03 Mrt 2016 11:41 door Hippie
Hier is het meestal ook zelf proberen vol te houden tot het bedtijd is. En dan zo rustig mogelijk doen, op de bank zitten of liggen en ondertussen de tv aan of aan de salontafel kleuren, spelen, etc. Gelukkig vermaken ze zichzelf vaak ook wel goed, of zijn ze daar wel toe te verleiden als ik wat tips geef. De oudste snapt het sowieso wat beter als ik uitleg dat ik ziek ben en wat minder kan doen. De jongste nog niet, en die is vaak ook niet echt te 'paaien' met de tv, of maar heel even. Maar die kan vaak eindeloos spelen.
Als ik echt te ziek ben, dan moet ik hulp inschakelen en meestal is die ook wel te vinden via de ene of andere weg. Mijn moeder en jongste broertje wonen hier op de hoek, dus als ze kunnen dan is er zo iemand bij ons of kunnen de kinderen daarheen. Als zij er niet zijn kan ik mijn andere broertje proberen (die is bijv op maandag altijd vrij en soms een andere doordeweekse dag). Of een van de papa's, al is dat onder kantooruren vaak ook geen optie. Soms is het even rondvragen, maar meestal komt er wel een oplossing. Gelukkig komt dit ook niet vaak voor tot nu toe. Vorig jaar 2x een dagje, en helaas ook een keer 4 dagen door ziekenhuisopname. Ook is zoon in januari een paar dagen extra bij papa geweest (gepland) zodat ik na mijn amandeloperatie wat meer rust had zodat ik sneller weer op de been zou zijn.
Al vind ik het wel altijd wat lastig, mijn netwerk is erg klein en ik voel me al gauw bezwaard om hulp te vragen. Maar als het echt moet, dan moet het, en kan er gelukkig vaak wel iemand even bijspringen.