Omgaan met stressvolle periodes
Ik probeer altijd te handhaven dat je juist in stressvolle periodes naast elkaar moet blijven staan ipv tegenover elkaar. Maar dat is nu toch gebeurd. Dus ik kan mezelf tips geven: blijven praten, geen verwijten, maar makkelijk is dat dus niet.
Ik heb hem sinds maandagavond niet meer fatsoenlijk gezien. Dinsdagavond had ik een vrij emotioneel moment en ik wilde hem gewoon even spreken maar hij hing na vijf minuten dan ook weer op. Normaal gesproken geven we elkaar minstens een kus en een knuffel voordat we van huis gaan, maar ook dat doet hij niet meer (hij is meestal degene die 's ochtends eerder vertrekt. En dat is gewoon omdat hij zo druk is in zijn hoofd. Dat is geen kwade opzet, maar gebeurt gewoon.
Dus eigenlijk weet ik het even niet meer. Het is gewoon even de laatste druppel merk ik in deze periode. Ik had hem nog geappt op dinsdag of we dan iig vrijdagavond voor ons vrij konden houden. Maar dat is ook een deel van de ergernis: ik moet het allemaal aangeven en aankaarten. Anders gebeurt het niet.
Gisterochtend is hij boos de deur uit gestormd, gisteravond express pas heel laat thuisgekomen en vanmorgen ook al vroeg weg. Vind het zo vermoeiend om zo met elkaar om te gaan eerlijk gezegd. En dit is ook de eerste keer dat we zo met elkaar omgaan in twee jaar tijd dus ik weet niet zo goed wat ik nu moet doen eigenlijk :-).
Hoe doen jullie dat? Die stressvolle periodes doorkomen?