29 Sep 2016 20:26
Zwemles en angst
Mijn zoon heeft nu drie zwemlessen achter de rug en hij vindt het erg spannend. Hij zit met 10 kinderen in een groepje met 1 zwemleraar. 7 van de kinderen zijn heel vrij, 1 wat minder vrij en mijn zoon en nog een jongetje vinden alles heel spannend.
De eerste twee zwemlessen is mijn zoon na een uur met droge haren het zwembad weer uit gekomen. De zwemleraar pusht nauwelijks, geeft een hand als hij het water in springt omdat hij het zelf niet durft en als hij iets anders niet durft hoeft hij het niet te doen (erg fijn vind ik dat). Hij krijgt nu les in een ondiep bad dat afloopt naar ongeveer 80/90 cm denk ik.
Net zei mijn zoon opeens uit het niets 'zwemleraar heeft vorige week gezegd dat we in het diepe gaan zwemmen en dat vind ik heel spannend' en toen moest hij heel hard huilen.
Mijn zoon is een echte binnenvetter en dat hij dit zo zei kwam wel even binnen bij mij. Hij geeft nooit aan dat hij iets spannend vindt maar doet juist altijd alsof hij het niet spannend vindt (mij houdt hij niet voor de gek maar anderen hiermee wel). Dus zijn reactie liet mij even zien dat hij het echt doodeng vindt. Morgen ga ik dit aangeven bij zijn zwemleraar.
Heeft iemand tips hoe wij hem hier zelf mee kunnen helpen? We hadden al besloten om elke zondag dat we niks anders gepland hebben met hem in zijn zwembad te gaan zwemmen, dit hebben we zondag voor het eerst gedaan. Maar wat kunnen we dan het beste doen op die zondagen? Hem gewoon laten spelen, net zolang tot hij zelf steeds een stapje verder durft?
En zijn hier meer kinderen die die zwemangst hadden en hoe is dat over gegaan?
En verder vindt hij het erg naar als hij water in zijn oren krijgt, zijn oren gaan dan dicht zitten en dat gevoel vindt hij helemaal niet fijn. Hebben meer kinderen daar last van? Ik kan me dit niet herinneren van mijn dochter. Is daar iets aan te doen?
En dan vindt hij water in zijn ogen ook erg vervelend, dat prikt. Ik zeg steeds dat hij het best zoveel mogelijk kan knipperen en niet moet wrijven of zijn hier ook nog andere trucjes voor?
De eerste twee zwemlessen is mijn zoon na een uur met droge haren het zwembad weer uit gekomen. De zwemleraar pusht nauwelijks, geeft een hand als hij het water in springt omdat hij het zelf niet durft en als hij iets anders niet durft hoeft hij het niet te doen (erg fijn vind ik dat). Hij krijgt nu les in een ondiep bad dat afloopt naar ongeveer 80/90 cm denk ik.
Net zei mijn zoon opeens uit het niets 'zwemleraar heeft vorige week gezegd dat we in het diepe gaan zwemmen en dat vind ik heel spannend' en toen moest hij heel hard huilen.
Mijn zoon is een echte binnenvetter en dat hij dit zo zei kwam wel even binnen bij mij. Hij geeft nooit aan dat hij iets spannend vindt maar doet juist altijd alsof hij het niet spannend vindt (mij houdt hij niet voor de gek maar anderen hiermee wel). Dus zijn reactie liet mij even zien dat hij het echt doodeng vindt. Morgen ga ik dit aangeven bij zijn zwemleraar.
Heeft iemand tips hoe wij hem hier zelf mee kunnen helpen? We hadden al besloten om elke zondag dat we niks anders gepland hebben met hem in zijn zwembad te gaan zwemmen, dit hebben we zondag voor het eerst gedaan. Maar wat kunnen we dan het beste doen op die zondagen? Hem gewoon laten spelen, net zolang tot hij zelf steeds een stapje verder durft?
En zijn hier meer kinderen die die zwemangst hadden en hoe is dat over gegaan?
En verder vindt hij het erg naar als hij water in zijn oren krijgt, zijn oren gaan dan dicht zitten en dat gevoel vindt hij helemaal niet fijn. Hebben meer kinderen daar last van? Ik kan me dit niet herinneren van mijn dochter. Is daar iets aan te doen?
En dan vindt hij water in zijn ogen ook erg vervelend, dat prikt. Ik zeg steeds dat hij het best zoveel mogelijk kan knipperen en niet moet wrijven of zijn hier ook nog andere trucjes voor?
Of is het bij hem meteen weer over als hij uit het zwembad komt?
.
