Verlatingsangst in de nacht

17 Jul 2016 08:47 door Lady

Wat vervelend Carrie! Is ze nu zo'n tien maanden? D heeft toen wel een week of zes bij ons in bed geslapen, uit pure wanhoop omdat hij alles bij elkaar schreeuwde anders. Net zoals I ging hij dan eerst keten en spelen maar uiteindelijk ging hij na vijftien minuten altijd lekker liggen (vaak tegen mij aan :love:

) en viel dan voor de rest van de nacht in slaap. Misschien toch nog eens proberen? Wij hadden D tussen ons in liggen, zo hoog mogelijk tussen onze hoofdkussens zeg maar. Klinkt veel enger dan het in werkelijkheid is.

17 Jul 2016 10:34 door Anoniem301

Ja misschien nog een keer een poging wagen Lady. Vannacht tot 5.00 met haar bezig geweest, ze wilde gewoon niet slapen. Ongelooflijk, hoe houdt ze dat vol. We zijn kapot. Ze is nu bij m'n moeder, even een beetje bijkomen.

Ze is bijna 8 maanden trouwens Lady. Hoop niet dat het 6 weken gaat duren dit :palm:

maarja, zou zomaar kunnen natuurlijk. Zit er wel over te denken om als ik zeker weet dat ze geen pijn heeft ik haar toch een keer ga laten huilen? Hou er helemaal niet van, maar dit is ook geen doen. Wil morgen even net haar langs de dokter om haar oortjes na te laten kijken. Maar ze lijkt echt geen pijn te hebben.

17 Jul 2016 10:49 door ChiQ

Uit pure wanhoop, en zelf meehuilend op de bank met mijn handen tegen mijn oren hebben we Julian laten huilen. Niéts hielp. Echt niets. Bij ons in bed niet, wiegen niet, erbij blijven niet. Hij heeft de eerste avond 45 minuten gehuild, gekrijst.. Dat was een avond in de week dat mijn man naar Canada was en ik dacht ik ga hem laten huilen, ik durfde op t laatst niet eens te slapen omdat op het moment dat ik in slaap was hij weer krijsend wakker werd waardoor ik nog moeier was dan niet slapen. Ik lag die nacht alsnog wakker van schuldgevoel maar daarna was t over.

17 Jul 2016 10:58 door Parel

Hier was laten huilen ook altijd dé oplossing. Vaak als ze dan 1x echt alles eruit gooien, had ze het de volgende keer door dat het niet werkte en ging ze steeds makkelijker slapen.

17 Jul 2016 11:03 door Meneer de Uil

Ik vond dat laten huilen ook verschrikkelijk, maar op een gegeven moment wisten we het anders ook niet meer. We hadden alles gecontroleerd en wisten eigenlijk ook wel heel zeker dat ze geen pijn had. Bij ons was ze ook niet rustiger dus we zagen geen andere oplossing dan laten krijsen. Echt verschrikkelijk, maar het wordt wel stil uiteindelijk. Terwijl we anders dus uren bezig zijn.

Komende dagen ben ik alleen met haar omdat vriend naar het buitenland moet en ik zie er zo wel erg tegenop. Hopen dat het goed gaat!

17 Jul 2016 11:08 door Anoniem301

ChiQ schreef:Uit pure wanhoop, en zelf meehuilend op de bank met mijn handen tegen mijn oren hebben we Julian laten huilen. Niéts hielp. Echt niets. Bij ons in bed niet, wiegen niet, erbij blijven niet. Hij heeft de eerste avond 45 minuten gehuild, gekrijst.. Dat was een avond in de week dat mijn man naar Canada was en ik dacht ik ga hem laten huilen, ik durfde op t laatst niet eens te slapen omdat op het moment dat ik in slaap was hij weer krijsend wakker werd waardoor ik nog moeier was dan niet slapen. Ik lag die nacht alsnog wakker van schuldgevoel maar daarna was t over.

Oh wat heftig. Ja dat ze dan eindelijk in slaap vallen om na 5 minuten weer hysterisch wakker te worden, vreselijk!

Dus je hebt dat die nacht gedaan en de volgende nacht ging hij gewoon meteen slapen bedoel je?

