Ik ga hem kijken binnenkort. Niet maandagavond, dat is veel te laat.

Vind het ook jammer dat hij zo laat is.

Krijg of heb jij al n.ieuwe t.ieten? Lig je daarvoor in het ziekenhuis maandag?
De mooiste films/documentaires zijn altijd laat op de avond helaas.

weg

Interessant. En heftig lijkt me. Ik ken ook een aantal vrouwen met het BRCA gen. Een daarvan heeft tegelijk met mij mee gedaan met het embryoselectietraject om dit voor haar kind uit te sluiten. Tijdens de behandeling kreeg ze echter kanker en moest ze noodgedwongen stoppen met als resultaat dat ze geen kinderen meer kan krijgen nu.

voor jou, Bisq

Jeetje wordt een spannende dag dus! Veel succes!

Oeeh, I wanna seeeeee!
Bij mam hebben ze een week voor haar overlijden nog wat bloed afgenomen zodat ze 'later' kunnen kijken of zij ook het gen heeft zodat ik ook meer duidelijkheid krijg. Ik wil dit graag, mn zusje (nog) niet, dus tja..

Spannend bisq! Mijn tante heeft net van de week dezelfde operatie ondergaan. Succes alvast!

Elluss, begrijp ik het goed dat je dus niet weet of je mogelijk gendraagster kunt zijn omdat je zusje het nog niet wil weten?

Persoonlijk vind ik dat een heel rare gang van zaken. Als jij wilt weten of je erfelijk belast bent met een dodelijke ziekte, dan kan je zusje dat toch niet tegenhouden omdat zij haar kop in het zand wil steken? Sommige mensen denken dat je pas vanaf latere leeftijd verhoogd risico loopt, maar ik kan je vertellen dat dat niet het geval is.

Dank jullie wel voor de lieve reacties.

Luce, heftig zeg! Ik moet helaas ook leven met die consequentie van het krijgen van chemotherapie.

Ik ben heel benieuwd wat jullie van de film vinden!

Bisq, wat heftig en wat bizar dat het dan net wordt uitgezonden op de dag dat jij je reconstructie-operatie krijgt. Ik hoop dat alles goed zal gaan en dat je gauw weer opknapt. Ik stuur je alvast een dikke knuffel en ik ga maandag voor je duimen!

Bisq, in zekere zin zit het zo.. Even iets uitgebreider, voor zover we het zelf duidelijk weten..

Mam haar moeder is overleden op 39 jarige leeftijd aan kanker, al die tijd dacht mam (en haar broers en zussen) dat het baarmoederhalskanker was. Nu kreeg mam vorig jaar de diagnose borstkanker, welke bij haar is begonnen op 47 jarige leeftijd. Ongeveer 9 maanden geleden kregen we van een tante van mam te horen dat oma blijkbaar ook borstkanker heeft gehad. Oncoloog zou toen gaan kijken naar mogelijkheid om te onderzoeken maar blijkbaar is dit ergens tussendoor geglipt. Toen mam te horen kreeg dat haar kanker was gaan zwerven en als een bom aan het exploderen was heb ik aan de oncoloog gevraagd hoe het met dat onderzoek zat aangezien ik het graag zou willen weten mocht ik het gen hebben. Hierop is het weer opgepakt, dit was begin september.

Helaas kunnen we geen stamboom gebeuren onderzoeken omdat oma als pleegkind is opgegroeid en niet duidelijk is wie haar biologische moeder is, en dus ook geen biologische familie. Er is half september bloed bij mam afgenomen om te bewaren. Ook omdat het op dat moment al zo slecht met haar ging dat duidelijk was dat het niet lang meer zou duren, we hadden dus wel wat anders aan ons hoofd dan bijv zo'n gesprek met klinisch geneticus. Dit bloed bewaren ze zodat mochten wij (haar kinderen) er klaar voor zijn, ze daarin kunnen zoeken naar een mogelijke afwijking. Want om in bijv mijn bloed te gaan zoeken is helemaal zoeken naar speld in hooiberg, bij haar zou er meer kans zijn (omdat ze al borstkanker heeft gehad), of zoiets was de reden.

