Praten met je kind
Mijn zoon is echt een binnenvetter en praat haast niet over wat hem bezig houd. Ik stel wel vaker open en gesloten vragen maar hij klapt snel dicht en vind een bepaalde vorm van confrontatie niet fijn.
Nou is afgelopen weekend een ruzie ontstaan tussen mijn zoon en mijn stiefdochter. Zij kan best geniepig zijn en mijn zoon reageert erg fel op onrecht. Dat escaleerde dus. Ik ben met ze samen gaan praten om te kijken wat er nou aan de hand was. S (mijn zoon) was zo ontzettend boos en verdrietig dat het zowat uit zijn tenen kwam. Hij sloeg ook met zijn vuist op de tafel en zei "Ik ben het helemaal zat"
Ik merkte aan hem dat er veel meer dwars zat dan de daadwerkelijke ruzie en uit het niks begon hij eindelijk te praten/schreeuwen.
Het blijkt dus dat hij wordt gepest op school. Het manneke ligt al niet lekker in de groep omdat S heel impulsief kan handelen. Alles met goede bedoelingen maar het pakt vaak verkeerd uit. Maar er is 1 klasgenoot die S steeds opnieuw moet hebben. (toevallig is het ook nog mijn neefje )
Hij moet steeds S hebben, pikt spulletjes uit zijn la, loopt hem voortdurend achterna, irriteert hem mateloos (zoals S het benoemd) en ga zo maar door.
Juist nu S het veel beter doet op school, want hij heeft doordat hij niet lekker in de groep lag, een slechte start gehad en was hierdoor ontzettend onzeker geworden.
Maar nu? S heeft soms wel eens tussen neus en lippen door de naam laten vallen en ik had hem geadviseerd het kind te negeren, weg te lopen of naar de juf te gaan. Maar de juf doet niks en het kind blijft hem pesten. Ik wist dus helemaal niet dat het hem zo dwars zat. Zo ontzettend dwars dat zelfs het kleine akkefietje met mijn stiefdochter compleet escaleerde terwijl het helemaal niet zo'n drama was.
Hoe praat ik met mijn zoon, hoe kan ik ervoor zorgen dat hij zich veilig genoeg voelt om zich volledig te uiten. En uiteraard hebben we een gesprek op school aangevraagd wegens deze situatie.