Welkom op Zeg maar Yes!

Waar het Yesforum stopte gaan wij door. Meld je nu ook aan en klets mee! Om deel te nemen aan een discussie op het forum moet je jezelf registreren. Hier kun je kletsen over alles wat je bezig houdt. Je kunt een discussie starten of reageren op andere topics. Wanneer je een nieuw topic opent, zorg er dan voor dat je dit in de juiste pijler doet, anders heb je kans dat deze door een van de burgemeesters wordt verplaatst. Zorg er ook voor dat je je aan de regels houdt. Deze kun je teruglezen in de Moderatortopics. Vragen of klachten over een topic? Stel of meld deze dan in het moderatortopic van de desbetreffende pijler of via de button met het uitroepteken in het topic zelf. Daarnaast kun je de burgemeesters ook een PM of een mail sturen naar het mailadres: zegmaaryes@gmail.com. Veel forumplezier!  


Goedkeuring/afkeuring door ouders

<<

Scandic

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 4358

Geregistreerd: 22 Feb 2015 14:56

Woonplaats: Noord-Holland

Bericht 09 Jul 2016 21:33

Goedkeuring/afkeuring door ouders

Ik merk dat ik het de laatste tijd er erg moeilijk mee heb hoe mijn ouders reageren op mijn keuzes. Om een paar voorbeelden te noemen:

- Ik ben vroeger een keer gestopt met een opleiding, daarna moest ik van ze een bepaalde opleiding doen en afmaken anders zouden ze niet meer voor me betalen. Inmiddels werk ik jaren in dit vakgebied en vind ik het vreselijk, ik wil me om laten scholen. Dit keuren ze ontzettend af want het is onnodig, mijn beroep is prima, overal is wat, etc. Vandaag op verjaardag zaten ze er weer leuk over te praten terwijl ik in de keuken stond 'Ja maar X (ik) verzint altijd weer wat!'
- Ik wil (nog?) geen kinderen, onverstandig, nu ben ik nog jong, straks lukt het niet, etc.
- Iedere keer dat ik van baan ben veranderd (twee keer tot nu toe) een hele tirade over van alles en nogwat dat ik het ab-so-luut niet moet doen.
- Ik denk al een tijd (jaren) over een tattoo, ik lijk wel gek, verminking van je lichaam, zo ongezond, staat aso en noem maar op.
- We willen een andere auto kopen, weer reageren ze veroordelend, want het is niet nodig en zo zonde van het geld etc etc.

Ik merk gewoon dat het me steeds meer tegen begint te staan. Ik heb vroeger aardig wat achtergehouden voor mijn ouders (roken, drank, vriendjes, scharrels etc) en ik baal erg gewoon van dat ze me niet accepteren zoals ik ben en ze geen respect hebben voor mijn keuzes. Ookal zou ik 100x op mijn bek gaan, dan is het mijn verantwoordelijkheid aangezien ik volwassen ben.

Is er iemand die zich hier in herkent en hoe ga jij hier mee om?
<<

Fantine

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 3718

Geregistreerd: 01 Jan 2015 12:05

Bericht 09 Jul 2016 22:13

Re: Goedkeuring/afkeuring door ouders

Ene oor in andere oor uit. Waarom trek je je als volwassene hiet zoveel van aan? Je moet nog tot sowieso je 67e werken. Waarom werk je er nog? Je ouders zouden inmiddels niet meer zo'n invloed moeten hebben. Heb je jouw gevoelens ooit weleens uitgesproken naar ze?
<<

Marin

Gebruikers-avatar

President

Berichten: 43580

Geregistreerd: 16 Nov 2015 14:09

Bericht 09 Jul 2016 22:23

Re: Goedkeuring/afkeuring door ouders

*
Laatst gewijzigd door Marin op 13 Jul 2016 05:36, in totaal 1 keer gewijzigd.
Let's discover the world together.
<<

Anoniem184

Bericht 09 Jul 2016 22:34

Re: Goedkeuring/afkeuring door ouders

Ik ken dit (gelukkig) niet. Mijn ouders hebben me op al deze gebieden heel vrij gelaten (en doen dit nog steeds) en laten me mijn eigen keuzes maken. Soms veroordelen ze die wel maar dat zal ik nooit op het moment zelf horen. Pas veel later. En als ze het dan bij het verkeerde eind hadden, zijn ze ook wel weer zo dat ze dat gewoon toegeven.

