Ik ga even heel eerlijk zijn, omdat ik het gevoel heb het van me af te moeten schrijven, maar ik kan m'n vinger er niet precies op leggen. Maar ik zit er een beetje doorheen met de borstvoeding. Of eigenlijk ben ik een beetje een emotional wreck en er klaar mee maar ik durf het denk ik nog niet zo goed aan mezelf toe te geven. Op zich gaat het allemaal best prima. Ik voed zes voedingen per dag, de nacht gaat redelijk goed qua doorslapen, ik kolf waar het kan voor de voorraad etc. Olivier zal nooit de beste drinker worden. Hij is onrustig, hapt slecht aan, zet zich af met handjes en voetjes, bij vlagen gaat het heel goed, bij vlagen is hij enorm aan het klooien. Maar het gaat. Ik ben geen grote fan van buitenshuis voeden maar moet het, dan kan het, en anders los ik het met gekolfde melk flesjes op. Dat laatste is wel een dingetje, die voorraad slinkt door een drukke (werk/sociale) agenda en ik ben in de stress of het wel genoeg gaat zijn. Ik heb het gevoel dat ik constant aan het werk ben om die voorraad op peil te houden en als dat niet lukt, dan voel ik me echt heel rot. Ik heb nu 1800 cc in de vriezer staan en berekent dat ik voor alle komende oppasmomenten 3630 cc nodig heb. Natuurlijk kan ik op die momenten ook wel kolven maar de status quo behouden is lastig en niet altijd mogelijk en dan slinkt de voorraad dus een beetje. Dit geeft me stress.

Ik heb gezegd dat ik graag zes maanden bv wil geven en besloten dat het het handigst is om dan te stoppen na onze vakantie in Spanje (we vliegen als hij precies 6 maanden is, dus ik zou stoppen met 6,5 maand), immers kan ik hem dan nog voeden aan boord en afbouwen op vakantie lijkt me onhandig.

Maar eigenlijk ben ik er gewoon klaar mee. Ik had van te voren niet verwacht dat borstvoeding zo'n impact kan hebben op je emoties en je dagelijks leven, zelfs als het eigenlijk best prima gaat. Die hele zwangerschap vond ik zo veel makkelijker dan deze periode, ik heb dat echt onderschat. Ik kan m'n vinger er niet echt op leggen, maar het gevoel dat hij compleet van mij afhankelijk is geeft een bepaald soort druk en stress, ik kan er niet goed mee om gaan. Natuurlijk kan m'n man een flesje gekolfde melk geven, maar dat is het niet, die afhankelijkheid gaat dieper. Voor de één voelt dat mooi zo'n diepe moeder-kind band die onevenaarbaar is, maar ik heb bijvoorbeeld ook totaal geen warme gevoelens bij dat kindje dat aan de borst ligt te drinken. Het doet me niks. If anything, vind ik een fles geven nog fijner, omdat hij me intenser aankijkt.

Maar volledig overstappen op flesvoeding wil ik ook nog niet. Niet omdat ik flesvoeding niet vertrouw, het lijkt me prima voedzaam en geen probleem om te geven (is die discussie ook direct afgetikt), maar ik wil toch proberen achter mijn eigen keuze te blijven staan om tot 6.5 maand bv te geven. Daarbij clustert O. af en toe nog wel eens en dat wil ik graag in kunnen blijven zetten om te troosten. Ik probeer (en dat gaat best goed) voeding niet te gebruiken als slaapmiddel (daar klinkt Stephanie Lampe weer), maar als troostmiddel vind ik wel fijn.

En dus opperde een vriendin of ik niet kon gaan combineren met borst- en flesvoeding. Gezien ik het niet zie zitten om tot 1 jaar borstvoeding te geven en hij toch nog echt melk moet krijgen tot die tijd (en dus hoe dan ook over moet op poedermelk), realiseerde ik me dat dat misschien best een optie is! Dat kan voor mij misschien net te druk van de ketel halen. Maar hier is zo verrekte weinig over te vinden! Ja, een overstapschema van Nutricia waarin ook wel staat dat je kan combineren en dan bijv ochtend en avond/nacht borst geeft en overdag fles. Prima oplossing. En een handje vol topics op Ouders van Nu en Viva etc, en nu dus dit topic. Ik vind het eigenlijk raar dat ik m'n informatie via internet moet halen, maar vooruit, want ik heb het dinsdag gevraagd op het CB en daar zeiden ze ook niks nuttigs (what else is new).

Mijn hoofd stroomt de laatste dagen dus een beetje over vol warrigheid wat ik nou wil en ik beslis niets overhaast (want eenmaal gewisseld kan ik niet handig meer terug) maar ik heb geprobeerd wat vragen voor mezelf op papier te zetten waar ik antwoord op kan krijgen om hopelijk te beslissen wat ik nou wil.

Maar mijn vragen:


- Kan ik inderdaad gewoon voor een langere periode borst- en flesvoeding combineren. Dus niet als wijze van afbouwen maar gewoon enkele maanden hetzelfde schema aan proberen te houden?
- Heeft Jip dit niet gedaan (tagfunctie ontbreekt)? En hoe ging/gaat dit? Jij bent nu net aan het afbouwen he?
- Hoe weet ik hoeveel er dan in zo'n fles met poedermelk moet? Moet ik daarvoor het gewone schema aanhouden voor flesvoeding maar dan pakweg 3 flessen daarvan en de rest van de dag gewoon aan de borst/gekolfde melk? Waar vind ik zo'n schema voor flesvoeding?
- Kan ik dan nog wel de borst op verzoek blijven aanbieden wanneer hij huilt om te troosten bijvoorbeeld, of als hij eerder komt? Hij komt redelijk strak volgens zijn eigen schema maar soms clustert hij 's avonds of heeft hij troost nodig en dan geef ik hem dat gewoon. Hij kan het qua gewicht toch gebruiken om een extraatje te krijgen. Maar dan moet dat wel mogen als je combi voedt. Dat je flesvoeding kan overvoeden weet ik, maar het gaat dus om de borst. Mag dat dan nog wel?
- Zou zijn ontlasting erg veranderen? En zou hij nog krampjes kunnen krijgen? Hij heeft eigenlijk nooit krampjes gehad en ik ben ergens bang dat ik een winning recipe ga verpesten en hij alsnog last krijgt, ook al is hij de gevoeligste vier maanden straks voorbij.


Sorry voor het enorme verhaal, waarschijnlijk vol overdaad aan details maar ik moet het gewoon echt kwijt. Ik hik al dagen er tegenaan of ik niet een topic moet openen want dat is ook een soort bewijs naar mezelf toe dat ik er echt mee zit. Echt raar he, dat zoiets zo'n impact kan hebben terwijl er eigenlijk niets aan de hand is. Ik zit er zo mee in m'n hoofd, dat zijn zeker die stomme hormonen nog?