Urban Naked schreef:Ik vind het wel meevallen. Ik denk dat ik ook makkelijke kinderen heb. Gecombineerd met dat ik zelf dingen niet snel een ramp vind. Ik hou m'n common sense erbij en de dingen lopen wel.
2 kinderen is iets pittiger maar daar was ik op voorbereid en ik vind het minder heftig dan ik bij anderen lees
Meneer de Uil schreef:Ik denk niet perse dat ik over dingen te makkelijk dacht. Wel valt het me tegen hoe ik zelf met dingen omga. Ik ben een denker, analyseer alles, wil overal het waarom van weten en ben onwijs onzeker. In combinatie met een baby die zelf niet eens altijd weet wat er is, vind ik dat wel erg pittig, heel erg pittig soms.
Ava schreef:Ik begreep voor ik moeder werd begreep niet dat mensen depressief konden worden na een bevalling. Helaas heb ik het aan de lijve ondervonden dat het dus wel gaat. Het is net een sluipmoordenaar die je van binnen uit elkaar haalt. Die periode is echt een paar zwarte bladzijden in mijn leven.
Ook de me-time die je amper hebt. Ik dacht echt dat het wel mee viel maar helaas. Ik denk dat ik mezelf in de afgelopen 6 jaar niet echt keer écht heb kunnen ontspannen. Die mama radar blijft maar aanstaan ook al zit je 150 km verderop samen met je man te genieten van een weekend weg.
Geel schreef:Dit wil je mss niet horen en het klinkt ook wel vervelend, maar ik wil gewoon eerlijk zijn: ik vind het best wel tegenvallen. Ik dacht een hoop te weten, maar wist juist heel veel praktische dingen niet: ritme van een baby, slaap, drinken, cc's, hoe omgaan met prikkels enz enz. Verder dacht ik dat je nog best wat tijd voor jezelf over zou hebben. Maar dat is bij mij niet echt zo. Mijn leven bestaat al vier maanden uit overdag voor Maria zorgen, koken, opruimen en dan zelf zorgen dat ik zoveel mogelijk slaap krijg. En ook al heb ik even tijd voor mezelf: er is een soort magneet tussen mij en Maria waardoor het me slecht lukt om écht te ontspannen. De tijd voor jezelf wordt nl bijna altijd onderbroken. En dan móet jij gaan. Er is niemand anders die het doet. Die onontkomelijke verantwoordelijkheid, die had ik nooit kunnen weten.
Bazinga schreef:Ava, ik denk dat je dan zelf doet eigenlijk. Ik denk echt regelmatig aan mn kind maar als hij bij opa of oma is, zit ik met een gerust gevoel met mn gat op de bank, hoor. Heb je dan geen vertrouwen in de opvang?
En tijd voor jezelf moet je gewoon vrijmaken, heel simpel. Niemand dwingt je toch om 24/7 met je kind bezig te zijn?
Bovendien geniet ik ook van de kleine momenten: Tobias slaapt max. 21.00 dus de rest van de avond kunnen we ontspannen! Soms is dat door meteen naar bed te gaan maar vaker kijken we een film of serie, ga ik lekker uitgebreid douchen enz.
Geel schreef:Dat wat Ava heeft, heb ik ook wel een beetje. Dat omhoog schieten bij een kik. Zodra ik haar hoor, sta ik aan. Dat is ook wel een beetje zo gegroeid door die korte slaapjes overdag. In het begin ging ik vrolijk en vrij lekker douchen. Maar dan stond ik met ingesopt haar en dan begon ze te huilen. En als dat een keer of tien gebeurt dan word je vanzelf alerter, meer aangespannen, altijd klaar voor de start.
Geel schreef:Dat wat Ava heeft, heb ik ook wel een beetje. Dat omhoog schieten bij een kik. Zodra ik haar hoor, sta ik aan. Dat is ook wel een beetje zo gegroeid door die korte slaapjes overdag. In het begin ging ik vrolijk en vrij lekker douchen. Maar dan stond ik met ingesopt haar en dan begon ze te huilen. En als dat een keer of tien gebeurt dan word je vanzelf alerter, meer aangespannen, altijd klaar voor de start.
Spencer schreef:Ik vind het allemaal best meevallen eigenlijk. Ik heb nooit het idee dat ik geen tijd heb ofzo.
Sunshine86 schreef:Spencer schreef:Ik vind het allemaal best meevallen eigenlijk. Ik heb nooit het idee dat ik geen tijd heb ofzo.
Hier ben ik zelf echt zo benieuwd naar. Iedereen in mijn omgeving zegt steeds maar, dat ik straks voor niets of niemand meer tijd heb..
Yadira schreef:Sunshine86 schreef:Spencer schreef:Ik vind het allemaal best meevallen eigenlijk. Ik heb nooit het idee dat ik geen tijd heb ofzo.
Hier ben ik zelf echt zo benieuwd naar. Iedereen in mijn omgeving zegt steeds maar, dat ik straks voor niets of niemand meer tijd heb..
Ik vraag me af waarom mensen dat zeggen. Ik word daar echt een beetje bang van altijd.
Gelukkig zie en hoor ik in m`n omgeving van moeders heel andere verhalen.
Terug naar Zwangerschap & kinderen
Gebruikers in dit forum: Geen geregistreerde gebruikers