Lijkt me wel heel vervelend als je ouders zo snel hun mening klaar hebben en niet achter jouw keuzes kunnen staan. Heb je dit al eens bespreekbaar gemaakt? Op je bek gaan of niet, het is toch fijn dat je ouders je in alkes steunen. Van op je bek gaan keer je uiteindelijk natuurlijk ook.
<<

Monte

Gebruikers-avatar

Kletskop

Berichten: 854

Geregistreerd: 01 Sep 2013 12:04

Bericht 09 Jul 2016 22:37

Re: Goedkeuring/afkeuring door ouders

Maar heeft niet iedereen zulke dingen met z'n ouders? Ook ik vertel niet alles en vind onze gedachtes en meningen soms zo ver uit elkaar liggen. Zij komen ook uit een andere tijd, dat speelt denk ik ook een rol.
<<

Anoniem282

Bericht 09 Jul 2016 22:42

Re: Goedkeuring/afkeuring door ouders

Als ik lees dat je je zoveel van de mening van je ouders aantrekt, vraag ik me ook af hoe dat komt. En daarnaast klinkt het alsof je ouders moeite hebben met jou je eigen pad te laten bewandelen, maar wellicht valt dit samen met dat je hen die ruimte geeft? Dat weet ik natuurlijk niet zeker, want ik baseer me op wat je hier vertelt. Je lijkt de mening van je ouders heel belangrijk te vinden en dat hoeft niet meer als volwassene. Het is natuurlijk wel veel leuker als ze achter jouw keuzes zouden staan.

Wat betreft je eerste voorbeeld, vind ik het niet zo zwart-wit. Studeren is duur en dat je aanvankelijk de verkeerde keuze hebt gemaakt, zou ik als ouder begrip voor hebben. Daarna zou ik wel de geldkraan dichtdraaien als je tweede opleiding het ook niet blijkt te zijn. Het zou mij erom gaan dat je een papiertje behaalt en wat je er daarna mee doet moet je lekker zelf weten. Ik zou het als ouder iig belangrijk vinden dat je een diploma op zak hebt, waar je altijd op terug kunt vallen. Dat het werken in dit vakgebied je nu zo tegenstaat is heel rot, maar staat los van je ouders en hoe zij daarover oordelen. Jij weet wat je hierbij voelt en daar mag je naar handelen. Deze bemoeizucht c.q. oordeel hierover lijkt me heel vervelend, maar leest voor mij als bezorgdheid vanuit jouw ouders. Je hebt nu iets wat ze kennen en dat verandert. Hier hoef jij alleen geen boodschap aan te hebben, of daardoor ervan af te zien om je te laten omscholen. Dat stukje ligt echt bij jou, zowel hoe je je dit aantrekt als actie ondernemen om je om te laten scholen.

Verder zou ik minder met ze bespreken, zodat ze er ook geen afkeuring over uit kunnen spreken en indien nodig wat afstand nemen. Dat laatste is om confrontaties te vermijden, maar als je assertief bent kun je ook juist het gesprek aangaan en vertellen wat dit met jou doet. Ik vraag me af of het nut heeft om inhoudelijk met je ouders hierover in gesprek te gaan, maar dat weet jij beter dan ik. :)

Bovenal zou ik jouw ouders minder ruimte geven om overal over te oordelen, door te blijven herhalen dat het jouw leven en jouw keuzes zijn. En het is wat je zegt: misschien ga je nog wel 100x op je bek, da's niet erg. Dan zou ik alleen niet gaan uithuilen bij je ouders, want daarmee bevestig je alles waar ze je voor hebben willen behoeden en geef je ze juist input om zich weer met je te 'bemoeien'.
<<

Scandic

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 4358

Geregistreerd: 22 Feb 2015 14:56

Woonplaats: Noord-Holland

Bericht 10 Jul 2016 11:23

Re: Goedkeuring/afkeuring door ouders

Fantine, ik heb geen idee waarom ik het me nog zo aantrek. Omdat ze belangrijk voor me zijn? Ik denk dat ik vooral gesteund wil worden in mijn keuzes ookal zijn ze het er niet mee eens. De reden dat ik dit werk nog doe is omdat ik op dit moment even niet anders kan, maar hoop dat daar snel verandering in komt.

Marin, dat is een goede ik zal het eens met mijn psycholoog gaan bespreken.

Maple, ja het is denk ik vooral de steun die ik mis. Ik zal het eens met ze bespreken.

