Brutale speelkameraadjes over de vloer...
Oma (hij woont bij oma) zei op school al "ow, hij wil met X (mijn zoon spelen)....ja, is zijn beste vriend".
Ik denk dat oma juist hoopt dat ze beste vrienden worden, ik stiekem eigenlijk niet....
- had tafel gedekt tussen de middag na school, enige wat hij wilde: "heb je ook koekjes en snoepjes"
- stiekem naar boven sluipen
- op de bank en leuningen lopen en springen
- stiekem knikkers in de zak stoppen
- niet luisteren
- na herhaaldelijke waarschuwingen toch snel mijn zonnebril op sterkte opzetten, een schilmes uit de keukenlade pakken om ballonnen mee lek te steken, etc.
- mijn telefoon pakken en vragen waar de spelletjes staan
- de televisie aanzetten
- hard gillen uit het niets
- stompen op tafel, bank, vloer
- uitspraken als "ander snij ik je hoofd eraf"
- draad uit het speelkleed trekken....uiteindelijk had ik een draad van 10 meter door de kamer.
- uit wanhoop Netflix opgezet, maar na 5 minuten was dat niet meer ok en wilde hij op de laptop
Om 15u zou ik hem terugbrengen, maar om 14.45 zaten we al in de auto. Wat een drama
Hebben jullie ook weleens kinderen over de vloer, waarvan je hoopt dat ze niet weer afspreken?
Ik vind het sneu voor het kind, maar ik weet echt niet hoe ik met zoiets om moet gaan. Consequent aanspreken ok, maar ik op een gegeven moment moest ik de kaasschaaf best hardhandig uit zijn handen trekken, omdat hij na een aantal waarschuwingen niet los wilde laten. Elke keer als ik naar de keuken liep, was hij weer ondeugd aan het uithalen.