24 Jul 2017 16:51 door minoessepoes
Ik bepaal wat we eten, hij wat hij eet. Besluit hij het niet te eten, ook prima maar dan ook geen alternatief. Dat is omdat ik wil dat hij zelf blijft voelen wanneer hij genoeg heeft en ik dus niet voor hem wil bepalen hoeveel hij eet, omdat ik het gezellig wil houden aan tafel en omdat hij toch wel genoeg binnen krijgt.
Hij at altijd korstjes tot hij bij de gastouder zag dat daar niemand korstjes at en zij om een tweede boterham voor hem vroeg. Die geef ik nu wel mee, maar thuis begin ik er niet aan, eet je de korstjes niet op dan heb je ook geen honger en goed je geen tweede boterham, nooit een woord aan vuil gemaakt verder en hij eet thuis gewoon weer zijn korstjes.
Hij roept nu af en toe voordat hij überhaupt weet wat we eten al dat het vies is, heerlijk peuter puber gedrag, hij moet altijd proeven, verder negeren we het, meestal gaat hij dan uiteindelijk alsnog wel eten, soms niks dan krijgt hij een normale hoeveelheid yoghurt en gaat dus waarschijnlijk met " honger" naar bed. Hij mag best iets echt niet lusten, zo eet hij liever geen sla, dat vind ik niet erg en dan krijgt hij iets anders ( maar dat is dus maar 1 ding waar ik een alternatief voor maak), de rest lust hij gewoon en is gewoon dwars gedrag dus dan heeft hij gewoon pech.
Een toetje krijgt hij altijd, dat is wat mij betreft gewoon een onderdeel van de maaltijd en geen chantage middel, maar wel gewoon altijd dezelfde hoeveelheid en niet extra veel als hij niet gegeten heeft.
25-11-2014 & 09-06-2017