Ik ben in september nog onder narcose geweest voor mijn keelamandelen, is me 100% meegevallen. Vond het stiekem van tevoren ook best spannend (en vond dat heel suf, want als co ontzettend veel operaties meegekeken en gezien dat narcose meestal fluitje van een cent is, zeker bij jonge gezonde mensen zonder hart/longproblemen). Maar onbewust vond ik toch dat idee dat je zelf compleet van de wereld bent en de controle totaal aan iemand anders overgeeft wel eng. Het hielp mij ook om te relativeren dat de ingreep zelf ook niet echt hogere chirurgie was en de narcose ook echt wel meevalt qua risico's.

Was ook nooit eerder onder narcose geweest, dus was ook nog beetje bang voor misselijkheid en braken (vooral omdat je dat niet wilt bij een tonsillectomie) maar echt zero last gehad van de narcose.

Geef het inderdaad gewoon eerlijk aan bij je arts! Niets om je over te schamen en beter dat ze het weten!

Ik ben voor een zware operatie 5 uur onder narcose geweest. Was wel ff spannend! Ik vond de info gesprekken van tevoren erg verhelderend. Ook heb ik dormicum gekregen waardoor ik er rustig in ging. Mijn advies, laat het vooral over je heen komen. Je wordt goed bewaakt tijdens de operatie. Het natraject was zwaarder, ben 9 weken uit de running geweest.

Was wel erg moe door de narcose en morfine en heb drie dagen in het ziekenhuis gelegen. Was wel een heftige periode! Wanneer word je geopereerd?

Whatever, volgens mij wordt het bij mij ook geen mega operatie. Krijg eerst een MRI en daarna gaan we bespreken hoe en wat. Alleen dat het onder volledige narcose gaat gebeuren is me al verteld. Wat jij zegt bedoel ik inderdaad ook, vind het eng om me over te geven. Heel apart gevoel.

Fantine, iets om rustig de narcose in te gaan lijkt me ook wel wat. En ik weet inderdaad dat ze je goed in goed gaten houden.

Ik ben met de bevalling van de oudste onder narcose geweest tijdens de keizersnede. Voordeel was dat ik zo bevangen was van moeheid, weeën, paniek etc. dat ik me er niet heel druk over kon maken. Toen ze mij onder narcose brachten was het enige dat ik dacht ik moet blijven praten, ik ben nog niet weg, laat ze nog niet beginnen maar ze spoten dat spul in en poef, weg was ik. Voor mijn gevoel werd ik meteen daarna weer wakker (het was 1,5 uur later), ik werd ook meteen goed wakker en had verschrikkelijke dorst. Ik voelde me al snel weer helemaal helder en goed. De oudste is om kwart over 5 in de ochtend geboren en om 12 uur zat ik alweer aan een paar boterhammen en 's avonds aan de macaroni, ik had zo'n honger! Ik ben dus ook niet misselijk ofzo geweest. Het is mij 100% meegevallen maar nou was mijn situatie niet helemaal vergelijkbaar met een normale operatie.

Anderhalf jaar geleden moest ik geheel onverwacht onder narcose. Had geen tijd om me hier op voor te bereiden. Het stelt eigenlijk niet zoveel voor, je krijgt uitleg op de operatiekamer, krijgt het narcosemiddel toegediend en je valt gewoon direct in slaap en wordt daarna weer wakker op de uitslaapkamer.

ik vond het totaal niet eng. Die man die het narcosemiddel toediende legde uit dat die mij een drankje zou geven en beetje grapjes maken. En toen spoot die dat spul en voor ik het wist sliep ik. En werd daarna wakker op de uitslaapkamer. Ik vond het vreemd dat ik ineens ergens anders was. Ik vond het totaal niet erg de narcose en ook daarna geen last er van gehad

Hoe wordt het tegenwoordig eigenlijk gedaan? Ik kan me van vroeger herinneren dat je zo'n kapje op je mond kreeg, dat vond ik echt helemaal niks. Gebeurt het nog zo of via een infuus of zo?

Infuus in principe bij volwassenen.

Onder narcose gaan vind ik ook niet erg, maar de nasleep vond ik irritanter. Ik ben tussen 2008 en 2014 4x onder narcose geweest. Na elke narcose word ik hevig rillend en koud wakker. Daarnaast heb ik zeker 4-6 weken last gehad van vergeetachtigheid en moeite met focussen op 1 onderwerp. Mijn narcoses duurden 30min tot 1,5 uur. Bij allemaal dezeldde klachten.

Ik kreeg overigens witte vloeistof in mijn infuus, het brandde een beetje in mijn hand. En daarbij zuurstof.

