Bedankt voor alle lieve reacties!
Ik typ direct maar even m'n verhaal voor de liefhebbers:
Ik had echt niet verwacht dat het ineens zo snel zou gaan. Ik had al enkele dagen wat vochtverlies, maar dacht dat het de slijmprop of gewoon afscheiding was.
Gister moest ik voor controle naar de Vk en voordat ik dat ging doen, ging ik nog even snel bij de Hema was spulletjes halen. Met een tas vol stapte ik de winkel uit en opeens voelde ik dat ik echt lekte. M'n onderbroek en broek waren doorweekt (thank god had ik een lang vest er over). Bij de Vk dus direct maar aangegeven dat ik het hele weekend al kleine plensjes verloor en dat ik zojuist wel ineens veel had gelekt. Nou, dat bleek helaas vruchtwater. Dus ik ben direct doorgestuurd naar het ziekenhuis. Daar aangekomen werd de baby gemonitord, maar dat leek goed. Toch werd besloten door te pakken, aangezien ik al meer dan 72 uur met gebroken vliezen rondliep. Gelukkig had ik 2 cm ontsluiting (bedankt voorgerommel
) en kon een eventuele inleiding beginnen. We hebben even een paar uur afgewacht, maar er gebeurde niks, dus even warm gegeten en rond half 7 de eerste dosis oxi er in. Dat sloeg direct aan! De dosis is nog 2x verhoogd, en toen nam mijn lijf het compleet zelf over. Op het moment dat ik het bijna niet meer zag zitten, kreeg ik persdrang. De Vk had een andere bevalling en had al sinds die 2 cm niet meer gemeten, dus ik kreeg het ietwat benauwd. Wat nou als ik persdrang had, maar geen volledige ontsluiting? Maar de verpleegster gaf aan dat ik er aan toe mocht geven. Op dat moment kwam de Vk ook al en mocht ik idd persen. 9 minuten daarna was ze er. Het heeft in totaal nog geen 3 uren geduurd, aldus het rapport. Ik had 1 klein scheurtje, verder geen schade. De fluxus heeft bloedverlies veroorzaakt, maar het is onder de liter gebleven. Mn HB is 5,1 dus ik kan aan de staaltabletten, maar ik ben inmiddels al op de been, heb gedoucht, ben naar de wc geweest en ben veel minder spierwit dan bij Nina.
Onze dochter heet Iris en ze weegt 3726 gram. Een lekker spekkie dus! Ze drinkt goed aan de borst en is heel rustig en relaxt. Ze heeft heel veel zwart haar, echt een mooi bosje al en is daarmee behoorlijk tegenovergesteld aan haar blonde zus (die heel trots is, fantastisch om te zien).
Morgenochtend gaan we naar huis. We zitten nu nog in de 24 uur observatietijd ivm infectiegevaar, maar het lijkt allemaal goed te gaan. Ik ben een heel gelukkig mens
Foto komt nog.