rouwverwerking, hoe en wanneer?
Ik ga proberen mijn verhaal kort te houden.
Vandaag bij de fysio geweest i.v.m. rug klachten. Ze was aan het duwen en trekken aan mijn rug en vermoed dat het spanning en oververmoeid is.
En daar kwamen de tranen.
In december is mijn vader plotseling overleden.
10 heftige dagen ziekenhuis, crematie regelen, alles van mijn vaders werk (eigen bedrijf) zo goed mogelijk proberen af te maken en te regelen. Veel bellen en uitzoeken voor mijn moeder.
Tot de avond voor mijn bevalling ben ik hier mee bezig geweest. Eind januari bevallen met een keizersnede.
Geen leuk verlof gehad. Was stapel verliefd op mijn baby, maar de rest van de wereld had ik geen zin in. Liever geen kraambezoek. Heb maar een paar vriendinnen laten komen, maar merkte dat ik geen gesprek kan volgen.
Na mijn verlof gaan werken en na 1 maand de ziektewet in. Inmiddels heb ik ontslag genomen en ben ik op zoek naar een leuke baan.
Maar nu, ik ben druk met twee kinderen en een huishouden.
Af en toe huil ik een klein beetje als ik een liedje hoor, maar dat is het.
Het grote verdriet zit ergens diep van binnen. Maar hoe kom ik daar bij, hoe laat ik de tranen stromen.
Ik ben 1 keer in de drie weken bij een psycholoog, eerst vaker maar ik kan niet op een bepaalde dag en tijd op commando huilen en praten.
Ik merk dat ik nog moeite heb om een gesprek te volgen en dingen te onthouden.
Iemand tips hoe je bij je verdriet kan komen?