Ik vind dit echt geen stom topic hoor! Ik at altijd op de bank voor de tv. Of samen met vrienden of bij familie. Niet héél bijzonder. Saai dus. Ik kan me voorstellen dat er een groot gat valt!
Verder ging ik tv kijken, vrienden uitnodigen, met vrienden weg, hardlopen.

Ik heb bijna 4 jaar alleen gewoond. Wat ik deed was sporten, series kijken, ik at regelmatig met vriedinnen, at zeker wekelijks bij mijn ouders en ging ook bijna wekelijks stappen/uit eten/borrelen. Ik was maar een paar keer per week alleen thuis en dan genoot ik er ook wel van. Lekker een pyjamadagje enzo Zal wel gek voor je zijn om weer alleen te wonen maar het went vast ook heel snel, je kunt doen en laten wat je wilt!

Na 5 jaar samengewoond te hebben vond ik het echt heel eenzaam en raar om alleen te wonen. Na een paar weken had ik mijn draai wel gevonden eigenlijk. Nu een jaar samen met mijn huidige vriend en denk nog niet eens aan samenwonen, ik vind alleen wonen nu zo heerlijk nog. Eten doe ik lekker voor de tv, in het begin at ik vaak bij mn moeder of zusje, maar nu na werk gewoon lekker chill op mn eigen bank. Lekker alles op Netflix kijken wat ik wil, zo vroeg of laat naar bed als ik wil, heerlijk. Nou was mijn ex ook wel veel te controlling hoor, ik kon echt niks goed doen, dus me niet hoeven verantwoorden is nog iedere dag een opluchting.

Ik was veel meer weg toen ik nog alleen woonde. Moet juist nog steeds wennen dat ik vaker thuis ben, zelfs als vriend er niet is. Omdat ik het bijvoorbeeld niet echt praktisch vind om om half 5/5 uur nog uitgebreid weg te gaan als hij om kwart voor 6 thuis komt om te eten. De enige momenten dat ik het vervelend vond om alleen te wonen was tijdens het eten. Koken is gewoon leuker voor meerdere personen. Aan de andere kant, koken voor 2/3 of zelfs 4 dagen wordt een stuk makkelijker als je alleen bent! (ik kon dan ook echt niet zonder vriezer, voor de restjes!) Ik at wel ongeveer 1x in de week bij m'n moeder, voor de gezelligheid. Maar ook wel eens samen met een van m'n nichtjes of vriendinnen (bij mij, of bij hun). En vaak op het werk (soms nog wel eens). En ook het moment van avondeten was een stuk minder stipt. At vaak genoeg pas rond half 8/8 uur. En ook het naar bed gaan als je zelf pas moe bent vond ik makkelijker alleen. Ik heb een heel ander ritme dan m'n vriend omdat ik in de horeca werk. Daar heb ik nog steeds wel is een beetje moeite mee. Zowel voeger uit bed, als juist vroeger in bed dan dat ik op dat moment eigenlijk wil. Juist zodat we ook eens samen wakker kunnen worden of samen kunnen gaan slapen. Soms ga ik ook wel weer uit bed als hij in slaap gevallen is.

Wat jammer dat je relatie voorbij is Winegum.

Toen ik nog alleen woonde deed ik veel van dezelfde dingen als Scandic.
Sporten, met vriendinnen afspreken, borrelen in de stad of gewoon een avond alleen op de bank series kijken.
Heerlijk vond ik het om mijn eigen gang te gaan. Moest best wennen toen ik samen ging wonen en rekening moest houden met.

Toen ik nog alleen was at ik vaak op de bank. Ik probeerde zoveel mogelijk te koken. Vooral in mijn studententijd en een tijd erna at ik standaard met een vriendin en haar vriend op woensdag samen. Dan waren we alle twee vroeg klaar met werken en dan kookte we uitgebreid.
Verder had ik zo mijn vaste avonden met sporten dus ik was de nodige avonden van huis.
Tevens nog wat vaste borrels in de maand, ik had genoeg te doen en ik voelde me niet alleen.

Thnx voor jullie reacties! Ik zal mijn weg hierin gewoon moeten vinden. Net als dat sommige van jullie hun weg ook weer moeten vinden bij het (pas) samenwonen.
Gisteravond was ik echt helemaal gesloopt, dus ging al om 20:45 ofzo naar bed. Even nog wat gelezen en ruim een half uur later lag ik al te slapen. Dat is wel lekker dat je je toch niet ergens schuldig hoeft te voelen ofzo omdat je je zo ongezellig voelt.

Hoe gaat het nu?

Om te beginnen; Alleen wonen went, echt waar!

Ik woon nu bijna 4 jaar alleen en vind het zó heerlijk! Ik zou er haast tegenop zien als ik mijn huis ooit weer met iemand moet delen...

