Nee, absoluut niet.

Een vroeggeboorte met 29 weken en de ander was en geplande keizersnede

Ze zijn allebei geboren via een ks. De oudste via een spoedks. Ik heb 22 uur over de bevalling gedaan. Tot 8cm ging het prima. Daarna zakte de weeen weg en moest ik naar het ziekenhuis voor weeenopwekkers. Ze was een sterrenkijker en lag "vast".

De jongste is via een geplande ks geboren. Hier kijk ik erg positief op terug.

Bij de eerste was ik 39 + 3 en begon het spontaan, 5u 's morgens braken mijn vliezen (of ja, er zat een scheurtje in dus ik verloor stelselmatig vruchtwater) en 20 uur later ben ik bevallen. Ik had alleen maar rugweeën, moest continu aan de monitor waardoor ik mijn weeën ook niet zo goed kon opvangen. 0u50 uiteindelijk nog een ruggenprik gehad maar 1u05 was hij er al.

Bij de tweede was ik 41 + 1 en begon het pas nadat ik 2 keer gestript was. Mijn vliezen braken pas bij 7 cm ontsluiting, ik had wederom alleen maar rugweeën. Deze keer mocht en kon ik wel gewoon rondlopen om mezelf een goede houding te geven en heb ik geen pijnstilling gehad. Dat wilde ik ook echt niet (bij voorkeur natuurlijk) dus ik was blij dat het zo gelukt was.

Bij beiden een klein knipje waar ik achteraf eigenlijk amper last van heb gehad. En bij beide bevallingen ook gelijk weer op de been alsof er niks gebeurd was.

Nee, totaal niet.
Bij de 1e begon het spontaan met 40+0, duurde in totaal zo'n 25 uur, ontsluiting bleef 's avonds hangen, ze had in 't vruchtwater gepoept en schoot weer omhoog (lag ingedaald) nadat de vk de vliezen doorprikte. Ik heb weeenopwekkers gehad en uiteindelijk ook pijnstilling. Ze is met de vacuümpomp na een knip en bijna 1,5u persen geboren.
Omdat ik niet kon plassen moesten we een nacht blijven. Ik heb me nog zeker 2 weken gevoeld alsof ik een marathon had gelopen en hield ook lang verhoging en een hoge pols.

Bij de 2e werd ik ingeleid met 42+0, begon 's morgens met 1cm ontsluiting en zat daar 's avonds om 22.45 nog steeds op, met nog geen teken dat de bevalling zou gaan beginnen. 3 kwartier later begonnen de weeen, duurde wel ruim een uur voor ik doorhad dat 't begonnen was. Ik zat in een weeenstorm, heb de pijn daarvan als heel heftig ervaren, maar pijnstilling was geen optie. Ik ging in 50 min van 4 cm ontsluiting naar baby op mijn borst, persen heeft 3 min geduurd en heb ik heel anders ervaren, nu snapte ik de oerkracht waar vrouwen het wel eens over hebben. Herstel ging ook veel sneller, ik voelde me heel goed, moest echt opletten niet teveel te doen.

De eerste bevalling was met 41+6 (na twee keer strippen)en de beginfase duurde heel lang. Voordat ik echt goede weeën had. En nadat mijn vliezen doorgeprikt waren kwam het pas echt goed op gang.

Bij de tweede brakik met 36+1 mijn vliezen. Met 36+6 nog spontaan bevallen. Hier begon het ook onregelmatig. Al met al wel een paar uur minder geduurd.

Bij de derde met 41+5 gestript en met 41+6 bevallen. De weeën begonnen gelijk krachtig en regelmatig. Onder de douche gegaan om de ontsluiting te laten vorderen, maar toen ging ik in een minuut of 20 van 4 naar volledige ontsluiting. En binnen vijf minuten was ze er toen.

Overeenkomsten tussen één en twee is een lange aanloop en tussen twee en drie een weeënstorm.

Oh jee, ik heb er dus echt te makkelijk over gedacht lees ik wel. Ben heel benieuwd wat me te wachten staat.
Ik sta er nog steeds wel heel rustig in maar realiseer me wel dat mijn bevallingservaring dus eigenlijk helemaal niks zegt. Wel spannend.

Hier ook totaal niet vergelijkbaar.

Bij de eerste na 32 uur weeën 4 cm ontsluiting en uiteindelijk werd dit een spoed keizersnede.

Bij de tweede ben ik in 6 uur tijd op de normale manier bevallen, ging heel soepel.

De derde wilde er niet uitkomen en omdat ik al eens een keizersnede gehad had, mocht ik niet ingeleid worden. Hij is uiteindelijk met 41+3 gehaald dmv een geplande keizersnede.

