Goedkeuring/afkeuring door ouders
- Ik ben vroeger een keer gestopt met een opleiding, daarna moest ik van ze een bepaalde opleiding doen en afmaken anders zouden ze niet meer voor me betalen. Inmiddels werk ik jaren in dit vakgebied en vind ik het vreselijk, ik wil me om laten scholen. Dit keuren ze ontzettend af want het is onnodig, mijn beroep is prima, overal is wat, etc. Vandaag op verjaardag zaten ze er weer leuk over te praten terwijl ik in de keuken stond 'Ja maar X (ik) verzint altijd weer wat!'
- Ik wil (nog?) geen kinderen, onverstandig, nu ben ik nog jong, straks lukt het niet, etc.
- Iedere keer dat ik van baan ben veranderd (twee keer tot nu toe) een hele tirade over van alles en nogwat dat ik het ab-so-luut niet moet doen.
- Ik denk al een tijd (jaren) over een tattoo, ik lijk wel gek, verminking van je lichaam, zo ongezond, staat aso en noem maar op.
- We willen een andere auto kopen, weer reageren ze veroordelend, want het is niet nodig en zo zonde van het geld etc etc.
Ik merk gewoon dat het me steeds meer tegen begint te staan. Ik heb vroeger aardig wat achtergehouden voor mijn ouders (roken, drank, vriendjes, scharrels etc) en ik baal erg gewoon van dat ze me niet accepteren zoals ik ben en ze geen respect hebben voor mijn keuzes. Ookal zou ik 100x op mijn bek gaan, dan is het mijn verantwoordelijkheid aangezien ik volwassen ben.
Is er iemand die zich hier in herkent en hoe ga jij hier mee om?