Mijn moeder is hier al sinds vrijdag. Gelukkig! Ik had het niet zonder haar gered.

En mijn man heeft ook een keer vrijgekomen. Maar hij moet dan onbetaald verlof opnemen, dus dat kost nogal veel.
Anders is het gewoon doorbikkelen en hopen dat het gauw over is.

Hetzelfde als bij jou.

Ja zoals jij zegt eigenlijk. Of ik vraag een buurvrouw of vriendin om een paat uurtjes op te passen.

Meestal bel ik mijn schoonvader op of die hem even voor 3 uurtjes komt halen. Mijn schoonvader vind het altijd leuk om een boswandeling met S. te maken en S. vind dat ook erg leuk. In die tijd ga ik dan meestal even naar bed. En als het die dag nog psz is komt het helemaal goed uit want dan heb ik nog meer rust. Mocht mijn schoonvader niet kunnen en er is geen psz dan blijven we de hele dag gewoon binnen wat tv kijken. Ondertussen doe ik af en toe m'n ogen dicht op de bank.

Beterschap!

Hetzelfde als bij jou vrees ik. Ik ben wel eens ziek geweest, maar toen ik me het vreselijkst voelde, was het mijn moeder haar oppasdag. Ik kon daardoor heerlijk weer in bed kruipen.

Hier gaat dat ook niet goed samen. Ben heel veel met haar alleen en doordeweeks heb ik ook niet zomaar oppas. Dus over het algemeen moet ik dan toch doorgaan zo goed en zo kwaad als het kan. En dan proberen als mijn vriend uit zijn werk is op tijd naar bed te gaan bijvoorbeeld.

Hoe gaat het eigenlijk als papa's ziek zijn dan?

Nu ben ik echt haast nooit ziek gelukkig en kan me vrij goed staande houden als ik dan niet lekker ben.
En ben alleenstaand dus toch ook wel anders dan wanneer het gezin samen is.

Als mijn man ziek is en ik moet werken dan gaat Ruben naar het kdv. Dat is afgestemd op mijn werk.

Edit: en anders is Ruben thuis bij mij en mijn man. Ik werk veel minder dus mijn man kan in bed blijven liggen en dan zorg ik voor Ruben.

Als m'n man ziek is op de dag dat hij alleen thuis is met de kinderen, dan heeft hij ook pech.

Ik heb t nu ook. Hondsberoerd, amper geslapen 2 nachten en een drukke tweeling om me heen.

Dan heb ik pech en moet ik hopen dat de kinderen zich een beetje gedragen waardoor ik op de bank kan blijven plakken. Als mijn man ziek is stuur ik hem naar bed.

Hetzelfde als Coco.

Als ik ziek ben moet ik het zien te redden met drie terwijl vriend gerust lekker gaat bankhangen of slapen als hij ziek is.

Klopt, gaat echt niet samen! Hier is mijn schoonmoeder een paar dagen geweest toen mijn vriend ziek was en ik moest werken. Gelukkig is mijn schoonmoeder huisvrouw en altijd beschikbaar. Anders zouden wij ook dikke pech hebben..

Dat hoor ik dus best vaak. Als de man ziek is, gewoon op de bank kruipt, of in bed gaat liggen.
En als de moeder ziek is het gewoon haast onmogelijk is om even uit te zieken.

Beterschap voor de meiden die niet lekker zijn.

pas was mijn vriend ziek doordeweeks, 1 dag zat M op het kdv, de overige 2 dagen zat hij gewoon veel op de bank met een deken.
Als ik doordeweeks ziek ben heb ik het maar te redden, 1 keer ben ik flink ziek geworden in mijn werkweekend. Dat kwam mooi uit.

Als ik echt heel ziek zou zijn en het niet zou redden dan komt mijn vriend naar huis van zijn werk, is nog niet gebeurd tot nu toe.

Tja ziek zijn en mama zijn gaan niet samen heb ik gemerkt. Vorige week was ik ziek,griep,verkouden en een voorhoofdholte ontsteking. Ik moest gewoon doorgaan,incl een verhuizing en de zorg voor dochter en vriend... Ben afgelopen zaterdag van de trap gevallen (blackout) omdat ik lichamelijk op was,nu pak ik dus even wat extra rust voor zover dat gaat

Ik denk dat wij als moeder zijne gewoon sterker in onze schoenen staan
We hebben tenslotte ook een bevalling overleefd.

