Als je maar 2 ochtenden in de week werkt, vind ik het eerlijk gezegd ook een beetje onzin..
Ik geloof gelijk dat het met 3 kinderen heel druk is hoor, maar zijn die alle 3 de hele dag thuis? Als er bv 2 naar school gaan en ze heeft er 1 thuis, kun je dat best combineren met schoonmaken volgens mij.

Nou moet ik wel zeggen dat een schoonmaakster me echt heerlijk lijkt, maar dat vooral omdat ik gewoon een hekel heb aan schoonmaken, haha.

Wat ik vind? Ik vind dat heel raar. Ze werkt (in mijn ogen) nauwelijks, dus je zou zeggen tijd zat en bovendien zonde voor het verdiende geld. Of is ze heel rijk ofzo?

Ze werkt twee dagdelen en dan wil ze nog een schoonmaakster?
Eens met haar man.

Heel snel, ik ga zo koken. Ik weet niet wat ik vind. De oudsten zijn idd op school, eentje nog thuis (is 2,5). Maar vinden jullie het dan niet een ongeëmancipeerde opmerking van haar man? Op vrije dagen doet ze ook genoeg voor haar werk (basisonderwijs) en daarnaast ook vrijwillig voor de kerk en ze heeft natuurlijk ook de kids thuis die naar zwemles en sport ed moeten.

Ik vind dat als ze het daar samen over eens zijn, ze dat lekker moeten doen. Maar als haar man er blijkbaar anders over denkt, zou ik toch wel kritisch kijken naar wat ze de hele dag doet. Is ze echt super intensief met de kinderen bezig, oké. Maar zitten de kinderen de helft van de tijd op school, dan kan je je vraagtekens er bij zetten of ze niet zelf wat kan doen in t huishouden. Los van of het te betalen is of niet.

Nou moet ik het niet te hard roepen want ik zie die situatie ook nog wel bij mij ontstaan wanneer wij kinderen hebben en ik minder dan wel niet werk. Of de schoonmaakster dan blijft weet ik niet dus wie weet doen wij dat dan ook wel zo.
En ik zou in eerste instantie minder werken om voor een kind te zorgen én het huishouden draaiende te houden. Huishoudelijke taken horen daar mijn inziens wel bij. Anderzijds snap ik t ook dat een schoonmaakster wel heel fijn is.

Maar ik zou in het geval van die vriendin gewoon vragen aan die man en vriendin, wat allebei hun verwachtingen zijn van haar taken en of die allebei realistisch zijn. Ergens lijkt me dat daar een communicatie kink zit.

Oh ik vind 2 ochtenden wel heel weinig, om dan te beweren dat je een schoonmaakster nodig hebt.. Anderzijds weet ik niet hoe haar leven eruit ziet. 3 kinderen lijkt me ook heel druk, maar als je minder gaat werken om dat huishouden bij te kunnen houden en 't dan niet redt, wat doe je dan wel met je tijd? Heb je 't wel ingeschat of onderschat of ben je gewoon te lang bezig met theeleuten of zo..

Ik ga een dag minder werken en op de zaterdag een paar uur minder. Voornamelijk vanwege de opvang... Maar ook omdat ik 't leuk vind een dagje extra bij m'n zoon te zijn straks. Ik wil niet dat-ie continue in de opvang zit of bij familie of dat we niet als een gezin een dag delen, omdat we alles opgeven om opvang te voorkomen zeg maar.

Huishouden moet ook lukken, prioriteiten stellen, discipline tonen enz. Oh en samenwerken, ook niet geheel onbelangrijk.

Daar kan ik niet over oordelen. Als ze drie kinderen van onder de vier heeft dan kan ik me best voorstellen dat ze niet aan die badkamer toekomt, zeker als ze op wisselende tijden slapen. Als ze die schoonmaakster kunnen betalen en het geeft wat meer rust thuis dan zou ik zeggen: waarom niet? Dat je niet (veel) werkt wil niet altijd zeggen dat je de hele dag zit te niksen.

Ik denk ook niet dat ze minder is gaan werken om het huishouden bij te houden, want meer thuis zijn geeft meer troep en dus ook meer opruimwerk, zeker als je thuis bent met kleine kinderen. Ik ga er vanuit dat ze minder is gaan werken om meer tijd met de kinderen door te brengen.

Ik vind een schoonmaakster dan wel onzin en kan haar man daarin wel begrijpen. Tenminste dat is bij ons wel de verdeling; ik ben minder gaan werken voor het huishouden en de zorg voor de kinderen. Nu doen we wel veel samen in het huishouden maar op vrije dagen probeer ik wel wat te doen en sowieso kook ik altijd.

