09 Jun 2016 15:09 door minoessepoes
Wat ontzettend vervelend zeg. Ik weet hoe je je voelt en kan me dus ook heel goed voorstellen dat dat heel heftig is met een peuter er bij. Dat is ook mijn grootste angst met het oog op een tweede zwangerschap. Nog even volhouden, het eind komt in zicht!
Ik denk inderdaad ook dat het een geval is van negatieve aandacht is ook aandacht. Dus ik zou ook proberen om hem zoveel mogelijk positieve aandacht te geven en negatieve dingen waar mogelijk te negeren om maar zo min mogelijk strijd te hebben.
Kan je hem niet af en toe bij een vriendin van jou met kinderen laten spelen? Zodat hij even uit kan razen? Kan je hem niet in de tuin, terwijl jij op een tuinstoel er bij zit allerlei opdrachtjes en spelletjes laten doen, wederom zodat hij kan uitrazen.
Daarnaast zou ik dingen ook goed aan hem uitleggen, dus niet alleen nee roepen maar zeggen dat hij niet in zijn broertjes bed mag springen omdat hij anders kapot gaat voordat zijn broertje er ook maar ingelegen heeft, dat hij je een hand moet geven omdat het gevaarlijk is i.v.m. de auto's enz. Ik denk overigens dat de babykamer in dit geval gewoon even verboden terrein zou zijn, hij heeft er in principe niks te zoeken. Desnoods draai je hem op slot, dan hoef je er ook geen woorden meer aan vuil te maken ( pick your battles). En als hij dingen dan goed doet dat wel heel erg prijzen.
En misschien wat nieuwe knutselspullen voor hem bestellen bijvoorbeeld, zodat hij wat nieuw speelgoed heeft en weer wat uitgedaagd wordt? Om de dag wat nieuws tevoorschijn toveren. Eventueel wat super coole kleding met hem online bestellen, maar dan wel afspreken met hem dat hij dat dus wel aan moet en niet bloot kan lopen?
Aan tafel het zo gezellig mogelijk maken, niet meer boos worden om slecht eten of rommelen maar hem betrekken in het gesprek, heel veel positieve aandacht. Verder is het ook wel een beetje pick your battles, ik zou denk ik nu zeggen dat hij wel van tafel af mag, als hij dan maar wel lief gaat spelen. Na de bevalling komt het aan tafel blijven tot dat iedereen klaar is wel weer.
Ook 's avonds als hij in bed ligt, dat je man net echt wat langer bij hem blijft, de dag door spreken, zeggen wat hij allemaal super goed gedaan heeft, zijn favoriete verhaal voorlezen enz.
Ik denk dat gedrag en straf bij elkaar hoort. Dus als je met een auto gooit dan pak ik je auto af, niet, dan mag je de rest van de dag geen tv kijken, oorzaak en gevolg horen dan niet bij elkaar. Dus met die puzzels dan zou ik dus zeggen dat jullie dan geen puzzel gaan kopen als hij zich zo gedraagt en niet we doen vandaag en morgen niks met je. Ik zou in dat geval denk ik de pannendeksels afgepakt hebben en het verder genegeerd hebben, dan maar een driftbui. Maar nu is het afpakken, houdgreep, troosten, straf enz., heel veel aandacht dus, misschien wel negatief, maar het is wel aandacht.
Ik kan me voorstellen dat de dagen zo best wel lang kunnen zijn en dat de weken voorbij kruipen op deze manier, hou in je achterhoofd dat het echt nog maar een paar weken zijn tot de bevalling en dat je je daarna waarschijnlijk direct een ander mens voelt.
25-11-2014 & 09-06-2017