17 Jul 2016 11:09 door Anoniem301

Parel schreef:Hier was laten huilen ook altijd dé oplossing. Vaak als ze dan 1x echt alles eruit gooien, had ze het de volgende keer door dat het niet werkte en ging ze steeds makkelijker slapen.

Weet je nog hoe lang dat ongeveer heeft geduurd?

17 Jul 2016 11:09 door Anoniem301

Meneer de Uil schreef:Ik vond dat laten huilen ook verschrikkelijk, maar op een gegeven moment wisten we het anders ook niet meer. We hadden alles gecontroleerd en wisten eigenlijk ook wel heel zeker dat ze geen pijn had. Bij ons was ze ook niet rustiger dus we zagen geen andere oplossing dan laten krijsen. Echt verschrikkelijk, maar het wordt wel stil uiteindelijk. Terwijl we anders dus uren bezig zijn.

Komende dagen ben ik alleen met haar omdat vriend naar het buitenland moet en ik zie er zo wel erg tegenop. Hopen dat het goed gaat!

Oh dat snap ik heel goed dat je daar tegenop ziet! Ik ga voor je duimen dat het goed gaat!

17 Jul 2016 11:21 door ChiQ

Nou ik was die week dus alleen en ik was zo moe dat ik dacht: of het is huilen tot ie moe wordt en in slaap valt of ik sta zelf niet meer voor de gevolgen in. Hij was toen 9 maanden en elke avond was het klooien. Huilen, meteen al als hii zijn kamer zag, mijn man en ik foeterden elkaar op een gegeven moment ook uit, frustratie en onmacht. Zaten we weer met hem tot 23:00 te k*tten. Ik was ook jaloers dan mijn man wegging (ookal is het voor zaken..) maar ik dacht nee dit ga ik niet doen. Je moeder hart gaat helemaal kapot, vooral daarna dat ik zelf naar boven ging en hij nog van die snikken had terwijl hij sliep maar daarna piepte hij wel wat maar daarna sliep hij. Ja ik vond het zielig, ja ik vond het echt heartchrushing dat hij misschien wel dacht dat hij verlaten was maar als het zo doorging zou ik hem ook verlaten :smile:

Succes Carrie, het is echt een verschrikkelijk gebeuren als je kind niet rustig inslaapt en jij dus als een brok stress bent en ook nog moet werken.

17 Jul 2016 11:25 door Trui

Och wat vervelend hé?
Hier ook, zelfde gevoel als chiq, de jongens na een maand of 9/10 laten huilen. Ze bleven bezig midden in de nacht, nachtenlang. We hebben toen tegen elkaar gezegd, we geven het 3 nachten. Als er na 3 nachten geen verschil is stoppen we ermee (met het laten huilen dus) maar als het verminderd zetten we nog een nachtje door. En inderdaad, de eerste nacht hebben ze heel lang gekrijst, 2e nacht begonnen ze om dezelfde tijd weer maar was het na 45 minuten stil en na de 3e nacht hebben ze nooit meer zo ellendig lang overstuur gekrijst (muv tandjes, ziek zijn, jeuk etc).

Het ging erg tegen mijn gevoel in,maar het kon gewoon niet langer. Het hielp mij wel te beseffen dat ook zij meer hadden aan 3 nachten huilen maar daarna een goede nachtrust dan nog maandenlang zo doorploeteren met elkaar.

17 Jul 2016 14:48 door Boerenkool

Hier is laten huilen ook altijd de oplossing geweest. En ja, dat duurde de eerste x een uur. En nu nog heeft dochter periodes dat ze het weer probeert. De eerste 2 nachten willen we er nog wel in mee gaan als ze niet ziek is. De derde n8 weten we gewoon dat het een fase van proberen is. En laten we haar huilen. Zelfde met zoon.

Die sliep tot 7 maanden niet door. We durfden hem niet te laten huilen omdat we bang waren dat dochter dan een slechte nacht ou hebben. Uiteindelijk wel gedaan en na 2 nachten sliep hij ook door. Paar weken terug begon het weer opnieuw en hebben we hem ook weer laten huilen. Nu sliepen beiden kinderen vanmorgen zelfs uit tot 9 uur.