Nu je het zegt Oreo, dat trillen heb ik ook gehad, mijn benen trilden zowat het bed uit en ik had het heel koud! Ze zeiden toen sat dat kwam omdat alle spanning eruit kwam maar misschien kwam het wel door de narcose inderdaad.

Ik ben 3 keer onder narcose geweest en heb er geen last van gehad. Alleen heel vaag dat je geen goed besef van tijd hebt na afloop. Het voelde alsof ik 5 secondes was 'weggeweest' terwijl dat veel langer was uiteraard.

Oke bedankt.

Dat koud hebben had ik al na mijn operatie paar jaar terug met een ruggenprik. Scheen toen inderdaad te komen omdat her voorbij was en de spanning eruit kwam.

Na algehele narcose word ik heel slecht wakker en moet elke keer ontzettend overgeven. Ben er echt goed ziek van. Ik ga wel rustig de narcose in en zie daar dan ook niet tegen op, wel tegen de tijd erna. Ik kreeg de laatste keer wel een kapje. Als het komende keer wel kan wil ik liever weer een ruggenprik. Succes met jouw operatie!

Ik ben 3x onder narcose geweest en nergens last van gehad nadien. Kon tot paar dagen daarna heerlijk slapen (ondanks napijn) en was ook niet misselijk. Kennelijk reageer ik er goed op.

Vorige maand een roesje gehad en dat viel me gek genoeg wel tegen. Tot een week erna wazig en vergeetachtig.

Zelf vind ik het niet eng om geheel 'weg' te zijn. Veel liever er niets van mee krijgen dan plaatselijk verdoofd worden en alles kunnen horen/zien.

Ben 3 keer onder volledige narcose geweest.
Eerste keer speekselklier verwijderen. Had geen nare ervaring met de narcose. Alleen had erg veel last van de zuurstof slang gehad. Heb 3 dagen erge keelpijn gehad. Ze vroegen toen ik wakker was of ze wel de goeie persoon hadden en zeiden een paar keer mijn naam. Ik zei, die naam zal ik vast wel hebben, maar dat weet ik niet.
Dacht dat ik uren/dagen had geslapen. Bleek 45 minuten te zijn.
2de keer was vorig jaar na de bevalling. Ben toen misselijk wakker geworden. Mede doordat ik veel bloed was verloren en een vrij heftige bevalling achter de rug had. Werd op de ic wakker.
Verder geen idee, want ben daar hele stukken van kwijt.
En mijn keel/neus amandelen zijn verwijderd, dat was de eerste narcose, was 4 jaar. Daar kan ik mij ook nog veel van herinneren, zowel voor als na de tijd.

1 keer een ruggenprik gehad, kijkoperatie knie, maar never nooit geen ruggenprik meer. Heb weken en weken hoofdpijn gehad, moe en had irritatie van het narcose middel.

Plaatselijke verdoving stelt niets voor.

Ik ben als kind vaak onder narcose geweest voor mijn buisjes maar dat kan ik me niet meer herinneren. In mijn volwassen leven heb ik 4 keer volledige anesthesie gehad. Twee keer voor een heupoperatie, een keer voor een blindedarmontsteking in mijn zwangerschap en 1 keer om poliepen van mijn stembanden weg te halen.

Ik word niet altijd even lekker wakker uit de narcose, 1x heb ik enorm liggen grappen en grollen, ze gingen nog maar een paar keer extra bellen op de verkoever of ik al gehaald kon worden haha, andere keren was ik gewoon wazig en duf, maar ik wist altijd wel gelijk aardig waar ik was. Wel heb ik dus een aantal keer gehad dat de arts dus al bij mijn bed was geweest en me had verteld wat hij gedaan had maar dat ik me daar echt helemaal niets, zelfs niet in de verte, iets van kon herinneren, terwijl ik wel echt uit narcose was ontwaakt.

Ik ben nooit misselijk, wel heb ik meestal nog wel een week flink last van mijn keel. Ook heb ik meestal echt enorme honger na de narcose, ik heb wat boterhammen met kaas weg zitten kanen na mijn heupoperaties. Na de blindedarmontsteking had ik helemaal geen trek, maar dat lag meer aan die blindedarmontsteking denk ik.

Verder ben ik ook gewoon een week of 6 echt duf en wazig en raar in mijn hoofd. Ik functioneer wel, maar ook niet op volle kracht of zo. Gewoon echt vergeetachtig en concentratieproblemen.

