Ik ben sowieso bijna nooit thuis maar ben toevallig vandaag heerlijk hele dag alleen thuis (al denk ik wel dat onze airbnb'er vanmiddag weer terug komt). Hang dus ook hele dag in pyama en lekker met muziekje op (en dansend) huis beetje schoongemaakt. Het is nog maar 14 uur en nu is alles mooi schoon, heb al dutje gedaan, kleding uitgezocht en kan ik lekker rest van de middag op het forum en netflix. Ook niet te heet vandaag dus perfect.

Mijn man werkt 50+ uur en ik blijf thuis bij de kinderen.
Ik ben dus vaak zonder man maar met de kinderen. Af en toe wandelt hij alleen met de kinderen naar zijn ouders en dan ben ik echt alleen maar meestal ga ik ook mee dus amper echt alleen.

Haha, dat klopt. Wilde eens iets anders en deze lijkt er wel wat op. Bedankt voor je bericht, lief van je.

Bijna nooit, ben altijd werken als mijn zoon op school is en dan komen we ongeveer tegelijkertijd thuis.
Heel af en toe woensdagmiddag, dan gaat hij met een vriendinnetje mee en komt pas rond 19u thuis, dan ben ik van 15u tot 19u alleen. Heerlijk vind ik dat.
En ik ben alleen als hij buiten speelt, maar dat is toch niet hetzelfde.

Altijd, ik ben single dus altijd het huis voor mezelf. Nu heb ik ook niet een heel druk sociaal leven dus als ik niet aan het werk ben zit ik meestal alleen thuis.
Maar ik ben ook best wel een einzelgänger dus ik vind het niet vervelend.
Denk juist dat ik zou moeten wennen mocht ik ooit gaan samenwonen.

Sinds mijn dochter er is ben ik bijna nooit alleen thuis. Soms mis ik het wel, vind het heerlijk om even alleen te zijn. Helaas worden haar middagslaapjes ook minder soms vind ik het zo lekker om dan even op te laden. Netflix aan en alvast de aardappelen schillen of zo. S avonds is mijn vriend vaak ook thuis. Dat vind ik wel gezellig, lekker burgerlijk.

Vriend is zeevarend, is hij aan het werk ben ik eigenlijk altijd alleen thuis. Voor zover ik thuis dan zie. T is even heel druk met werk en sport.
Is mijn vriend niet aan het werk dan ben ik bijna nooit meer alleen thuis.
Vind t meestal niet zo erg, alleen thuis zijn.

Euhm.. Nee. Sinds de meiden er zijn is dat heel sporadisch geworden.

Ik werk parttime, maar op de dagen dat ik thuis ben zijn de meiden er ook. De oudste gaat natuurlijk wel regelmatig weg (school, spelen bij vriendjes), maar de jongste is er gewoon altijd.
Mijn man doet in de weekenden eigenlijk bijna niks alleen met de meiden buiten de deur, dus OF we zijn allemaal thuis OF ik met de meiden OF we zijn met zn 4en weg.
In de avonden slapen de meiden natuurlijk, dan heb ik wel vrij regelmatig een avondje "voor mezelf" thuis.

Sinds we verhuisd zijn heb ik 2 dagen in de week dat ik alleen thuis ben omdat iknu even zonder werk zit maar als ik weer werk dan heb ik geen enkele dag alleen. En dat vind ik best wel pittig. Ik heb heel veel behoefte aan rust en tijd voor mezelf maar daar kom ik nooit aan toe.

In de weekenden gaat het zoals Snoezel het hier boven schrijft.

Mijn vriend is militair en door de week op de kazerne. Op maandag doet hij flexen mits hij niet op oefening is.
Ik ben wel gewend om veel alleen te zijn. Al is het nu wel anders sinds de komst van onze kleine man.

Ik ben bijna nooit helemaal alleen thuis. Maandag en dinsdag zijn mijn vaste vrije dagen, maar dan is zoon ook bij mij. Als hij zijn middagdutje doet heb ik wel een momentje voor mezelf.

Ik werk veel in de weekenden, dus heb dan doordeweeks vrij, dan is mijn vriend gewoon werken. Ik vind het eerlijk gezegd heerlijk om gewoon even mijn eigen gang te gaan en mijn eigen dingen te doen. In de avond zijn we veel samen thuis, of weg, en zijn we maar weinig alleen. Als dat een keer zo is vind ik dat ook heerlijk, lekker in mijn onesie op de bank series kijken.