17 Jul 2016 19:47 door Anoniem250

mzcharlotte schreef:Mijn zoon werd 's nachts ook veel wakker. Op een gegeven moment was hij ook klaarwakker en ging tevreden om zich heen zitten kijken, ook bij ons op bed. Man sliep dan verder, maar ook ik gunde mijn lijf zo zovee mogelijk rust. Ook als hij zat te keten. Ik legde hem ook steeds neer. Het ging vlug beter met snel terug inslapen, maar hij heeft tot twee jaar bij ons geslapen. En na de verhuizing ook weer 2,5 week. Ik denk bij hem dat het een gevoel van onveiligheid was.

Ik heb exact hetzelfde gedaan. Bij mij in bed. Na 15 min niet reageren op spelen, vielen ze dan naast mij in slaap. Ik heb ze altijd in hun eigen bed in slaap kunnen laten vallen, maar in de nacht werden ze huilend wakker. Ze waren dan echt verdrietig en overstuur. Daardoor had ik ook het idee dat ze zich niet veilig en geborgen voelden en bij mij in bed wel. Ze zijn nu anderhalf en slapen nu in hun eigen bed. Ik moet er nog wel een paar keer uit s nachts, maar aai over de bol is nu voldoende. Als ze bij het inslapen huilen, dat gebeurt niet zo vaak, dan laat ik ze huilen, maar ga elke 10 min kijken. Of ga strijken voor hun deur ofzo en dan zing ik wat. Dan zijn ze meestal binnen half uur wel in slaap.

17 Jul 2016 22:16 door Minx

Hier ook hetzelfde als bij hg mzc. Als hij midden in de nacht wakker wordt en dan wil spelen prima ga je gang maar ga er niet vanuit dat ik mee speel. Wij slapen nog op dezelfde kamer dus hij kan mij altijd zien. Vaak zet ik hem dan wel voor de veiligheid in zijn eigen bed neer want bij mij ik bed gaat hij met kabels spelen en de tv enzo. Geef hem een puzzel die mikt hij 9/10 helemaal uit zijn bed vervolgens de knuffels er achteraan en gaat dan weer slapen. Alleen laten huilen is voor mij ook geen optie. Ik wil dat hij weet dat ik er ben. Inmiddels valt hij best wel makkelijk en snel in slaap. Als ik weg zou lopen wordt hij inderdaad behoorlijk hysterisch en is dan echt aan het snikken en verdrietig. Als ik er bij blijf vooral mopperen. Ook al word ik er soms helemaal tureluurs van ik blijf altijd denken: hij heeft mij nu nodig ik moet hem dat stukje veiligheid geven. Hij is nog jong is nog dingen aan het leren en in een noodsituatie kan hij zichzelf nog niet redden. Dat we tegenwoordig zo veilig leven dat de noodsituatie (waarschijnlijk) niet komt dat snapt hij niet want heel veel gaat nu nog op instinct.

18 Jul 2016 08:32 door minoessepoes

Wij hebben zo'n lampje standaard in het stopcontact zitten, die gaat vanzelf aan als het donker wordt en nemen we ook altijd mee als hij ergens anders slaapt, zodat het altijd herkenbaar is voor hem en dus ook een soort van veiligheid bied.https://www.google.nl/search?q=projecto ... 49I6ZNM%3A Daarnaast heeft hij altijd zijn speentje en knuffeltje in zijn bed en doen we elke avond hetzelfde ritueel voor het slapen gaan.

Ik denk dat niet veel kinderen doorslapen, de meeste volwassenen worden ook elke nacht wel een keer of meerdere keren wakker. Maar het is belangrijk dat ze zelf weer leren om weer verder te kunnen slapen zonder hulp.

Wij zijn al vrij snel begonnen om hem dat te leren. Als hij huilt gaan we naar hem toe, speentje terug geven, aai over zijn bol en gaan weer ( als we uitgesloten hebben dat er verder niks aan de hand is). Dan huilt hij misschien wel, maar hij weet dat we er zijn, we praten niet tegen hem, doen geen lamp aan, niet wiegen, niks om het een "feestje" te maken. Maar we blijven wel terug gaan om de paar minuten. Ik wil dat hij weet dat we er zijn, dat hij veilig is, maar hem niet zijn "zin" geven, 's nachts slapen we. Binnen een week hoorde we hem niet meer 's nachts.
Hij slaapt inmiddels al ruim een jaar door, als hij heel sporadisch een keer wakker wordt dan is er iets en dan reageren we daar ook meteen op.

