Leuk zijn dat soort momentjes. Ik zal eens even denken... Ik had het gisteren toen de zon ineens doorkwam na heel veel regen. Ik heb het ook als ik een regenboog zie, als ik door mijn wijk fiets en bedenk wat woon ik toch mooi, als ik een opa/oma of ouder op straat zie die het heel fijn heeft met zijn/haar (klein)kind. Als mensen hard moeten lachen/plezier maken (niet altijd hoor maar bijv als ik ontspannen een wandeling maak in mijn eentje, dan kan ik echt gelukkig worden van andere mensen hun plezier of de natuur). Als ik een prachtige zwanenfamilie langs zie zwemmen.... Etc. Ik ben echt goed in kleine geluksmomenten haha.

Vandaag had ik er eentje: ik zag een propje aan de buitenkant en mijn kat was een heerlijke knuffelkont vanmorgen.

Vandaag: Het zonnetje wat weer doorbrak! Ik heb er gelijk dankbaar gebruik van gemaakt

Haha leuk momentje, Sawadee!

Sinds de geboorte van mijn zoon heb ik aan de lopende band geluksmomentjes; elk speciaal lachje is er één. Als-ie me ziet, krijgt-ie zo'n scheef lachje en als ik er alleen al aan denk, slaat m'n hart eventjes over

Haha herkenbaar. Zo lief is dat. Of 's avonds als hij komt voor de laatste voeding, dat hij dan half slaperig zijn hoofd in mijn nek wegdrukt en helemaal in mij weg wil kruipen. Dat is zo onwijs lief.

Mijn zoon zei vandaag tijdens het naar bed brengen allemaal lieve dingen ("ik vind jou lief mama", "ik ben morgen weer terug") en kreeg allemaal knuffels van hem. Terwijl hij echt geen knuffeldier is.

Ik kan elke avond zo gelukkig worden van in bed kruipen, in mijn slaapkamer die bijna helemaal af is na de verbouwing. En nu we na een paar weken vakantie weer terug zijn geniet ik er nog meer van.

Ik geloof dat mijn hormoonhuishouding weer in de war is, want mijn leven staat bijna al de hele week in het teken van geluksmomentjes.

Ik ben zo blij dat mijn vriend niet alleen mijn vriend is, maar ook mijn beste vriend/zielenmaatje. Op vakantie gingen we samen slapen, werden we samen wakker, samen ontbijten, samen uiteten, samen avonturen tegemoet. Als mij iets niet lukte, dan kuste hij mijn voorhoofd en beloofde me dat ik het de volgende keer wel zou lukken.

Elke ochtend stond ik tijdens onze vakantie op, ging douchen en begaf me naar het ontbijtbuffet. Zonder make-up, met nat haar en met honger als een paard (hoe snel je went aan een uitgebreid ontbijtbuffet). Elke ochtend aten we met dezelfde mensen en rookten we daarna een sigaret. Op een avond kwam ik beneden, na een lik 'verf', toen een van de vrouwen zei:"Fedora gebruikt maar heel erg weinig make-up". De rest beaamde het. En ik: Het is maar wat je weinig noemt? Foundation, concealer, beste laag poeder? Nou, dat viel niet op. En ik zei altijd al dat ik me natuurlijk opmaak. Of ik ben gewoon erg slecht in het opmaken in zijn algemeenheid.

Gisteren toen mijn zoon zijn angst overwon en samen met mijn vriend in de achtbaan ging. Ze weten het allebei niet maar ik heb een traantje gelaten toen ik ze samen zag zitten <3

Elke keer als ik ons meisje heel goed voel bewegen onder mijn handen. Blijf het zo gek vinden.

Verder gisteren in de supermarkt groette een vrouw mijn man en mij terwijl wij haar niet kende. Zegt ze: " Ja elke keer als ik jullie zie denk ik 'die ken ik'. Maar dat is helemaal niet zo maar ik herken jullie van jullie trouwerij vorig jaar. Jullie zagen er toen zo mooi uit, dat heb ik nog steeds onthouden".