04 Okt 2013 17:20 door Kiwi
Bisq, in zekere zin zit het zo.. Even iets uitgebreider, voor zover we het zelf duidelijk weten..
Mam haar moeder is overleden op 39 jarige leeftijd aan kanker, al die tijd dacht mam (en haar broers en zussen) dat het baarmoederhalskanker was. Nu kreeg mam vorig jaar de diagnose borstkanker, welke bij haar is begonnen op 47 jarige leeftijd. Ongeveer 9 maanden geleden kregen we van een tante van mam te horen dat oma blijkbaar ook borstkanker heeft gehad. Oncoloog zou toen gaan kijken naar mogelijkheid om te onderzoeken maar blijkbaar is dit ergens tussendoor geglipt. Toen mam te horen kreeg dat haar kanker was gaan zwerven en als een bom aan het exploderen was heb ik aan de oncoloog gevraagd hoe het met dat onderzoek zat aangezien ik het graag zou willen weten mocht ik het gen hebben. Hierop is het weer opgepakt, dit was begin september.
Helaas kunnen we geen stamboom gebeuren onderzoeken omdat oma als pleegkind is opgegroeid en niet duidelijk is wie haar biologische moeder is, en dus ook geen biologische familie. Er is half september bloed bij mam afgenomen om te bewaren. Ook omdat het op dat moment al zo slecht met haar ging dat duidelijk was dat het niet lang meer zou duren, we hadden dus wel wat anders aan ons hoofd dan bijv zo'n gesprek met klinisch geneticus. Dit bloed bewaren ze zodat mochten wij (haar kinderen) er klaar voor zijn, ze daarin kunnen zoeken naar een mogelijke afwijking. Want om in bijv mijn bloed te gaan zoeken is helemaal zoeken naar speld in hooiberg, bij haar zou er meer kans zijn (omdat ze al borstkanker heeft gehad), of zoiets was de reden.
Dus wanneer we nu zoiets hebben van, oke, ik ben er klaar voor om het te laten onderzoeken (wat ik liever vorig jaar al had geweten dan morgen om het zomaar te zeggen), dan kunnen we bij de huisarts een verwijzing voor dat gesprek ophalen. Nu snap ik dat er de laatste maand veel is gebeurd (23 september is ze trouwens overleden), maar aangezien dat onderzoeken ook lang duurt heb ik zoiets van, hup... Aan de slag! Maar mn zusje, binnenvetter, kop in het zand steker etc, die denkt daar dus nog anders over. En aangezien zij bij dezelfde huisarts als mn ouders is en ik een ander (woon in andere provincie), wilde de huisarts het via haar laten lopen die verwijzing. Dus qua dat zou ik dus gewoon moeten afwachten..
Heb nu alleen echter wel voor mezelf zoiets van, stel ze wil over maand nog niet, dan zoek ik die huisarts zelf op en leg het uit en hoop dat ze dan mij wil verwijzen. Dan desnoods maar zonder mn zusje. Ik wil het gewoon weten...
(Sorry, beetje warrig verhaal wellicht)