Vrienden van mij hadden een kindje wat al een jaar lang niet sliep, soms moesten ze er 10 keer per nacht uit en vooral de vader vond het onverwachte aspect vreselijk ( hoe lang zullen we vannacht kunnen slapen, hoe vaak wordt hij wakker, als ik nu ga liggen moet ik er dan over een minuut weer uit?). Door het slaapgebrek stond de relatie echt onder spanning en vader was bijvoorbeeld ook bang om een keer wakker te worden tegen de vangrail aangezien hij veel voor zijn werk op de weg zit. Nadat ze met deze methode begonnen zijn op zaterdag, sliep het kindje op woensdag "door", terwijl hij dat zijn hele leven nog niet gedaan had.

18 Jul 2016 09:25 door Salome

Oh poeh dat niet slapen geeft bij ons ook zoveel frustraties. Nu moet T binnenkort geopereerd worden aan zijn liesbreuk dus we weten wel waarom hij zoveel perst en huilt maar jeetje.. afgelopen weekend hadden wij allebei zo'n kort lontje.
Hoe erg ik het ook vind, we laten hem nu wel even huilen. We houden nu eens strak schema aan met zijn voedingen zodat hij om 23:00 u zijn laatste fles krijgt, want anders is het echt niet te doen.
Áfgelopen week zat ik om 1 uur, 3 uur, half 5 met hem beneden.

18 Jul 2016 10:25 door Isabel_

Jouw zoontje is toch 2 maanden oud Salome? Dan is het echt nog heel normaal dat hij meerdere keren per nacht wakker is. Krijgt hij geen nachtvoeding meer? Pittig is het wel! :hug:

Mijn oudste dochter sliep al snel door als baby maar werd zeker een half jaar nog 10-15 keer per nacht wakker zodra ze haar speentje verloor. Wij gaven haar dan haar speentje en een aai over haar bol en ze sliep dan wel meteen weer in. Was voor ons ook wel slopend. Ze heeft met periodes moeite gehad met inslapen en huilde dan ook. Wij laten haar maximaal vijf minuten huilen en dan gaan we naar haar toe. Als we haar uit bed haalden kregen we haar met geen mogelijkheid er meer in en bij ons in bed kan ze niet slapen. Rond de leeftijd van 8 maanden hielp het wel als ik boven nog wat ging opruimen ofzo. Vervelend Carrie!

18 Jul 2016 12:10 door Salome

Isabel_ schreef:Jouw zoontje is toch 2 maanden oud Salome? Dan is het echt nog heel normaal dat hij meerdere keren per nacht wakker is. Krijgt hij geen nachtvoeding meer? Pittig is het wel!

Mijn oudste dochter sliep al snel door als baby maar werd zeker een half jaar nog 10-15 keer per nacht wakker zodra ze haar speentje verloor. Wij gaven haar dan haar speentje en een aai over haar bol en ze sliep dan wel meteen weer in. Was voor ons ook wel slopend. Ze heeft met periodes moeite gehad met inslapen en huilde dan ook. Wij laten haar maximaal vijf minuten huilen en dan gaan we naar haar toe. Als we haar uit bed haalden kregen we haar met geen mogelijkheid er meer in en bij ons in bed kan ze niet slapen. Rond de leeftijd van 8 maanden hielp het wel als ik boven nog wat ging opruimen ofzo. Vervelend Carrie!

Ja ik bedoelde meer: hij krijgt om 23:00 zijn laatste fles van de dag. Dan komt hij rond 03:00 wel weer hoor.. maar als we al eerder die fles geven dan moeten we er 2x uit 's nachts.. en we zijn bijna een uur per keer bezig met hem voordat hij slaapt

18 Jul 2016 15:13 door Meneer de Uil

S krijst in de middagen ook alles bij elkaar tegenwoordig. Iemand daar ervaring mee? Heeft ze amper 45min geslapen en wordt dan 'wakker'. Ga ik na 5min huilen kijken, geef de tut terug als ze die kwijt is en een aai over haar bol en dan begint het gekrijs. In mijn ogen is ze nog moe, maar slapen ho maar. Ik laat haar hooguit een kwartier zo huilen..langer vind ik echt heel moeilijk.
Met gevolg dat ze dus eigenlijk nog een extra slaap moet doen, maar daar heeft ze meestal ook geen zin in. Zit je dus met een moe en sacherijnig kind.