Guattari, waar ik vooral nog erg mee zit is dat ik moest stoppen met die opleiding buiten mijn schuld om, ik had namelijk mijn stage niet gehaald. Ik vind het nog steeds zo hard van ze dat ze toen zo gereageerd hebben. Inmiddels betalen ze voor mijn jongste broertje wel vrolijk zijn HBO-bachelor-master op de Uni. Ja, daar ben ik best jaloers op en vind ik ook behoorlijk oneerlijk.
Qua wat ik met ze bespreek, ik bespreek juist lang niet alles met ze. Ik heb dat idee van weer gaan studeren bijvoorbeeld best een tijd achtergehouden voor ze, pas toen ik naar de open dag ging heb ik het verteld. Maar misschien moet ik zulk soort dingen gewoon helemaal niet meer vertellen en gewoon beginnen en het dan melden. Of een nieuwe auto kopen en het dan melden/een tattoo laten zetten en het dan melden.
<<

Anoniem315

Bericht 10 Jul 2016 11:33

Re: Goedkeuring/afkeuring door ouders

Mijn ouders zijn ook wel een beetje zo. Ze stonden ook niet achter mijn opleiding (pabo, dat past toch niet bij me?), ik ging werken in Almere omdat hier geen werk was (vreselijk, zo'n enge stad!), mijn navelpiercing en tattoo zijn belachelijk (verminking, krijg ik spijt van), ik laat mijn kind veel te vrij (mijn moeder raakt al in paniek als het kind even een seconde uit zicht is en ik er niet direct achteraan ren), ik ben te mager en daarmee direct ongezond (ik eet goed en ben bijna nooit ziek)... Maar ik ben altijd mijn eigen gang gegaan en ik heb tot nu toe nooit ergens spijt van gehad. Mijn ouders laten het nu wel meer los, want ze zien dat het altijd goed gegaan is. Maar die kritische opmerkingen zijn wel heel drukkend en vervelend
<<

Anoniem282

Bericht 10 Jul 2016 12:27

Re: Goedkeuring/afkeuring door ouders

Heb je deze gevoelens ook uitgesproken naar je ouders? Het is idd heel naar als je ouders zo eroverheen walsen dat je buiten jouw schuld om hebt moeten stoppen met je opleiding. Kan het zijn dat zij zelf nooit hebben gestudeerd en het helemaal niet tot de verbeelding spreekt? Dat rechtlijnige denken zag ik veel om me heen van ouders toen ik nog in het noorden woonde; alsof er geen grijstinten waren: iets was goed of fout en zodra ze ergens geld in hadden gepompt, was er opeens ook een vrijbrief om inspraak te willen hebben. Ik bedoel hiermee niet dat het iets is wat alleen mensen in het noorden hebben; het is alleen iets wat ik me goed herinner van toen ik daar nog woonde en toen ik naar het westen ging veel minder hoorde van studiegenoten. Een soort van andere mentaliteit en minder onbekend met 'de grote stad'...?

Het zal heel rot voor je voelen dat je het idee hebt gekregen dat jouw ouders trotser zijn op je broer dan op jou, als ik het zo goed omschrijf. In principe betaalden ze jouw opleiding ook, toch? Jouw broer loopt nog netjes in de pas en zolang dit zo is, zien je ouders geen aanleiding om te oordelen. Pas wanneer er ook iets misgaat bij je broer, zullen je ouders hoogstwaarschijnlijk ook meteen van zich laten horen. Gokje. Of deden je ouders ook al zo vervelend naar jou toe, toen je met je eerste opleiding bezig was? Zoals ik het lees was dat pas nadat je ging switchen, toch?
<<

Lot

Gebruikers-avatar

Major Yipyapper

Berichten: 5453

Geregistreerd: 02 Sep 2013 09:34

Bericht 10 Jul 2016 16:23

Re: Goedkeuring/afkeuring door ouders

Wat vervelend, ben je ook een ander type dan je ouders (of een van je ouders?). Meer impulsief bijvoorbeeld? Dat je ouders zich moeilijk in jou in kunnen leven? Jouw manier van denken/besluiten nemen niet herkennen? Ik herken het wel een beetje van mijn zus, daar reageer ik ook weleens op zoals jij beschrijft 'oh ze wil weer een nieuwe baan, nieuw huis etc'. Misschien niet zo heel aardig maar zij is dingen gewoon veel sneller beu dan ik. Ze lijkt op mijn moeder dus die snapt haar wel maar ik en mijn vader begrijpen haar keuzes niet altijd meteen. Toen mijn zus een huis kocht had mijn vader ook 100 bezwaren eigenlijk alleen maar om haar te beschermen. Ze heeft het toch gedaan en staat ook achter haar keuze. Dat vind ik heel knap en dan trekt mijn vader ook wel weer bij. Ikzelf heb eigenlijk nooit zo dat mijn ouders het ergens helemaal niet mee eens zijn maar ik ben ook niet zo'n spring-in-'t veld type. Waar overigens niks mis mee is hoor. Bij mij moet je juist soms even pushen om keuzes gedaan te krijgen. Het lijkt mij ook heel lastig maar je bent een volwassen vrouw en maakt je eigen keuzes, misschien kun je het wel een keer benoemen naar je ouders dat je het fijn vindt als ze jouw plannen positief benaderen. Of inderdaad pas iets zeggen als je er zelf helemaal zeker van bent je je niet meer van de wijs laat brengen. En misschien ook in je achterhoofd houden dat het altijd positief bedoeld is, ze geven om je en willen je beschermen.
<<

