16 Dec 2016 08:23 door Anoniem272
Ik voelde bij T. in eerste instantie vooral verwondering, maar ook meteen liefde en zorgzaamheid.
Bij I. voelde ik een week lang helemaal niks. Hoe naar dat ook klinkt. Dat komt doordat ik na de bevalling 20 minuten lang heb gedacht dat we haar verloren hadden (ze hebben haar moeten beademen etc. tot ze eindelijk een beetje kleur kreeg en ging huilen). Daarna lagen we op gescheiden afdelingen in het ziekenhuis. Zij op de neonatologie en ik op de kraamafdeling, herstellende van de spoedkeizersnede. Pas toen ze bij me aan de borst kon drinken na een week, en we op één kamer sliepen, groeiden de moedergevoelens en liefde.