Nou ja, ik ben anders best een lolbroek, zeker op kinderverjaardagen!
Nee, ik kan het me zelf (nog?) niet voorstellen. Ik heb met trots maatje 56 opzij gelegd en een foto gemaakt van de eerste maat 62 romper die hij paste (van Elliot gehad!) Ik kijk uit naar het moment waarop hij zijn eigen individu wordt, een mening ontwikkeld en deze ook goed kan uiten. Ik kijk uit naar zijn eerste stapjes, eerste ontdekkingen, om dat samen te doen. Ik kijk vooralsnog alleen maar uit naar de toekomst en mooie, nieuwe momenten samen!
Maar ik heb moeilijk praten... Ik heb namelijk pas 4 ruime weken aan mooie momenten om op terug te kijken en ik weet niet hoe sentimenteel ik ben na 52 weken vol mooie momenten om op terug te kijken. Ik hoop dat ik er dan 't zelfde in sta en uit ga kijken naar níéuwe mooie momenten.
En ik hoop dat jij dat ook kan met jouw Tiny en dat je zult genieten morgen! Het is namelijk niet 'gewoon een verjaardag', het is een mijlpaal, een mooie dag om stil te staan bij al die mooie momenten van het afgelopen jaar. Om die momenten te eren, waarderen en niet om er afscheid van te nemen.. Maar om er gewoon blij mee te zijn