01 Mei 2016 02:01
Opmerking leidinggevende beu en onbeschofte collega!
Vrijdag moest hij het weer zeggen dat ik zo boos kijk en ditmaal in het bijzijn van anderen. Toen hij het een andere keer zei zei ik hem dat ik dat wel vaker gehoord heb en dat ik helemaal niet boos ben voor het het geval hij dat zou denken. Ik lachtte het een beetje weg en toen zei hij ''kijk nu lach je wel''. Vervolgens zei hij er achteraan dat het ook vaak tegen hem wordt gezegd dus ik had zoiets van waarom zeg je dat dan tegen mij als je weet hoe het is.
Vrijdag lachtte ik het weer weg en zei dat niemand hier blij kijkt omdat ze geconcentreerd aan het werk zijn. Zoiets daar gooide ik het op. Hij zei het terwijl hij naast een man stond wiens gezicht sowieso constant op onweer staat en die ik nog nooit heb zien lachen. Ik lach zo nu en dan wel eens.
Ben het een beetje zat en wil eigenlijk tegen hem zeggen dat hij eens op moet houden omdat ik het nu wel weet hoe hij erover denkt. Dat ik het fijn zou vinden als hij het voor zich houdt en dus niet meer tegen mij zal zeggen. Als hij het buiten mij om tegen iemand zegt prima, maar houd mij erbuiten.
Wat vinden jullie daar nou van? Steeds dezelfde opmerking is niet zo leuk en het begint nu irritant te worden.
Dan wat anders.
Ik stond vrijdag naast een collega laat ik haar A. noemen, zij heeft mij ingewerkt. Kreeg de indruk dat zij mij niet mag en dat terwijl ik haar niks heb aangedaan of iets tegen naars tegen haar heb gezegd.
Ik ging op een plek staan waar nog niemand stond en vroeg aan A of er misschien al iemand stond (die even weg was). Ze zei even niks en keek toen om haar heen en zei ''..... (naam weet ik niet) staat hier. Dat terwijl er nog niemand daar was begonnen en ineens moest daar een bepaald iemand staan van A.
Het stomme is dat A. laatst juist tegen mij zei dat niemand een vast plek heeft.
Er staan bakken waar iedereen post in doet dus gezamenlijk. A. mompelde wat richting mij over die bakken en ik vroeg of ze het tegen mij had, maar dat was niet zo. Dus ik vroeg of ik die mocht gebruiken zegt ze ''nee je moet je eigen pakken''. Dus ik zei tegen haar dat ze het dus wel tegen mij had.
Nogmaals gevraagd of ze mocht gebruiken en ze negeerde me totaal! Zeker 5x gevraagd. Er stonden 2 jongens mij aan te kijken zo van waar geeft ze je geen antwoord en van iemand achter mij kreeg ik er aan van haar.
Dus ik was het zat en vroeg aan A. waarom ze geen antwoord gaf en ze zat alleen maar vaag wat te schudden met haar hoofd. Heb tegen haar gezegd '' raar gedrag, ben jij nou een volwassen vrouw, heel kinderachtig''.
Ben ergens anders gaan staan, wilde niet tegen d'r kop aankijken!
Ze zegt nooit wat tegen mij en als ik iets heb met een bepaald formulier kan ze ineens wel wat zeggen. Ze zegt daarover dat ik die niet mag doen. Moest wat aan de leidinggevende vragen over dat formulier en heb wel gezegd dat ik die niet mag doen van haar. Later vroeg hij of ze dat echt zei.
Nou ze kan door de grond zakken. Ik negeer haar en als ze wat vraagt hoeft ze van mij ook geen antwoord te verwachten.
Vrijdag lachtte ik het weer weg en zei dat niemand hier blij kijkt omdat ze geconcentreerd aan het werk zijn. Zoiets daar gooide ik het op. Hij zei het terwijl hij naast een man stond wiens gezicht sowieso constant op onweer staat en die ik nog nooit heb zien lachen. Ik lach zo nu en dan wel eens.
Ben het een beetje zat en wil eigenlijk tegen hem zeggen dat hij eens op moet houden omdat ik het nu wel weet hoe hij erover denkt. Dat ik het fijn zou vinden als hij het voor zich houdt en dus niet meer tegen mij zal zeggen. Als hij het buiten mij om tegen iemand zegt prima, maar houd mij erbuiten.
Wat vinden jullie daar nou van? Steeds dezelfde opmerking is niet zo leuk en het begint nu irritant te worden.
Dan wat anders.
Ik stond vrijdag naast een collega laat ik haar A. noemen, zij heeft mij ingewerkt. Kreeg de indruk dat zij mij niet mag en dat terwijl ik haar niks heb aangedaan of iets tegen naars tegen haar heb gezegd.
Ik ging op een plek staan waar nog niemand stond en vroeg aan A of er misschien al iemand stond (die even weg was). Ze zei even niks en keek toen om haar heen en zei ''..... (naam weet ik niet) staat hier. Dat terwijl er nog niemand daar was begonnen en ineens moest daar een bepaald iemand staan van A.
Het stomme is dat A. laatst juist tegen mij zei dat niemand een vast plek heeft.
Er staan bakken waar iedereen post in doet dus gezamenlijk. A. mompelde wat richting mij over die bakken en ik vroeg of ze het tegen mij had, maar dat was niet zo. Dus ik vroeg of ik die mocht gebruiken zegt ze ''nee je moet je eigen pakken''. Dus ik zei tegen haar dat ze het dus wel tegen mij had.
Nogmaals gevraagd of ze mocht gebruiken en ze negeerde me totaal! Zeker 5x gevraagd. Er stonden 2 jongens mij aan te kijken zo van waar geeft ze je geen antwoord en van iemand achter mij kreeg ik er aan van haar.
Dus ik was het zat en vroeg aan A. waarom ze geen antwoord gaf en ze zat alleen maar vaag wat te schudden met haar hoofd. Heb tegen haar gezegd '' raar gedrag, ben jij nou een volwassen vrouw, heel kinderachtig''.
Ben ergens anders gaan staan, wilde niet tegen d'r kop aankijken!
Ze zegt nooit wat tegen mij en als ik iets heb met een bepaald formulier kan ze ineens wel wat zeggen. Ze zegt daarover dat ik die niet mag doen. Moest wat aan de leidinggevende vragen over dat formulier en heb wel gezegd dat ik die niet mag doen van haar. Later vroeg hij of ze dat echt zei.
Nou ze kan door de grond zakken. Ik negeer haar en als ze wat vraagt hoeft ze van mij ook geen antwoord te verwachten.
