Wat ik egoistisch vindt is dat hij het 'probleem' nu bij Odil en haar ouders lijkt te leggen. Dat vind ik niet fijn voelen. Hij heeft hen blijkbaar wel laten weten te gaan trouwen. Of er van een uitnodiging echt sprake is weet ik niet, het klinkt alsof er alleen contact is geweest met haar vader. Ik wil niet te veel invullen, maar het komt op mij over alsof hij de mededeling heeft gedaan dat ze gaan trouwen, daar en dan. Prima. En dat Odil en haar familie nu zich in allerlei bochten gaan wringen om daar bij te kunnen zijn, maar dat er van zijn kant nog weinig empathie is gekomen om daar in mee te denken. Het lijkt me dat hij wéét wat hij van zijn ouders vraagt. Dát vind ik (een beetje) egoistisch, een bom droppen en maar reactie verwachten zonder eigen actie. Niet het feit dat hij in Turkije trouwt, want dat lijkt me, net als HGL, erg logisch. Ik vind het alleen vreemd dat Odil nu op het forum naar oplossingen moet gaan zoeken voor haar ouders, terwijl ik dát nou eigenlijk een beetje zijn taak vind. Hij wéét de implicaties van zijn uitnodiging met de moeite die zijn ouders en zus moeten doen voor een bezoekje, lijkt me. En omdat er heel weinig communicatie is, lijkt dat me met name heel verwarrend. Dus mijn advies zou zijn om eerst contact met hem op te nemen, om inderdaad te kijken of deze speculatie daadwerkelijk klopt, of dat hij er als Odil 1 op 1 contact heeft, heel anders in staat en allang over na heeft gedacht blijkt te hebben.

Dus Odil, ik zou inderdaad echt eerst zelf contact met hem zoeken om te bespreken hoe of wat. Wie weet valt het wel mee. Ik zou, mócht je inderdaad gaan, alleen zelf gaan, samen met je ouders. Of inderdaad bespreken of een klein huwelijksfeest/huwelijksreis naar Nederland mogelijk is, zodat je ouders niet hemel en aarde hoeven bewegen om hun zoon te zien, maar dat er een andere oplossing mogelijk is. Ik hoop voor je dat het lukt!

wat een rare situatie zo. Via de app vertellen dat je gaat trouwen. En niet aan jou vertellen. Ik zou als ik jou was je broertje bellen en vragen wat die wil. Misschien heeft hij nog tips voor jullie om ergens goedkoop te slapen. Wel raar dat hij ondanks je moeder daar in de warmte trouwt. Heeft hij wel alles door hoe het met je moeder gaat? Jij maakt haar van dichterbij mee dat is ook anders.

En is het misschien een optie dat jij met je ouders alleen daarheen gaat. Dat scheelt jullie wel enorm veel kosten

oh en gefeliciteerd met je zwangerschap

Ik zou eerst eens communiceren met je broer. Wat verwacht hij? En heeft hij door hoe de situatie met jullie ouders momenteel is?

Dit zou ik ook doen, en dan maar voor een paar nachten, dus dag voor de bruiloft aankomen en de avond erna of de ochtend daar weer na terugvliegen. Mits dat haalbaar is, want ik weet ook niet hoe ver je dan bent met de zwangerschap en of het nog prettig is om dan te vliegen, of je vader je moeder überhaupt alleen kan en wil laten tegen die tijd, enzovoort.

Bedankt voor jullie eerlijke antwoorden. Dat helpt mij zeker in het nemen van beslissingen en overwegingen. Het is gewoon ZO moeilijk. Mijn moeder overziet keuzes niet meer vanwege haar herseninfarcten waardoor wij die voor haar moeten maken. Ze wil zo ontzettend graag gaan, maar de warmte, het hoogseizoen etc. is al heel wat vanwege haar progressieve MS, laat staan haar recentelijke infarcten. Mijn vader is een soort van overspannen waardoor hij ook niet meer weet wat te doen. Is het haalbaar? Hoe is het ziekenhuis daar? Op welke afstand? Wat als ze nog een herseninfarct krijgt? Bij mijn vader is het vooral angst om zijn echtgenote wat regeert, en daarbij het schuldgevoel om eventueel zonder haar te gaan. Mijn oudste dochter gaat jaarlijks twee keer met mijn vader een week naar mijn boer om vakantie te vieren. Ze is afgelopen Mei bij hun verloving geweest en heeft ontzettend veel zin in hun bruiloft. Mijn vader en mijn/onze oudste dochter gaan sowieso voor een week die kant uit om bij hun bruiloft aanwezig te zijn. Financieel kunnen we het wel betalen maar het is echt een klap geld. Ruim 2500 a 3000 Euro voor alleen de reis en verblijf. Dan zijn we nog geen dag daar.... Het staat op de rekening, wel meer dan dat maar met opgroeiende kinderen is het wel een flinke aanslag in je spaargeld terwijl de oudste over 2 jaar al naar de middelbare school gaat. Bleh.... het blijft moeilijk. Ik wil mijn moedertje niet teleurstellen, mijn vader ook niet want hij heeft het al moeilijk genoeg maar ik vind dat mijn broer het zo laat afweten. We krijgen het gevoel dat hij mededeelt dat hij gaat trouwen, en wij maar moeten kijken hoe en wat. Ik denk dat ik deze weel toch eens persoonlijk contact met hem ga opnemen

Ja, dat laatste wat jij aangeeft, dat gevoel kreeg ik ook, Odil en dat vind ik heel erg sneu voor jou en je ouders. Ik lees dat ook echt terug in je berichten, dat je zelf ook niet weet hoe het op te lossen valt, maar dat je wel zo graag wilt. Maar ergens vind ik dat zijn taak, of in elk geval, zou het daarin een rol kunnen spelen.

Ik denk dat je inderdaad het beste even contact op kan nemen met hem, bel hem op en overleg de situatie samen. Dat lijkt me het verstandigste. Succes, ik hoop echt dat er een oplossing kan komen, op wat voor manier dan ook!

Dank je Marin. Ik denk inderdaad dat ik aankomende week even contact met hem moet opnemen, en hem de situatie van hier moet voorleggen. Hopelijk kunnen we samen tot een oplossing komen die voor iedereen geschikt is.

Ik heb in de situatie van je broer gezeten en wilde gewoon heel erg graag hier trouwen, want dit is nu mijn thuis. Dat mijn verstandelijk beperkte zusje dan niet kon komen, daar ben ik natuurlijk verdrietig om geweest. Maar het is heel erg lastig, ga je trouwen zodat je familie erbij kan zijn, of ga je trouwen in het land van je geliefde en waar je je thuis voelt. Wij hebben voor het laatste gekozen, ik trouw namelijk toch wel voor mezelf. Als er niemand had kunnen komen van mijn familie, dan had ik het waarschijnlijk 2 keer gedaan, 1 in Nederland. Maar mijn vader, zijn vriendin en mijn jongste zusje waren er. Mijn moeder heeft afgezegd en dat heeft mij pijn gedaan omdat ze maanden lang riep dat ze de bruiloft van haar oudste dochter niet wilde missen, ik er onwijs veel tijd en geld in had gestoken en ze toen paar maanden voor bruiloft opeens afzei. Had ze het eerder gezegd, dan had ik even geslikt en was ik er ok mee geweest.

Wat ik wil zeggen is dat ik je broer snap maar ook je familie. En het is echt echt echt ok om te zeggen dat het niet lukt. Zou je vader eventueel alleen willen? Dat jullie voor je moeder zorgen en dat hij er ook even uit is?