Ik ben dus blijkbaar ook een van de weinigen die speentjes schattig vind, tenminste bij mijn zoontje stond het super schattig
en ik snap die extreme aversie ook echt niet.
Wel bij echt grotere kindjes vind ik het geen gezicht, maar ik vind kinderen van een jaar of 4 in een buggy ook geen gezicht. Zo heeft iedereen wel iets. Maar een speentje vind ik gewoon lief bij babies en dreumesjes.
Mijn zoon had tot 3 jaar ongeveer een speentje als hij sliep, denk rond 2,5 dat we hem thuis gingen laten en overdag niet meer gaven. Met 3,5 was hij er zelf klaar mee en wilde hij zijn speen niet meer.
Hij heeft ze heel lang kapot gebeten, ook die dikke van difrax en op een gegeven moment kocht ik de laatste voor hem, ook expliciet gezegd, en die wilde hij dus toen al niet meer. Geen gedoe met afleren dus.
Duimpjes vind ik ook heel schattig, die twee vingers in de mond dan weer niet.
Qua tanden maakt het volgens mij ook weinig uit, zoon heeft dus speen gehad en perfect rechte tanden, dochter van vriend nooit gespeend of geduimd en heeft een beugel nodig.