Wel eet ik een keer of 2 per week bij mijn ouders, omdat ik een kleine eter ben en het dan zo lastig vind om voor mezelf te koken. En dan eet ik nog een keer of 3 per week op mijn werk, dus niet zo vaak thuis.
Hoe mijn dag er verder uit ziet dat verschilt... ik heb een leuke sociale kring, sport graag, maar kan ook genieten van een avond bankhangen. Lekker kijken wat jij wilt, zonder rekening te houden met iemand anders Naar bed wanneer je wilt, opstaan wanneer je wilt, eten wat jij wilt... ik vind het zo fijn om nergens verantwoording over te hoeven afleggen.

Enige wat ik vervelend vind is, om na een feestje of avondje met stelletjes, dan weer alleen thuis te komen in een leeg huis.

Verder zijn mijn dagen niet veel anders dan dat ze zouden zijn mét partner denk ik.

Voor mij was het een iets andere situatie, ging wel na 11 jaar uit elkaar, maar mijn ex was 9 van de 10 dagen en avonden toch altijd weg dus was al gewend om veel alleen te zijn. Voelde me tijdens de relatie vaak eenzamer dan daarna.

Voor mezelf koken vind ik ook lastig, sowieso om na een werkdag nog de puf vinden om te koken.. Dus vaak eet ik iets makkelijks, maar ik moet dit echt gaan veranderen.
Verder heb ik ook weinig contacten hier. Maar probeer 1 a 2x in de week 's avonds te sporten. Verder ben ik 99 van de 100 avonden gewoon alleen, tv aan, laptop aan etc.
Ik vind het heerlijk, vooral ook omdat ik uit een slechte relatie kwam en ik me dus nu minder eenzaam voel. Nu ben ik tenminste ook echt alleen en kan ik doen en laten wat ik wil.

Je kan je avonden wel helemaal vol gaan plannen, maar ik denk dat het ook echt goed voor je is om te leren alleen te zijn. En dat is enorm wennen en soms inderdaad heel klote. Maar je gaat je weg daarin wel vinden!
Misschien kan je standaard een avondje (om de week) met een vriendin inplannen om samen te eten en te koken.
En grote hoeveelheden koken, dus dat je er nog een dag extra van kan eten. Dan hoef je dus maar 3 a 4 dagen van de 7 te koken.
En als je je wel verveelt kan je inderdaad eens kijken voor vrijwilligerswerk een avondje in de week. Misschien kan je bij een verzorgingstehuis meedraaien een avondje, dat je ook mee eet met de mensen daar bijvoorbeeld.

Thnx voor jullie reacties. Ik ben nog niet veel (alleen) thuis geweest de laatste tijd, plus dat ik nog helemaal geen ritme e.d. heb opgebouwd. Ik doe gewoon waar ik zin in heb en leef een beetje bij de dag.
Tot nu toe gaat het wel moet ik zeggen.

Het verdriet en gemis rondom mijn ex en de situatie daaromheen begint wel steeds meer te komen en dat is wel lastig, maar uiteraard wel begrijpelijk en logisch dat dat komt.

Ik herken het wel wat je zegt, Sawadee, dat je makkelijk iets omdat je geen puf hebt om te koken. Zo ben ik ook wel en dat is eigenlijk wel zonde. Sowieso zorg ik niet heel erg goed voor mezelf de laatste tijd. Eet slecht/verzorg me minder etc. Heb er gewoon even geen zin in allemaal. Maar daardoor ga je je sowieso niet beter voelen natuurlijk.

Ik doe al vrijwilligerswerk, eens in de 2/3 weken een avondje ongeveer. Ik eet niet mee, maar ben dan wel een avond op pad en dat is ook wel leuk. Doe ik al een aantal jaren en dat wil ik er wel in blijven houden. Misschien richting de wintermaanden weer wat meer oppakken en verhogen naar eens per week bijvoorbeeld. Houdt me ook weer van de straat. Maar wil eerst een beetje mijn draai gevonden hebben voordat ik iets toezeg waar ik later misschien toch niet genoeg energie voor kan vinden.

Wat jammer dat je relatie over is Winegum. Ik snap heel goed dat het erg wennen is om alleen te wonen. Ik ben niet heel lang vrijgezel geweest maar ik weet nog wel dat ik het ook erg moeilijk vond om ineens alleen de avonden door te brengen. Ik had mijn kinderen wel maar die waren 's avonds naar bed en ik kon dan ook niet weg. Heb toen eerst veel bij mijn ouders geslapen met de kinderen om het grootste verdriet te verwerken. Later at ik eens per week bij mijn ouders.
Ik woon sinds kort officieel weer samen en merk nu dat ik de avonden alleen wel eens mis .

Ik denk dat je hier echt wel je weg in gaat vinden. Inderdaad gewoon lekker bij de dag leven en het beste voor jezelf maken van de dag. En opeens ga je merken dat je niet meer per dag leeft maar per week enzovoort. Of dat je leuke dingen wilt gaan doen enzo. Over een maand voel je je al stukken beter dan nu, aan dat soort dingen hield ik me toen vast.