Ze waren vergelijkbaar in die zin dat het beide een keizersnede was en dat het beide keren een jongetje was
Voor de rest niet vergelijkbaar. Bij de oudste ingeleid met 41+5, uiteindelijk bleek de volgende ochtend bij volledige ontsluiting dat hij niet paste en kreeg ik een keizersnede. Hij was 53 cm en 3800 gram. Uit voorzorg werd hij opgenomen, want ik had koorts gekregen en moest preventief antibiotica. Die kreeg hij ook preventief. Er werd uiteindelijk niks gevonden en het ging sowieso meteen goed met hem.
Bij de jongste kreeg ik een geplande keizersnede met 39 weken. Hij was 53 cm en 3930 gram. Hij had een slechte start, heeft hulp nodig gehad met ademen de eerste uren en snapte pas na 4 dagen wat hij moest doen aan mijn borst.

Hier leken de bevallingen wel grotendeels op elkaar alleen de termijn was erg verschillend en bij de tweede had ik veel meer bloedverlies doordat de placenta (wederom) niet los kwam.

Bevalling 1 vs bevalling 2

Termijn: 35+3 vs precies 40 weken
Begin bevalling: beide met spontaan gebroken vliezen
Begin weeën: ongeveer 2,5 uur na het breken van de vliezen vs 12 uur na het breken van de vliezen
Duur bevalling: 2,5 uur vs 2 uur en een kwartier
Geboorte: in ziekenhuis onder begeleiding van klinisch verloskundige/gyneacoloog vs in ziekenhuis met eigen verloskundige
Placenta: beide keren op OK ivm vastzittende placenta
Bloedverlies: 700 cc vs 1600 cc (incl. 3 zakjes bloed na afloop)
Hechtingen: knip ivm lage hartslag vs klein scheurtje

Nee, helemaal niet. De eerste was heel gecompliceerd, duurde lang, ik heb uiteindelijk weeënopwekkers gekregen (wegens onregelmatige weeën) en pethidine, en later nog een ruggenprik, en hij is met de pomp gehaald, waarbij de pomp ook nog losschoot waardoor de gynaecoloog moest worden opgeroepen (tot op dat moment werd de bevalling geleid door de arts-assistent). De tweede ging veel soepeler en sneller, het enige was dat ik niet echt persweeën had en dat ze haar hand bij haar gezicht had en er niet vanzelf uitkwam, dus ik moest op handen en knieën gaan zitten voor het laatste stukje, maar alles bij elkaar was het een heel vlotte en makkelijke bevalling.

Het enige wat overeenkwam was de termijn (39 weken en 2 dagen, en 39 weken en 3 dagen).

Hier wel grotendeels hetzelfde. Alleen begon het bij J met gebroken vliezen en bij M met weeën.
Beide keren geen complicaties, schade of hechtingen.

Nee. Eerste keer 40 uur weeën. Slecht vorderende ontsluiting. Ruggenprik. 1 uur en 10 minuten geperst.

Tweede keer 6 uur. 3x geperst

Ja, ik ga natuurlijk ook voor 2de keer makkelijker dan eerste keer. Wel eng dat het ook andersom kan

Het enige wat hetzelfde was dat ik bij allebei ben ingeleid (oudste bij 41 weken en jongste 40+5), bij allebei had ik op dat moment al 3 cm. Ook allebei niet goed ingedaald. Daarna totaal anders. De eerste bevalling was zwaar, ze wilde er maar niet uit. Geen persdrang, mevrouw bleek een sterrenkijker, ondanks een knip toch een totaal ruptuur en met de vacuümpomp gehaald (4840 gram). Totaal 6,5 uur geduurd (vanaf het moment dat ik aan het infuus lag). Bij de tweede zeer duidelijke persdrang, uit voorzorg een knip gezet ivm de totaal ruptuur bij de oudste. Gelukkig verder ongeschonden gebleven. Mevrouw was er vlot uit (3645 gram). Totaal 2,5 uur geduurd (ook vanaf het moment dat ik aan het infuus lag).

De verloskundige hier zei vrij stellig dat de tweede 'vaak een cadeautje' is qua bevallen. Dat was bij mij echt wel zo.

Daar hoopte ik stiekem ook op. Viel dat even tegen.

Viel bij mij ook tegen ja. Ze hadden gedacht dat de 2e veel sneller zou komen dan de 7 uur van de eerste maar niet dus. Ook zou de baby veel kleiner zijn dan dat ze was. Ook dat viel dus tegen.

Haha inderdaad. Na zo'n snelle eerste (en een vk die bijna te laat was) werd me op het hart gedrukt direct bellen als ik dacht dat het begonnen. Na een uur of 3 weeën idd gedaan, maar ruim 24 uur later werd hij pas geboren.

Waarschijnlijk zullen de meeste tweede bevallingen beter gaan. Die gedachte stelde mij gerust. Vervelend dat het bij jullie anders liep.

Mijn bevallingen leken gelukkig niet op elkaar. De eerste verliep erg gecompliceerd en de tweede was een keizersnede.