Oké, dit wordt denk ik een heel lang verhaal..

Ik werk nu ruim een jaar in een supermarkt. Ik heb het daar heel erg naar me zin, heb veel verantwoordelijkheden, sta op verschillende afdelingen en leid nieuwe mensen op. We zijn met ongeveer 40 mensen en het is een hele leuke groep. Kortom, ik ga wat dit betreft met veel plezier naar mijn werk.

Maar nu komt het: in mijn opleidingsweken ben ik mijn derde werkdag meteen een hele dag (9 uur) achter de kassa gezet. 's Avonds had ik al veel pijn in m'n schouder. Ik zal jullie het hele verhaal besparen maar het komt er op neer dat het van kwaad tot erger is gegaan. De schouderpijn breidde zich uit naar mijn nek en bovenarm en onderrug. Na enige tijd heb ik aangegeven dat ik echt geen hele dagen meer kassa kon draaien. Ik zat op weg naar mijn werk te huilen van de pijn en op de terugweg kon ik amper nog autorijden omdat mijn arm te veel pijn deed.
Gelukkig namen ze mijn klachten serieus en werd ik vooral op andere afdelingen ingezet en hoefde ik niet meer uren achter elkaar kassa te draaien, alleen nog als het druk is. Wat nog steeds best een hoop was maar in ieder geval niet meer uren achtereen.

Ik ben bang dat ik te laat aan de bel heb getrokken want zelfs nu ik bijna geen kassa meer draai heb ik nog steeds heel erg veel pijn. Zover dat ik me ziek heb moeten melden. Ik heb bijna zes weken thuis gezeten en ben inmiddels weer op arbeid therapeutische basis weer een paar uur per week aan de slag.

Uiteraard ben ik al heel wat keren bij de huisarts geweest, ben doorverwezen naar meerdere specialisten maar niemand kan iets vinden.
Nu ben ik dus weer een paar uur per dag begonnen maar de pijn is weer 24 uur per dag aanwezig. Ik kan niet veel per dag, drie uurtjes werken en dan houdt mijn arm er mee op.
Ik heb een eigen paard en heb al weken niet meer gereden, dingen ondernemen gaat ook bijna niet omdat ik in mijn vrije tijd mijn arm zoveel mogelijk laat rusten zodat ik de dag erna weer kan werken. Mijn wereld wordt dus erg klein.

Mijn contract is net verlengd in december, hij loopt tot en met eind juni. Daarna zou ik een vaste aanstelling moeten krijgen. Als ik nu niet zo veel verzuimd zou hebben zou ik die ook wel gekregen hebben. Volgens mij zijn ze tevreden over me. Ik heb mijn baan niet alleen heel erg nodig om alle praktische redenen maar ik heb het hier ook echt super naar mijn zin en wil helemaal niet weg. Wéér overal solliciteren en stressen of ik wel op tijd iets vind..

Dus nu zit ik met het volgende: Ga ik mezelf voorbij en bikkel ik door, met de kans dat ik over twee/drie maanden weer in elkaar klap door alle pijn? Of ga ik er vanuit dat mijn contract toch al niet verlengd gaat worden en ga ik naar mijn lichaam luisteren en moet ik weer een stapje terug doen? In de hoop dat ik weer beter word en pijnvrij zodat ik straks weer gezond aan een nieuwe baan kan beginnen?

Wat zouden jullie doen?

(Bij een lang verhaal als dit raak ik af en toe de draad kwijt met wat ik allemaal wil vertellen dus als er iets niet duidelijk is dan hoor ik het wel ;) )