Iemand tips waardoor die middagslaap wat langer duurt? En ze niet zo paniekerig doet?

18 Jul 2016 22:28 door Anoniem168

Meneer de Uil schreef:S krijst in de middagen ook alles bij elkaar tegenwoordig. Iemand daar ervaring mee? Heeft ze amper 45min geslapen en wordt dan 'wakker'. Ga ik na 5min huilen kijken, geef de tut terug als ze die kwijt is en een aai over haar bol en dan begint het gekrijs. In mijn ogen is ze nog moe, maar slapen ho maar. Ik laat haar hooguit een kwartier zo huilen..langer vind ik echt heel moeilijk.
Met gevolg dat ze dus eigenlijk nog een extra slaap moet doen, maar daar heeft ze meestal ook geen zin in. Zit je dus met een moe en sacherijnig kind.

Iemand tips waardoor die middagslaap wat langer duurt? En ze niet zo paniekerig doet?

Ja, zoon heeft dit in fases ook gehad. Ik liet hem niet huilen maar ging direct bij het eerste huiltje snel een speen terugstoppen, haha. Soms hielp dat soms niet. Als hij langer dan een minuut of 10-15 bleef huilen haalde ik hem eruit en probeerde ik het later op de dag nog een keer. Dat lukte inderdaad ook lang niet altijd maar ik vond het belangrijker dat hij 's nachts goed sliep en overdag liet ik het maar een beetje los. Het ging steeds na een week of twee ook weer over, maar hij heeft zo'n fase wel een paar keer gehad.

Voor de nacht hanteerden wij exact hetzelfde principe als Minoessepoes. Dat heeft hier ook goed gewerkt. Licht uit laten (of klein nachtlampje aan), niet praten, wel steeds even een aai of kus en een speen teruggeven en elke paar minuten herhalen. Zo zijn er nachten geweest dat ik dit een uur achter elkaar aan het doen was (ik bleef zelfs maar op de overloop soms, haha) maar na een paar nachten was het dan ook klaar of sterk verbeterd. Uitzondering als hij heftig gedroomd had (vanaf een maand of 10 gebeurde dat wel). Dan moesten we hem juist even goed wakker maken, herhaalden we na wat troosten het slaapritueel en viel hij meestal direct weer goed in slaap.

19 Jul 2016 06:52 door Meneer de Uil

Dankje Kiatu, dat is eigenlijk ook wel hoe ik het doe. Ik wacht even of er na de eerste snikken er nog meer volgen (soms slaapt ze dan namelijk meteen weer), maar in de middag is dat meestal wel zo en dan ga ik ook meteen naar boven. Vervolgens wacht ik ook max 15 min en haal haar er dan uit om daarna maar te zien hoe het gaat. Vindt de nachten inderdaad ook belangrijker.

19 Jul 2016 08:25 door Dikkie Dik

Er zijn al veel tips gegeven.
Echt iets nieuws heb ik niet toe te voegen.

http://www.oudersvannu.nl/bloggers/jasp ... oor-nacht/

Ik kwam vanochtend deze blog tegen en moest meteen aan dit topic denken.

Je bent niet alleen. Zie het als een hart onder de riem.

19 Jul 2016 10:27 door Anoniem301

Lief Dikkie Dik! Heftig om zo te lezen joh. Dat is een gevoel dat wij ook wel eens hebben ja. Niet leuk.

Mijn man en ik hebben afgesproken om haar te laten huilen. Gisteren begonnen: na het eten nog gewandeld, gespeeld, flesje, rustig naar bed gebracht, ze was zelf ook rustig en ontspannen. Tot ik haar in haar bedje legde, toen was het huilen geblazen. Met pijn in mijn hart naar beneden gegaan en heb haar laten huilen. Ze heeft het een uur volgehouden, toen is ze gaan slapen.

