok de misselijkheid weg en ik heb verder geen kwaaltjes gehad, echt prima zwangerschap!

Beide keren ruim voor de NOD want ik was hartstikke duizelig.

Ik ben nu ook 6 weken en ben enorm misselijk en heb zere tepels. Vorige keer had ik helemaal zere borsten en was ik lichtelijk beroerd maar helemaal niet zo misselijk als nu en toen was ik echt doodmoe. Ik ben nu niet echt vermoeider dan anders.

Het zegt allemaal niks. De ene zwangerschap is de andere niet. Mijn schoonzus heeft helemaal geen enkel kwaaltje gehad toen ze zwanger was.

Ik liep op straat en had ineens bloedend tandvlees. Heb ik normaal tijdens het poetsen nog niet eens, was ook niks aan het eten. Had ook heel lang een aantal keer onverklaarbaar de hik. Weten dat ik zwanger was deed ik pas echt na de positieve test. Dit waren alleen dingen die ik niet kende van mijn lijf.

De echte kwaaltjes kwamen pas rond week 7 en toen wenste ik dat ik niet om kwaaltjes gewenst had.

J heeft de hik wel overgenomen. Ik heb er sinds de bevalling geen last meer van, maar heb wel een hikbaby.

Bij de eerste dacht ik het op de avond van de verwekking. Heel gek maar ik had het gevoel dat ik zwanger was. We gingen er toen ook heel bewust voor. Ik had geen lichamelijke klachten, het was puur psychologisch.

Bij de baby merkte ik het pas vrij laat. Ik was toen al bijna in het 2e trimester. Mijn menstruatie bleef maar uit maar dat linkte ik eerst nog aan het ontzwangeren. Ik was er helemaal niet mee bezig om zwanger te raken dat ik daar eerst domweg gewoon niet aan dacht. (En we deden het veilig...).

Ik was beide keren moe in het begin, maar verder geen noemenswaardige klachten. Ik ben nooit misselijk geweest.

Bij kind 1: ik testte met 6 wk zw. Ging voor mijn normale rondje hardlopen van 10 km, maar na 200 meter stond ik uitgeput te hijgen tegen de lantaarnpaal, toen toch maar een test gehaald.
Bij kind 2 &3: 5 dagen voor mijn menstruatie stond ik op het station en toen hoorde ik dat mijn trein vertraging had. Toen ik daarvan in huilen uitbarste wist ik al genoeg
Bij kind 4: een week na de conceptie wist ik het al, weeiig op mijn maag en een algeheel zwanger gevoel.

Door een positieve test. Kwaaltjes kwamen bij mij op z'n vroegst met zes weken, de echte misselijkheid de eerste keer pas met een week of acht.

Door de test. Pas rond de 12 weken werd ik erg moe tot ongeveer 16 weken.

Toen de gynaecoloog belde dat het uit bloedonderzoek bleek
Het verklaarde wel een aantal kwaaltjes: erg moe, geen trek in alcohol, weeig gevoel op de maag.

Door de positieve test, haha.

Toen ik niet meer vooruit te branden was op de fiets, dag voor positieve test.

Geen menstruatie wanneer het zou moeten zijn

Ik was ontzettend moe op vakantie, en ik zat maar te wachten op mijn menstruatie (was nog aan de pil namelijk)
Het is bijna een jaar geleden dat ik positief testte!

Toen ik moest huilen omdat de pakketbezorger zonder aan te bellen, 't pakket weer had meegenomen, terwijl ik gewoon thuis was, ik steeds heel vroeg wakker was sochtends en over babydieren droomde

Toen ik een test deed.

Maar de eerste twee weken kun je toch nog helemaal niks merken

Over je vraag, met ruim drie weken was ik opeens erg autoziek als ik niet zelf achter het stuur zat, dit is heel de zwangerschap gebleven. Ook heb ik een paar dagen last gehad van mijn darmen. Maar pas met de positieve test heb ik dit gelinkt aan de zwangerschap.

Pas toen ik testte nadat 14 dagen eerder IUI had gehad. Eerder niks.

Bij de 1e kwam ik er met een test door de dokter achter. Ik dacht dat ik iets engs in mn borsten had. Dit bleken melkklieren te zijn ;) Verder geen kwalen.

Bij de 2e was ik wat misselijk in de ochtend. Een kwartiertje, En dan was het weg.

Ik was al ruim een week misselijk & was vervolgens over tijd.