Wow wat knap. Dat zou mijn dochter echt niet redden. Voor haar ligt de max rond de 3km denk ik.

Hier fietst de oudste dat ook zelf. We merken aan het einde wel dat hij moe wordt. Hij gaat dan langzamer fietsen, sneller afgeleid door de paarden en koeien in de wei etc. Maar dit is een ritje naar oma (4,5km enkele reis, heen en terug) verder gaan we niet. Ook is dit Eem rustig lang fietspad langs het spoor, dus niet echt in het verkeer. Dan zou ik minder ver gaan vanwege de concentratie.

Dus gewoon deze afstand zou ik fietsen, zolang hij het trekt.

Wat knap zeg! Zo ver al! Ik durf dat nog lang niet aan met m'n oudste, die is ook van 2012 en fietst al anderhalf jaar los, maar hij is zo'n dromer dat ik hem echt het verkeer nog niet in kan laten gaan.

Je kan hem zo ver mee laten fietsen als dat hij kan/wil, pijn in zijn benen na het fietsen zal wel zijn omdat hij het niet gewend is om zo'n afstand te fietsen.

Mijn zoon had nooit verder gefietst dan 2 km maar zaterdagavond gingen we samen een stukje fietsen en wilde hij steeds een stuk verder en uiteindelijk hebben we 8,5 km gefietst (hij op zijn 16 inch fiets). Hij wilde eigenlijk nog langer fietsen maar ik vond het wel genoeg zo.

Mijn dochter fietst ook met gemak een km of 5. Daarna zegt ze vaak wel moe te zijn (maar heeft bijv. Nog energie genoeg om buiten te spelen of een stukje te wandelen).

B kan nog niet zonder zijwieltjes fietsen, dus niet eigenlijk ;)
Ze fietst meestal het rondje mee als we uitgaan met de hond, dat is zo'n 1 tot 1.5 km.

Mmmm, of wij hebben sportieve kinderen, of we zijn hardvochtige ouders, maar hier fietsen de oudste drie gewoon dagelijks 6 km naar het dorp en de oudste fietste op 5 jarige leeftijd voor het eerst 28,9 km naar opa en oma.

Dat hoef ik bij B echt niet te doen, dan ligt ze 's nachts, of na een kwart al, te creperen van de pijn in haar knietjes.

Maar dat is toch ook gewoon wennen, als je nooit zo'n stuk fietst en dan opeens wel een keer dan kan het wel zijn dat ze daar last van hebben. Maar als je het een beetje opbouwt of gewoon een aantal keer doet dan kunnen ze dat wel zonder pijn.
Ik fietste vroeger ook vaak minstens 5 km toen ik zo jong was, wij woonden in een dorp met weinig voorzieningen dus om ergens te komen moesten we wat verder fietsen.
Hier hebben wij bijna alles in de buurt en fietsen ze dus vaak maximaal 2 km. Als we naar de stad gaan gaan we ook fietsen maar zit mijn zoon vaak nog in de bakfiets en fietst alleen mijn dochter (dat is 6 km).

Het verschilt dus nogal. Vandaag gaan we weer een stuk fietsen ik kijk maar gewoon tot hoe ver hij kan.

Onze rit was op een rustige weg en voornamelijk op fietspaden. Maar we leren hem om goed rechts te blijven en goed op het verkeer te letten (aankomende fietsers en auto's) als hij dat kan dan gaan we ook eens door de wijken fietsen, wat vaak sneller is om van a naar b te komen.

Met of zonder zijwieltjes Keshi?

Ik wil, als B straks goed zonder zijwieltjes kan fietsen beginnen met fietsen naar school, en dan eens naar de jumbo enz en zo steeds wat verder. Het moet gewoon echt goed op gebouwd worden, want ze is in haar knietjes helaas net zo hypermobiel als ik

Zonder zijwieltjes.

Knap zeg!

Die van mij wil nu ook alles fietsen. Tot nu toe klaagt hij niet over zijn benen.

Lijkt mij ook een kwestie van gewenning, en of je kind überhaupt van fietsen houdt.
Hier houden ze beide van fietsen, en kunnen dus een mooie stand afleggen. Het enige vervelende hier is dat zoon natuurlijk op een veel kleinere fiets fietst, en hij niet de zelfde afstanden nog kan maken als zijn zus.