Maar ik moet eerlijk zeggen dat sinds de oudste niet meer slaapt overdag, nu sinds een jaar ongeveer, ik ook niet toe kom aan grotere schoonmaakklussen, zelfs stofzuigen vind ik vervelend als hij rondloopt. Dus dat doen ik eigenlijk altijd als mijn man wel thuis is.

Ik zit me dan toch ook echt heel hard af te vragen hoe mijn ouders dat vroeger gedaan hebben met 3 kinderen (met bijbehorende activiteiten) en 2 full time banen..

Ik doe gewoon alles met mijn kind erbij. Stofzuigen doe ik terwijl ze speelt (ze klimt dan op de bank, want ze vindt de stofzuiger eng), ramen wassen ook (ik zie haar door de ramen heen en soms is ze mee naar buiten) en de badkamer doe ik meestal als ze net slaapt. Maar eigenlijk doe ik de badkamer niet zo vaak ;)

Vroeger werd er toch juist minder door vrouwen gewerkt? Een tweede inkomen is juist meer van deze tijd. En als vrouwen wel fulltime werkten, waarom is dat nu dan anders volgens jou? Ik snap niet goed waarom je de vergelijking met vroeger maakt. Kun je dat toelichten?


Sorry, las over het feit heen dat het JOUW ouders waren. Never mind haha

Joh mijn moeder was alleenstaand en dat is ook altijd goed gegaan.

Ik vind 't altijd zo opvallend dat 't huishouden vaak neer lijkt te komen op de vrouw/moeder. Mijn vent staat gewoon netjes elke week de badkamer te poetsen, hoor. En ja, soms heeft-ie een beetje meer aansporing nodig, maar hij doet net zoveel in 't huishouden als ik doe. Als ik meer doe, is dat omdat ik gewoon eerder gek word van troep en/of viezigheid ;) Maar zelfs op m'n vrije dag, waarop ik genoeg had kunnen doen, staat hij gewoon de bovenverdieping te zuigen. 't Is toch óns huis...

Straks zit ik een dag extra thuis, betekent niet dat hij opeens niet meer de badkamer kan poetsen, hoor.

Maar al kunnen sommige mensen dat wel, allebei fulltime werken en het huishouden perfect runnen, en lukt de ander dat totaal niet. De een heeft meer draagkracht, uithoudingsvermogen, organisatietalent en/of efficiëntie dan de ander. Ik vind het altijd zo onnodig om dat te vergelijken. Sommige mensen kunnen nou eenmaal 15 ballen omhoog houden en anderen maar 3.

En sommige mensen kunnen zich financieel meer veroorloven en kunnen makkelijk een schoonmaakster (extra dag kinderdagverblijf, au pair, boodschappenservice) betalen, al is het niet strikt noodzakelijk. Dan zou ik het ook niet laten omdat anderen dat toevallig niet kunnen en het wel allemaal zelf doen. Of puur uit principe omdat het niet nodig is.

Ik vind daar niks van. Het lijkt me heerlijk zelfs. Ik vind het huishouden zo ongeveer het saaiste dat er is. En met drie kinderen zal ze toch ook nog druk zijn opruimen en de was.

Ik werk nu zelf 32 uur en als de derde er is 24 uur. Ik zie mezelf over een aantal jaar ook wel kiezen voor een werkster. Ik ben op mijn vrije dagen veel liever bezig met mijn kinderen dan met het huishouden.

Eens.

Eens met susan. Daarom kunnen wij er niet echt over oordelen maar lijkt het me slimmer dat ze samen gaat kijken naar elkaars verwachtingen.

Oh heerlijk!
Ik denk dat wij straks in het nieuwe (grotere) huis en met 2 kinderen ook wel een schoonmaakster gaan zoeken.
Ook al werk ik (nu) maar 2 dagen.

A. Ik haaaaat schoonmaken
B. Zou ik het liefst alle tijd aan mn kinderen besteden, daar ben ik tenslotte 3 dagen per week voor thuis. Mijn man werkt veel en die wil zijn weekend liever met mij en de kinderen doorbrengen dan een badkamer poetsend.
En C. We kunnen dat prima betalen.

Wat een ander daar van zou vinden zou me totaal niet boeien.

Ik heb een ontzettende hekel aan het huishouden. Dus ongeacht of ik zou werken of niet, een huishoudster lijkt me heerlijk! Ik heb er het geld alleen niet voor over, dus daarom doen we het niet. Maar anders had ik het wel geweten.
Dus ik kan het me best voorstellen.

