03 Jan 2016 22:41 door Sjaantje
Ik vind het zelf ook niet meer dan normaal om gewoon, kleine, aardige dingetjes voor een ander te doen. Dat zijn mijn normen en waarden, denk ik.
Laatst in de supermarkt in de drukte van 24 december, ik had zelf niet zoveel boodschappen meer nodig en had me er op ingesteld dat het door de drukte wel eens lang kon gaan duren dus liep gewoon relaxed door de winkel heen. En het is me echt een aantal keer gebeurd dat iemand me tegemoet liep met een gezicht als een oorwurm, ik expres oogcontact zocht met diegene en eens glimlachte, en ik diegene vervolgens zag ontspannen en hij / zij naar me terug lachte. Niet dat het een wereld van verschil maakt, maar die kleine dingetjes kunnen toch veel doen.
Andersom echter: ik heb een auto tot mijn beschikking maar toen die laatst kapot was, ben ik samen met mijn rolstoel met de bus gegaan, achter de rolstoel aan lopend, weliswaar. Bij het uitstappen was het druk, één man die als een van de eersten uitstapte, bleef buiten bij de halte staan wachten tot ik uitgecheckt had zodat hij me kon helpen mijn rolstoel uit de bus te krijgen. En weet je wat ik het ergste vond? Het feit dat ik merkte dat ik verbaasd(!) was dat een onbekende mij zomaar hielp!