Nou CBL, kom maar op met je commentaar, ik zie me alvast schrap: ik heb dus een kat gehad die nooit wat aangegeven heeft, tot het moment dat het te laat was. Ja, toen ging ik naar de dierenarts en nee, toen is hij nooit meer levend mee terug gekomen. Ik heb me schuldig gevoeld, echt enorm, maar dat heeft de dierenarts direct uit m'n hoofd gepraat. Katten lopen nu eenmaal door. En zo'n jaarlijkste checkup is volgens mij dierenarts ook maar gewoon schijnzekerheid. Stel, ik ga in januari naar de dierenarts en mijn kat mankeert niets, en er gaat een maand later ineens wat broeden... dan ben je evengoed te laat.

En katten zijn er heel goed in om niet te laten merken dat ze iets mankeert.

En in een stressvolle omgeving zoals bij de dierenarts zullen ze dat al helemaal niet laten zien.
Dat zie je nog het beste thuis, in de vertrouwde omgeving.

de checkup stelt ook niet zoveel voor dat daarmee nog niet zichtbare kanker wordt opgespoord.


Ik had het omgekeerde. ik had het idee dat er iets niet klopte bij een kitten van 6maand oud. De dierenarts kon niets vinden.
pas 2 maand later waren de bloedwaarden ineens afwijkend en hadden we de vermoedelijke boosdoener gevonden. wat ik had opgemerkt waren achteraf gezien de eerste symptomen geweest. helaas was er geen behandeling mogelijk dus ook deze kat heeft het niet overleeft.

Weet ik honden ook.