Bij de eerste kreeg ik zo uit het niets een kramp en die kwamen direct om de 3 minuten. Ze duurde ongv een minuut en werden niet heftiger. Vk gebeld na een uur, vliezen gebroken en na een half uur weer gebeld dat ze moest komen want ik moest "poepen". Mocht direct persen

De tweede had ik niet door. Was dat m'n beste vriendin zei misschien moet je je man even bellen want je hebt nu weer een harde buik. Harde buiken deden geen pijn. Vk gebeld en ja hoor.. 5 cm ontsluiting

De derde was in het ziekenhuis.vliezen gebroken en daarna voelde ik iets wat ik herkende van de middelste maar het deed geen pijn. Was ook niet op de ctg te zien en te registreren. Vk gelovende me ook niet maar had idd al 5 cm ontsluiting.

Toen ik in bad ging en de weeën heftiger werden wist ik het wel. Toen ik vlak daarna ook moest overgeven wist ik het zeker. Daarvoor had ik ook wel weeën maar die waren nog niet zo heftig of heel regelmatig, dus toen twijfelde ik nog wel.

Wauw Kwak! Jouw eerste bevalling ging dus heel snel? Dat het ineens zo hevig kan beginnen, dat wist ik niet.

Ik heb gewoon 3 rare bevallingen gehad geloof ik.
De tweede duurde 3u en de 3de 3,5 uur dus ook snel. Omdat ik bij de derde maar max 15 min wat heb gevoeld heb ik er best last van gehad geestelijk. Ze hadden d'r oook in een mandje voor de voordeur kunnen hebben gelegd bijwijze van.
Daarin tegen waren mijn zwangerschappen niet fijn van de jongste 2.

Bij de oudste wilde ik naar bed gaan en had een beetje rugpijn. Dit had ik vaker, dus had een kruik gemaakt en in mijn rug gelegd. Maar de pijn werd alleen maar erger ipv minder. Ik moest toen ook vaak naar het toiler vanwege buikloop. Toen ben ik mijn rugpijn gaan timen. Pas rond 11.00 uur werden ze regelmatig en is de vk gekomen. Toen had ik 5 cm. De oudste is om 23.11 uur geboren via een spoedks. De bevalling heeft ruim 22 uur geduurd.

Bij de jongste heb ik niets gevoeld zelfs geen voorweeën. Zij is geboren via een geplande ks.

Ik had 's nachts buikpijn die niet afzwakte. Uiteindelijk toch de vk gebeld, die wist zo niet wat het was dus voor de zekerheid naar het ziekenhuis voor een ctg. Daar zag ik de bekende golfbeweging en dacht ik 'dat kunnen wel eens weeën zijn', haha. Pas in het ziekenhuis voelde ik het ook echt als weeën. Ik zat toen al op 6cm.

Ik had niet door dat het begonnen was, en toen ik wat heftige krampen kreeg had ik ook gelijk 10 cm. Om half 6 was ik aan het eten toen voelde ik al wel krampen maar nooit de link gelegd dat het weeën zouden zijn. Omdat ik alleen maar verhalen hoorde over hoe pijnlijk het was. Ik vond het helemaal niet zeer doen, na het eten rond 6 uur stond ik op en zag dat ik bloedverlies had. Toen is de verpleging gekomen en mocht ik naar de verlos kamer, daar moest ik aan de ctg, tot half 7 en toen had ik gelijk 10 cm ontsluiting. Ik wilde persee mijn moeder erbij dus ik moest alles weg puffen tot ze er was.