De man is gewoon heel snel zielig

Hier ook zo hoor, als vriend ziek is (komt overigens niet vaak voor) dan is hij nergens toe in staat Ik soms ook niet, maar weet toch door te gaan, want ik heb geen keuze. Ik blijf het toch wat vreemd vinden dat het voor mannen toch vaker wel een keuze is gewoon naar bed te gaan en de boel de boel te laten, vrouw lost het wel op.. Ok, ik doe er zelf ook aan mee natuurlijk. Ik bedoel, als ik toch de mogelijkheid heb om te helpen, dan doe ik dat zonder problemen. Maar andersom is het minder vanzelfsprekend hier. Nu heeft hij ook wel een drukke baan, maar wel mogelijkheid tot thuiswerken en bepaalde dingen zijn best flexibel.

Oh, mijn man is ook wel heel zielig als hij ziek is/hoofdpijn heeft, maar hij is niet zo lomp om mij alles te laten doen als ik ziek ben. Hij werkt momenteel 6 dagen per week waaronder ook 12-uursdiensten, maar hij neemt wel alle zorg en huishouden voor of na zijn werk over en laat mij dan slapen/liggen. Hij probeert ook wel later te beginnen of eerder naar huis te komen maar dan moet er wel een ander in zijn functie eerder beginnen of langer willen door werken en dat lukt meestal niet op korte termijn.
Ik vind veel werken geen excuus om je zieke partner als je thuis bent nog voor zorg etc op te laten draaien.

Als ik echt ziek ben dan vraag ik aan mijn moeder om haar mee te nemen of ik vraag aan mijn schoonmoeder om te komen.

Als mijn vriend ziek is hetzelfde en ik ben veel thuis dan kan hij gewoon naar bed.

Mijn man is heel zelden echt ziek. Als hij in bed kruipt is het dus wel echt erg. Dat kan hij dan gewoon want ik ben 5,5 dag thuis en de rest is S bij de gastouder. Of mijn man word ziek als hij werkloos thuis zit, dan heeft hij die 1,5 dag S maar dat is te over zien.

Ik ben tot nu toe 2 keer echt goed ziek geweest sinds S er is. De eerste keer was mijn man paar dagen er voor ook flink ziek en tegen de tijd dat ik ziek werd was hij weer wat opgeknapt. Was in de kerstvakantie dus mijn man had sowieso vrij.

De tweede keer was een paar weken geleden en toen was ik wel alleen thuis en dat vond ik best zwaar. Ik zat meer op de wc dan bij S en daar voelde ik mij echt rottig onder. Hem twee slaapjes laten doen ipv 1, want dat kwam mij beter uit. Om 16:15 was mijn man weer thuis en kon ik naar bed. Gelukkig duurde dit maar 3 dagen. Als ik echt eens een goede griep krijg weet ik echt niet wat ik moet doen. Ik heb niemand achter de hand.

Veel beterschap!

Hier is het ook zo. Als ik ziek ben houd ik heel de boel nog draaiende, mijn vriend ligt zielig te zijn in de zetel.

De keer dat ik echt doodziek was, toen had ik een miskraam gehad en daardoor een baarmoederontsteking. Ik kon amper staan. Toen stond ik nog 's ochtends op om Louise klaar te maken voor het kdv.

Beterschap!

Moeders kunnen idd niet ziek zijn, ik vraag voor zo ver mogelijk hulp van de ouders maar grotendeels moet ik het alsnog zelf doen en dat is best pittig als je goed ziek bent.

Mijn vriend kan gewoon op bed liggen de hele dag als hij ziek is.

De laatste keer dat ik echt ziek was, was in mijn verlof. Toen viel ik bijna flauw aan de commode van de jongste en heb ik gevraagd of mijn man thuis wou blijven. Niet eens omdat ik te beroerd was, maar ik was doodsbang dat ik flauw zou vallen bij de kids en er niemand was.

Met mijn man is het eigenlijk nog niet voorgekomen dat hij ziek was en voor de kids moest zorgen. Maar ik denk dat ik dan wel thuis zou blijven. Andersom vind ik het ook fijn om ziek te kunnen zijn en hij thuiswerkt of iets dergelijks.

In ieder geval beterschap meid!