Ik heb de narcose overigens nooit als heel naar ervaren, 't is wel gek dat je ineens weg zakt en dan een paar uur later wakker wordt op de verkoever, maar verder vind ik die narcose echt het minst nare van het hele operatiegebeuren.

overigens heb ik ook een aantal operaties (3x aan mijn hand) zonder narcose gehad, dat vond ik iet echt een groot succes. De eerste operatie voelde ik het snijden maar omdat hij onder bloedleegte aan het opereren was en dat ook al verschrikkelijk pijn begon te doen moest hij het snel afmaken omdat het anders niet meer ging lukken. Kortom, dat was tanden op elkaar.

Ik moest in september voor spoedok en heb toen ook algehele narcose gekregen. Heb er geen moeite mee gehad en ook nadien geen last van gehad. Alleen mijn haar heeft er een opdonder van gehad, in combinatie met de vele antivbiotica die ik toen kreeg, daar baal ik wel van.

Ben in mei geopereerd, was erg zenuwachtig maar viel reuze mee. Je zakt heerlijk weg, voelde me heel relaxt.
Over anderhalve week weer een operatie, maar kan er nu echt niet tegen op zien. Alleen raar als je wakker word op de uitslaapkamer en je beseft dat je wakker moet worden maar je ogen nog zo zwaar en moe voelen. Maar gewoon lekker aan toegeven en slapen haha.
Had het vorige keer idd ook koud toen ik half wakker werd, maar dan krijg je meteen een lekker warme deken als ze dat merken.
Net voorde weg zakt krijg je een kapje voor met wat zuurstof, ik tenminste wel weet niet of dat standaard is. Hij zei dat het stinkt maar ik vond het meevallen eigenlijk.

Met de 1e bevalling ben ik onder narcose geweest omdat mijn placenta niet wou loskomen. Hier heb ik verder niks van meegemaakt

Ook ben ik voor 1,5 jaar geleden onder narcose geweest voor het verwijderen van mijn keelamandelen. Ik was ontzettend zenuwachtig.... Toen ik uit narcose kwam had ik ontzettende migraine en kon echt niks verdragen. Toen hebben ze me met een een prik in mijn been een pijnstiller gegeven. Daar werd het iets beter van

Dat kapje kan ik me dus wel herinneren van vroeger en dat wil ik echt liever niet. Kan die geur nog helemaal voor me halen

Ik had eigenlijk gehoopt dat ik een of twee dagen erna weer aan het werk kon, maar dat moet ik nog maar even afwachten denk ik. Misschien toch maar rustig aan ervan opknappen.

Oh ja dat kapje kan ik me ook nog goed herinneren, of dan vooral de geur er van. Nog jaren later ging ik huilen als ik iets rook wat er op leek, ik vond het zo naar en vies!
Gelukkig heb ik gewoon narcoses met een infuus gekregen en kreeg ik volgens mij alleen een kapje zuurstof op mijn mond, dat ruikt niet vies.

Ik wil ook infuus haha. Maar ga bij de anesthesist gewoon aangeven dat ik het behoorlijk spannend vind en neem aan dat ze daar wel rekening mee kunnen houden.

Zo stom, weet nog niet eens eens een datum en vind het nu al zo spannend.

Ik ben vorig jaar februari onder algehele narcose geweest. Ik was nooit eerder geopereerd dus zag er erg tegenop. Toen ik me die ochtend gemeld had, moest er om 7 uur zijn en werd als eerste geholpen, heb ik als een klein kind staan huilen van de zenuwen. Maar daarna was het okk over en heb het maar over me heen laten komen.
Ik ging rustig onder zeil. Ik weer nog dat ze zeiden dat ik zo in slaap zou vallen en daar ging ik al.

Ik was best bang voor de narcose omdat ik idee eng vond dat je een deel mist en je helemaal overgeleverd ben.

Uit de narcose komen had ik meer moeite mee..ik was heel beroerd, duizelig en daardoor ook misselijk. Ze hebben me de maximale dosering hiervoor gegeven maar dat hielp niet.

Ze hadden van te voren gezegd dat ik rond 1 uur weer naar huis zou mogen maar omdat ik zo duizelig bleef mocht ik pas rond 3en naar huis.
Achteraf gezien is het me wel mee gevallen.

Ik ben 2x onder narcose geweest de laatste 2 jaar. 1x om mijn galblaas te verwijderen en 1x voor een bvk.
Het onder narcose gaan vond ik ook eng, maar het ging met infuus en ze waren gewoon relaxed aan het praten voor die tijd. We maakten een leuk praatje en langzaam voelde ik mijzelf in slaap vallen. Het voelde echt net alsof je gewoon in slaap valt.
Het wakker worden vond ik wel raar. Normaal ben ik direct wakker en nu wilde ik wakker worden, maar ik viel steeds weer in slaap. Ik vond het totaal geen nare ervaring en ik zou het gewoon weer doen.