Dus wanneer we nu zoiets hebben van, oke, ik ben er klaar voor om het te laten onderzoeken (wat ik liever vorig jaar al had geweten dan morgen om het zomaar te zeggen), dan kunnen we bij de huisarts een verwijzing voor dat gesprek ophalen. Nu snap ik dat er de laatste maand veel is gebeurd (23 september is ze trouwens overleden), maar aangezien dat onderzoeken ook lang duurt heb ik zoiets van, hup... Aan de slag! Maar mn zusje, binnenvetter, kop in het zand steker etc, die denkt daar dus nog anders over. En aangezien zij bij dezelfde huisarts als mn ouders is en ik een ander (woon in andere provincie), wilde de huisarts het via haar laten lopen die verwijzing. Dus qua dat zou ik dus gewoon moeten afwachten..
Heb nu alleen echter wel voor mezelf zoiets van, stel ze wil over maand nog niet, dan zoek ik die huisarts zelf op en leg het uit en hoop dat ze dan mij wil verwijzen. Dan desnoods maar zonder mn zusje. Ik wil het gewoon weten...

(Sorry, beetje warrig verhaal wellicht)

Ellusss, voor jou ook een heel, heel dikke knuffel

Ik ga het zeker kijken! Ben zelf bezig om het traject in te gaan. Als donderdag gesprek met de plastisch chirurg, spannend!

Ik ben nu de herhaling aan het kijken, indrukwekkend zeg.

Hoe is het met jou nu Bisq?

Ik zit het ook terug te kijken, heel indrukwekkend!

Applegreen, hoe heb jij de keuze voor een bepaalde plastisch chirurg gemaakt? Of heb je die nog niet gemaakt? Dat is iets waar mijn moeder nu tegenaan loopt namelijk.

Elluss, lastig hoor als je zusje het nog niet wil weten. Ik denk dat je er goed aan doet je eigen gevoel te volgen en niet af te wachten tot je zusje zover is. Sterkte! Je mag me altijd pm'en als je vragen hebt.

Het gaat redelijk met me. Nog veel moe, misselijk en last van de drains die er nog in zitten. Als die er maar uit zijn dan voel ik me meestal al een stuk beter, dus hoop dat dat nog voor het weekend kan.

Ben heel benieuwd naar meningen over de docu. Wat vonden jullie bijvoorbeeld het meest indrukwekkend? En wat vonden jullie van haar vriend?

Ik zit nu ongeveer een kwartier te kijken en vind het eerste deel best apart. Aan de ene kant snap ik haar twijfels, maar aan de andere kant denk ik: 'Hallo-oh! Heb je een bord voor je kop?'

Hoe bedoel je dat Zoethout, dat bord voor d'r kop?

Nou, ik vind dat ze dat bord te lang voor haar kop houdt. Als ik in dezelfde situatie zou verkeren, zou ik geen moment twijfelen over preventie, ja of nee.

Ik kijk het nu. Vind het nest heftig om te kijken. haar vader slaat wel de spijker op zijn kop. Bijzonder programma.

Bijzondere documentaire. Ik vind dat ze echt heel eerlijk is voor de camera, knap hoor dat je dit durft en ook alles durft te laten zien. Het eindresultaat vind ik uiteindelijk erg mooi geworden, maar jeetje wat een hoop moet je daarvoor doorstaan. Haar vriend vind ik nogal lomp en ongeïnteresseerd overkomen. Het zal me niks verbazen wanneer die relatie niet erg lang meer duurt...

Zoethout, ik snap wat je bedoelt, maar het is natuurlijk niet zomaar even een beslissing. Ergens hoop je natuurlijk dat je heel veel geluk hebt en dat je bij de 20 tot 40% hoort die niet ziek wordt. De ingreep ik ook niet zomaar even gedaan. Het neemt zo een half jaar tot een jaar van je leven in beslag waarin je niet alles kunt wat je graag zou willen kunnen.

Inderdaad Ed, dat was ook mijn gedachte. Hoe lomp kun je doen over 'even abortus', 'twee weken huilen' en 'hop, weer verder' In de bios zei ik tegen mijn man, wedden dat ze in de volgende scene vertelt dat hun relatie over is. Maar dat verbaasde me.
Ik vind de docu ook heel open en eerlijk, het doet me goed dat ze alles heeft gefilmd en niet heeft geselecteerd. Ik zelf was een beetje bang dat de docu een vertekent beeld zou geven. Zoals toen met Angelina Jolie, dat kwam toen over alsof het niets was. Joh, ik heb even zonder camera's mijn borsten laten verwijderen en twee weken later was ik weer aan het werk..

Ik vind dat echt dapper, dat ze haar borsten en buik liet zien, toen het 't ergste was. Pfff, daar moet je wel echt een sterke vrouw voor zijn, echt knap hoe ze hiermee het onderwerp openbreekt. Maar echt joh, die vent van haar? Op de een of andere manier vond ik hen ook niet goed bij elkaar passen, heel ander type mensen, ofzo.

Wel heel knap dat ze overal zoveel vertrouwen in heeft ook!