Mijn man bekijkt overal bij wat het kost en wat het ons oplevert, dus wij hebben om de week een schoonmaker voor 2 uur. Ik vond eerst dat we dat allemaal zelf moesten kunnen, ik werk 32 uur en mijn man veel meer dan full-time, maar we hebben maar 1 kindje en hoeveel tijd ben je nou bezig in een appartement.
Maar mijn man bekijkt het veel zakelijker, die bedenkt dan dat als wij het moeten doen terwijl S rond loopt het ons meer tijd kost en dat 3 uur tijd om leuke dingen te doen met S veel meer waard is dan die 25 euro die het nu in de 2 weken kost.

Ik heb even aan dat idee moeten wennen, maar vind het nu echt geweldig, het wordt veel grondiger gedaan, ik heb op mijn vrije dagen inderdaad alle tijd voor S en in het weekend hoeven we beide niks, het is die 25euro dus inderdaad meer dan waard.

Dus als je vriendin en man dat geld makkelijk kunnen missen en dat betekend dat zij die 3 ochtenden die ze thuis heeft met de kleinste alleen aan de was, boodschappen en haar peuter hoeft te besteden, snap ik heel goed dat ze dat wil. Zeker als in de middagen alle tijd naar de oudere kindjes gaat ivm halen en brengen naar sportclubjes, vriendjes e.d.
Het is misschien een luxe, maar als je je het kan veroorloven zou ik lekker nog genieten van de 1.5jaar dat het kindje nog thuis is.

Ook eens met Susan. En met Ooh La La, minder werken zou ik doen om meer bij de kinderen te zijn en niet persé om meer in huis te doen. Lukt dat wel, prima, maar zou bij mij niet de hoofdreden zijn.

En uit eigen ervaring kan ik zeggen dat ik mijn huis beter bij weet te houden als ik minder thuis ben, want er wordt veel minder troep gemaakt. En mijn kinderen slapen op wisselende tijden, oudste overdag niet meer uiteraard en de jongste in de middag. Dan wil ik vaak even 1 op 1 aandacht voor de oudste hebben, al kan ik zo tussendoor ook wel wat in huis doen. En 's morgens is de jongste altijd thuis. Ook dan kan ik heus wel wat doen, maar het is toch beperkt. Vaak moet ik ook nog boodschappen doen, hebben we allerlei afspraken in de ochtend.. En al kan de jongste echt wel even lief alleen spelen, bepaalde dingen kan ik niet doen met hem erbij. Zo is hij wild van de stofzuiger, en hij mag ook best even helpen. Maar als de stofzuiger tevoorschijn komt wil hij hem niet kwijt, dus kost stofzuigen veel meer tijd dan anders. Hier komt het echt vooral op de avonduren aan, en dan ben ik overdag dus door omstandigheden voorlopig nog thuis. En 's avonds ben ik meestal al aardig gesloopt. Dus ja, ik zou best een schoonmaakster willen als ik dat zou kunnen betalen. Nodig is het overigens niet, en voor nu ook zeker te duur. Maar ik vind er in elk geval niks van als een ander het wel zou doen.

Overigens heb ik dan geen partner die even mee kan helpen in het huishouden, dat scheelt ook hier, alles komt op mij neer. In het geval van die vriendin zou ik ook zeker vragen wat de man dan zelf bijdraagt aan het huishouden. Als zijn vrouw een schoonmaakster zou willen en hij niet, kan hij misschien zelf wat meer doen? Wie weet doet hij dat al hoor, maar zo niet dan moet hij daar misschien ook eens kritisch naar kijken.

Zo zie ik dat soort dingen inderdaad ook.

O, ik had het tweede bericht van Pitty gemist.

Het klinkt alsof ze het druk zat heeft. Ik vind haar man vooral een beetje afgunstig overkomen. Alsof hij bang is dat ze het te makkelijk krijgt.

Ik moet er niet aan denken om minder te gaan werken in in ruil daarvoor in mijn eentje het complete huishouden te bestieren + drie kinderen te verzorgen. Het huishouden en de kinderen gaan 24/7 door, dat zijn dus 168 uren per week. Nou ja, beetje overdreven, zeg dat je een uur of 7 slaapt (als je geluk hebt) - 49 = 119 uur. En die man werkt dan bijvoorbeeld 40 uur, niet echt een eerlijke verdeling zou ik zo zeggen.

Ik begrijp het eigenlijk van iedereen wel dat je een schoonmaker wil. Maakt niet uit hoeveel kinderen je hebt en hoeveel je werkt. Voor sommige mensen is schoonmaken gewoon echt een rotklus, of het zit gewoon absoluut niet in iemand. Dat kan. Dan is het een uitkomst om iemand in te huren die het voor je kan doen.

Die man komt trouwens behoorlijk onsympathiek over. Met drie kleine kinderen is het gewoon ontzettend druk en in het basisonderwijs blijft het niet bij die twee ochtenden. Ik neem aan dat ze ook voorbereidingstijd heeft, nakijken, uitjes, vergaderingen, etc. etc.