Het.is.een.fase.

All I can say! Hak met hetzelfde bijltje hier, maar dochter haar karakter is altijd al wel zo geweest, dus eigenlijk zijn we niet anders gewend en houden we haar vrij kort. Maar af en toe voel ik me inderdaad meer een politie agent dan mama.

Ik was er al bang voor
Het hoort natuurlijk ook wel bij de leeftijd enzo, maar soms is het zoooooo moeilijk. Voorheen ging hij altijd rustig slapen en hoorden we hem niet meer, maar hij is vanavond al 4x ofzo beneden geweest, met iedere keer weer een ander excuus: plassen, dorst, kan niet slapen, heb jeuk, het is te warm, het is te koud, enz enz.

Hier ook een kleuter die altijd erg pittig is geweest, maar momenteel ook hetbloed onder mijn nagels vandaan kan halen.
Hij heeft een grote mond, plaagt zijn broertje en wil alles wat hij heeft of doet en verder doet hij sowieso alleen maar wat hij zelf wil en hoor ik de hele dag alleen maar " ja maar IK".

Lukt het jullie om zelf rustig te blijven?
Ik vind dit momenteel erg moeilijk (komt misschien ook omdat ik ruim 33 weken zwanger ben en gewoon doodop ben).
Maar echt gezellig is het hier niet in huis. Ik hoor mezelf alleen maar mopperen. En als mijn man thuis komt krijgt hij van mij een hele opsomming wat er nou weer gebeurd is en dat maakt voor hem het thuiskomen nou ook noet bepaald leuk.

Dus tips van mijn kant kan ik je helaas niet geven.
Zou zelf soms zo graag ingefluisterd krijgen hoe ik er het beste mee om kan gaan.

Hier gaat het dus precies hetzelfde Mardie. Overal tegenin gaan, zelfs als je hem straf wilt gegen: "ik doe het lekker toch niet" of "ik ga lekker toch weer uit de hoek". Vandaag lijkt het alweer dezelfde kant op te gaan. Zou bijna blij zijn dat ik dalijk mag gaan werken
Wij vinden het beide momenteel erg moeilijk om ons geduld te bewaren. F gaat echt overal tegenin en slaat steeds vaker om zich heen in zo'n bui.

Even weer een Up voor dit topic.
Zowel mijn man als ik zaten vandaag af en toe echt met de handen in het haar.
Onze kleuter luistert gewoon niet. Meneer haat zijn eigen gagng en wat zijn ouders vinden of willen kan hem niets schelen!!
We waren vandaag een dagje weg en voelden ons af en toe echt in het openbaar voor een blok gezet.

Zoon speelt in de speeltuin en we geven aan dat we zo weer verder gaan. Hij mag nog 1x klimmen.
Vervolgens roepen we hem en hij doet gewoon net alsof hij ons niet hoort. Hij rent bij ons weg en gaat weer hoog het toestel in.
Ook bij het pannenkoekenhuis zo'n voorval. Hij mocht spelen in de speeltuin tot we gingen eten. De pannenkoek wordt gebracht en hij kont aan tafel. Dan opeens staat hij op en rent weg richting de speeltuin. Wij zijn helemaal verbaasd en roepen dat hij moet komen en eerst zijn pannenkoek moet eten. Maar meneer doet net alsof hij ons niet hoort en rent gewoon door.
In beide gevallen word ik erg boos. Ik ben dan boos omdat ik zijn gedrag niet snap. We doen zo ons best om er een leuke dag van te maken en dan gedraagt hij zich elke keer zo!!
Ik weet dan ook gewoon niet goed wat ik met zijn gedrag aan moet.

Ik probeer er achter te komen hoe we hem nou kunnen triggeten en zijn vraag om (negatieve) aandacht kunnen omzetten naar iets positiefs en gezelligs, maar ik zie het gewoon niet.
Het is momenteel gewoon heel veel gemopper en gezeur en getrek aan zijn arm om hem maar weer een beetje te laten luisteren. Dit is (natuurlijk) geen oplossing.

Het komt bij mij over als een normale kleuter. Probeer hem positief te benaderen. Voor wie doe je de leuke uitstapjes? L vindt in de dierentuin de speeltuinen vaak ook leuker dan de dieren, dus brengen we veel tijd door in de speeltuin.

Bedankt voor je reactie MrsMath.
Ik heb even wat details uit mijn bericht weggehaald. Het was mijn manier om even van me af te schrijven, maar ik vond dit toch wel de kern van het verhaal vandaag.
Ik denk dat er ook een groot stuk bij ons zelf te vinden is en onze reacties.
We hebben pittige tijden momenteel in het gezin (sterfgeval schoonvader en de komst van een baby) en man en ik zijn gewoon op.
ook gedrag van zoon zal (gedeeltelijk) voortkonen uit deze gebeurtenissen denk ik.
ik wil weer proberen meer de ik boodschap uit te spreken. Alleen hij is zo gebekt momenteel en gaat overal dwars tegen in.

Dit klinkt dan inderdaad als een wisselwerking. Hij zal zeker merken dat er vanalles aan de hand is, en het zijn ook nog erg abstracte dingen voor een kleuter, dus dat maakt het nog een stukje lastiger.
Hopelijk komen jullie als gezin in rustiger vaarwater straks als de baby er is en wordt hij dan ook automatisch weer de jongen die jullie kennen.
Succes nog met de laatste loodjes met dit weer....