Anoniem221

Bericht 11 Jul 2016 11:21

Re: Goedkeuring/afkeuring door ouders

Door mijn vriend heb ik me kunnen afsluiten van het gedrag dat mijn vader doorgaans vertoond. Ik had hem in het begin gewaarschuwd voor mijn vader, want hij kan nogal nukkig zijn, een manier om er zelf mee om te gaan, maar toen zei mijn vriend op een gegeven moment:"Is het normaal dat je vader nooit blij voor je kan zijn?" Ja, dat was voor mij doodnormaal geworden. En dat was het dus niet. We hebben onlangs een, voor ons, nieuwe auto gekocht en toen we hem lieten zien zei hij:"Ow. Ja, wel leuk." Hetzelfde is met andere dingen die we kopen of ondernemen. We hoeven vanuit hun (vader en vrouw) geen 'like' te verwachten. Mijn broertje of schoonzusje zetten er iets nieuws op en krijgen een 'like' en een 'Ow, wat super leuk! Blij voor jullie!' En zelfs dat valt mijn vriend, die nooit iets opvalt, op.

Ik heb het afgesloten. Zijn goedkeuring zal ik nooit krijgen. Mijn moeder, haar man, broertje, schoonzusje en mijn vriend geven mij voldoende goedkeuring en dat is goed zo.
<<

Bolus26

Gebruikers-avatar

Yipyapper

Berichten: 2396

Geregistreerd: 01 Sep 2013 07:47

Bericht 11 Jul 2016 21:52

Re: Goedkeuring/afkeuring door ouders

Wat vervelend scandic.

Ik herken het deels en probeer me ervoor af te sluiten. Wel heb ik het eerst bespreekbaar gemaakt maar zonder effect. Ik heb me er bij meer gelegd maar word er af en toe wel verdrietig van. Dan huil ik even en kan t dan wel weer loslaten.
<<

Anoniem193

Bericht 12 Jul 2016 08:24

Re: Goedkeuring/afkeuring door ouders

Wel herkenbaar. Mijn ouders keuren ook lang niet alles goed wat ik/wij doen. Tja ze hebben het maar te accepteren. Ze weten dat hoe meer ze erover zeuren, hoe meer ze ons afstoten, en dat willen ze ook niet. Dus soms zeggen ze wel dat ze het met bepaalde keuzes niet eens zijn, maar ze steunen ons dan wel.
<<

sarah1985

Gebruikers-avatar

Stamgast

Berichten: 12106

Geregistreerd: 31 Aug 2013 17:34

Woonplaats: Friesland

Bericht 12 Jul 2016 18:39

Re: Goedkeuring/afkeuring door ouders

vervelend scandic. Helaas herkenbaar. Heb de laatste tijd meer het idee dat alles wat wij doen niet goed. En wat mijn broer doet is allemaal goed. Ik probeer het me niet teveel aan te trekken maar helaas lukt dat niet altijd
Afbeelding
<<

Hartjes

Gebruikers-avatar

Noob

Berichten: 123

Geregistreerd: 12 Mei 2014 13:49

Bericht 12 Jul 2016 19:54

Re: Goedkeuring/afkeuring door ouders

Wat ontzettend vervelend Scandic.
Maar Oh jeetje, wat herken ik hier veel van jammer genoeg.
Scandic, van wat jij schrijft, maar ook wat Sarah schrijft.
Op dit moment heb ik zelf weer zo'n periode dat het me heel erg dwars zit en ik me er erg rot en verdrietig om voel.
Ze kunnen ook zo ontzettend moeilijk en negatief doen. Ik merk aan mijzelf dat ik er nog best veel last van heb en me er onzeker door voel.
Dit is zo iets lastigs... Lastig om jezelf er niet te mee te laten zitten...

Terug naar Persoonlijk

Wie is er online?

Gebruikers in dit forum: Geen geregistreerde gebruikers