De laatste (pap)fles om 23.00, toen heeft ze 3 minuten gehuild en is gaan slapen. Vannacht nog zo'n 6 keer 'gepiept' noem ik dat altijd, maar ze heeft geslapen, de hele nacht! En om 6.45 heb ik haar wakker gemaakt.

Vroeger deed ik dat trouwens ook hoor, als ze huilde in de nacht deed ik haar speen erin, aai over d'r bol en dan sliep ze weer verder. Soms wel 20 keer per nacht. Maar nu ineens sinds die verlatingsangst volstond dat niet meer. En ik wil ook graag dat ze weet dat we er voor haar zijn, maar het is een keer klaar. Dit lijkt nu de oplossing te zijn, dus ben wel opgelucht.

19 Jul 2016 10:32 door Elliot

Wat fijn dat het lijkt te helpen Carrie, ik kan me je frustratie/wanhoop zo goed voorstellen! Mijn neefje heeft ook zo'n periode gehad dat hij maar bleef huilen als je hem in bed legde. Ik heb tijdens het oppassen wel eens de stofzuiger aangezet voor de slaapkamerdeur om het gehuil maar niet te horen. Ik voelde me zo rot door dat gehuil, kon zelf wel janken. En dat was nog niet eens m'n eigen kind! De stofzuiger leek trouwens wel te helpen, als ik hem na een half uurtje ofzo weer uitzette sliep hij altijd als een roosje.
Hopelijk slaapt jullie dochter vannacht weer zo goed en slaapt ze ook sneller in zonder te huilen.

19 Jul 2016 10:32 door Meneer de Uil

Ben je met die keren 'piepen' ook nog terug gemoeten, of viel ze vanzelf weer in slaap?
Super fijn in ieder geval dat ze zo goed heeft geslapen. En dat laten huilen doet pijn inderdaad, maar hopelijk helpt het haar uiteindelijk ook.

19 Jul 2016 11:03 door Anoniem301

Meneer de Uil schreef:Ben je met die keren 'piepen' ook nog terug gemoeten, of viel ze vanzelf weer in slaap?
Super fijn in ieder geval dat ze zo goed heeft geslapen. En dat laten huilen doet pijn inderdaad, maar hopelijk helpt het haar uiteindelijk ook.

Ja precies, zoals iemand hierboven al schreef: zij heeft er ook meer aan als ze een goede nachtrust heeft i.p.v. elke keer zo te moeten huilen en aanmodderen.

Nee ik hoefde er niet uit, ik luister altijd naar wat voor soort huiltje het is, en ze viel vannacht vanzelf weer in slaap. Als ze vannacht weer zo overstuur ging huilen is mijn eerste handeling natuurlijk naar haar toe gaan, haar troosten, luier checken, kijken of ze wat water wil, geen pijn heeft, enz. Als ik haar dan terug in bed leg en ze was weer gaan huilen dan was ik weer weggelopen en haar gaan laten huilen. Was vannacht niet nodig gelukkig!

Tnx Elliot! Ja het is echt pittig soms hoor. Maar het is voor haar (en ons) eigen bestwil denk ik dan maar!

Welkom op Zeg maar Yes!

Verlatingsangst in de nacht

Re: Verlatingsangst in de nacht

Re: Verlatingsangst in de nacht

Re: Verlatingsangst in de nacht

Re: Verlatingsangst in de nacht

Re: Verlatingsangst in de nacht

Re: Verlatingsangst in de nacht

Re: Verlatingsangst in de nacht

Re: Verlatingsangst in de nacht

Re: Verlatingsangst in de nacht

Re: Verlatingsangst in de nacht

Re: Verlatingsangst in de nacht

Re: Verlatingsangst in de nacht

Re: Verlatingsangst in de nacht

Re: Verlatingsangst in de nacht

Re: Verlatingsangst in de nacht

Re: Verlatingsangst in de nacht

Re: Verlatingsangst in de nacht

Re: Verlatingsangst in de nacht

Re: Verlatingsangst in de nacht

Re: Verlatingsangst in de nacht

Re: Verlatingsangst in de nacht

Re: Verlatingsangst in de nacht

Re: Verlatingsangst in de nacht

Re: Verlatingsangst in de nacht

Re: Verlatingsangst in de nacht

Wie is er online?