Ik begeleid kinderen in rouwsituaties maar nu heb ik rven behoefte aan jullie visie hier op en ervaringen hiermee

Mijn opa is vrijdag overleden. A (net 3) zag hem regelmatig en had een goede band met hem. Ook in t ziekenhuis is ze of bij hem geweest. Hij was toen bijna niet meer bij. We hebben he haar nu verteld en ze reageert hier goed op, stelt vragen en geeft goed aan als verdrietig is . Ze verteld ook aan anderen dat opa dood is en niet meer terug komt.

Nu was ons plan om haar mee te nemen naar opa waar hij opgebaard is zodat we met z'n drieën afscheid kunnen nemen. Ik ben nog niet in het rouwcentrum geweest maar volgens m'n moeder is het echt een akelig zicht.dus lastig.

Donderdag is pas de crematie en woensdag komt pas de kist. Dus naar een dichte kist kijken word ook lastig. A heeft wel geknutseld en wil dit graag brengen. Ook heeft ze een grafvlinder gekregen om te schilderen die op de kist geschroefd word. A heeft zelf aan m'n broer gevraagd of hij dat wil doen.Een optie is ook nog dat ze daar bij is wn dan met m'n schoonmoeder mee gaat.

De crematie vind ik ook lastig want is precies gelijk met een leuke activiteit waar a al weken naar uitkijkt.mijn man vindt het eigenlijk ook niet zon goed idee. Daarbij is het nog maar de vraag of ik zelf kan gaan omdat ik hoogzwanger ben en al ontsluiting heb.hierdoor ben ik ook wel emotioneler .het komt allemaal nogal te gelijk dus

Mede om die redenen wilden we dus met zn drieën eerder afscheid nemen zodat we haar goed kunnen ondersteunen.

Wat zouden jullie doen?