Eens met Carl. Maar helaas zie ik het nog heel erg weinig tegenwoordig. Daarom vind ik het persoonlijk wel fijn om er wel aandacht aan te besteden.

Ik zou ook graag zien dat het de norm is, maar in de omgeving waar ik kom is het helaas heel anders. Daarom probeer ik er zelf bewust mee bezig te zijn en ook mijn kinderen te leren dat het belangrijk is om behulpzaam/ opmerkzaam en vriendelijk te zijn voor hun omgeving.

Ik vind het zelf ook niet meer dan normaal om gewoon, kleine, aardige dingetjes voor een ander te doen. Dat zijn mijn normen en waarden, denk ik.

Laatst in de supermarkt in de drukte van 24 december, ik had zelf niet zoveel boodschappen meer nodig en had me er op ingesteld dat het door de drukte wel eens lang kon gaan duren dus liep gewoon relaxed door de winkel heen. En het is me echt een aantal keer gebeurd dat iemand me tegemoet liep met een gezicht als een oorwurm, ik expres oogcontact zocht met diegene en eens glimlachte, en ik diegene vervolgens zag ontspannen en hij / zij naar me terug lachte. Niet dat het een wereld van verschil maakt, maar die kleine dingetjes kunnen toch veel doen.

Andersom echter: ik heb een auto tot mijn beschikking maar toen die laatst kapot was, ben ik samen met mijn rolstoel met de bus gegaan, achter de rolstoel aan lopend, weliswaar. Bij het uitstappen was het druk, één man die als een van de eersten uitstapte, bleef buiten bij de halte staan wachten tot ik uitgecheckt had zodat hij me kon helpen mijn rolstoel uit de bus te krijgen. En weet je wat ik het ergste vond? Het feit dat ik merkte dat ik verbaasd(!) was dat een onbekende mij zomaar hielp!

Wat lief van die man Sjaantje! Erg eigenlijk dat zulke dingen zo weinig gebeuren dat we verbaasd zijn als iemand wel eens zoiets liefs doet.

Mijn man heeft laatst op station Utrecht een blinde man geholpen. Ze zijn daar aan het werk, de man volgde zo'n pad met van die tegels, maar die leidde nergens meer naartoe, hij was dus de weg kwijt. Mijn man zag hem al van een afstandje, en dat alle mensen er maar langs liepen in hun haast om de trein te halen, toen is hij gaan kijken of hij hem kon helpen. Hij zocht de bussen, dus mijn man heeft hem tot aan de goede bus gebracht.

Ja, ik vond het ook heel lief maar tegelijkertijd schrok ik van mijn eigen verbaasde reactie. Terwijl ik het andersom zelf óók gedaan zou hebben, net als jouw man, Rebecca.

Wat een leuke lieve dingen komen er voorbij.
Wanneer ik met de wandelwagen in de bus of trein kom is er eigenlijk altijd wel iemand die wil helpen. Heel fijn!!
En wanneer ik met mijn zoontjes aan de weg wil oversteken en men stopt omdat wij over mogen dan laat ik ze altijd zwaaien die grote lach die je vaak krijgt dan, heerlijk!!!

Ik bezoek regelmatig met de jongens het verzorgingshuis bij ons in de buurt, kinderen en ouderen zo leuk samen.

in de supermarkt mensen met scootmobiels helpen met het inpakken van de boodschappen.

fijn te lezen ook dat er nog mensen zijn die dit doen!!!

Mevrouw Cactus, ik ben weleens benieuwd!

Ik ook. Al iets kunnen doen voor een ander?

Laatst iemand die duidelijk teveel boodschappen had gedaan terwijl ze te voet was. Ik was met de kinderwagen dus heb mijn mand onder volgeladen en ben met deze bejaarde man meegelopen. Onderweg zijn hele levensverhaal te horen gekregen en als dank een kop thee met een koekje. En mijn zoon een euro voor zijn spaarpot want ik nam geen geld aan. Die euro was symbolisch.
Ik vond het gewoon erg gezellig om met die man te buurten.

Ik kwam net onderstaand filmpje tegen en moest gelijk aan dit topic denken. Vind het eigenlijk ongelooflijk dat het meer dan een uur duurt voordat hij hulp krijgt. Wel supergave verrassing voor degene die hem uiteindelijk hielp!

Door omstandigheden ben ik er nog niet aan toe gekomen om mijn plannen uit te voeren.
Wordt van mijn kant vervolgd.

Mijn vriend had wel een lieve actie van de week. Op een druk kruispunt voor het stoplicht stond een auto stil met pech. Twee jonge meiden, in paniek en gestrest zaten in de auto. Vriend heeft zijn auto er voor gezet en hun weggesleept.

Jeetje, dat filmpje drukt je wel weer even met de feiten op de neus. Wat erg dat zoveel mensen doorlopen en niet even helpen. Ik begrijp dat niet. En wat een fantastische verrassing voor de jonge man die uiteindelijk ten hulp schoot!